Saturday, September 24, 2005

Trilok Gurtu και άλλα «κουλτουριάρικα»

Σήμερα έβαλα να ακούσω ένα δισκάκι που είχε πολύ καιρό να παίξει σπίτι (ίσως και πάνω από χρόνο). Trilok Gurtu - Kathak.Ινδός percussionist, απίστευτα πετυχημένος πειραματιστής. Μπορεί όταν παίζει tablas να μην φτάνει τον απίστευτο βιρτουόζο Zakir Hussain οι επαναστατικές ιδέες του όμως στον χώρο των κρουστών μας έχουν προσφέρει ανεπανάληπτα ακούσματα. Θυμάμαι σαν να'ταν χτες εκείνη την συναυλία το 1999 στο λυρικό Teatro Bellini. Χωρητικότητας περίπου 4000 θεατών, κατάμεστο, είμασταν απίστευτα κωλόφαρδοι να βρούμε θέση σε ένα όχι εντελώς πλάγιο θεωρείο. Λογής λογής κόσμος, κυριλέδες, κολλημένες έθνικ παρέες «ταγαροφόρων» κι εμείς σε ψιλο-rave ντυσιματάκι και την φυσιολογία που διαβάζαμε στην τσάντα αφού είχαμε σκάσει κατευθείαν από την βιβλιοθήκη... Ο απίστευτος, ανακούρκουδα πάνω στο χαλάκι, πέρναγε τα σείστρα πάνω από έναν κουβά νερό (ναι, ΚΟΥΒΑ) στον οποίο είχε βυθίσει μικρόφωνο και πέρναγε το σήμα στον sequencer. Η γυναίκα του χώρευε φορώντας καμια 100η κουδουνάκια όχι ακολουθώντας αλλά συμπληρώνοντας την μουσική. Στον χαμό άκουγες σίταρ, ηλεκτρική κιθάρα, ηλεκτρικό μπάσο, χειροκίνητο παραδοσιακό αρμόνιο, ganawa (βορειοαφρικανικό δίχορδο μπάσο) - Jesus! Πως ταιριάζουν όλα! Όταν τέλειωσε η συναυλία ο Gurtu χρειάστηκε να ξαναβγεί τρεις φορές να παίξει το τελευταίο τραγούδι και 4000 άτομα να τραγουδάμε μαζί του, κρεμασμένοι απο τα θεωρεία και αγκαλιασμένοι στην «πλατεία» του θεάτρου. Βγαίνοντας έξω στο δρόμο, τουλάχιστον οι μισοί συνεχίζαμε να το ψιλομουρμουράμε με ένα ηλιθιώδες χαμόγελο κολλημένο απάνω μας. Εκείνο το τραγούδι ήταν πλέον ΔΙΚΟ μας (Brazilian). Κοίτα τι θυμίθηκα τώρα...

5 comments:

Soleil said...

Οι μουσικές σου ακούγονται φοβερές.. όπως εξάλλου και οι περιγραφές της συναυλίας. Αλλά σου γράφω με αφορμή το σχόλιο σου στο blogaki μου για τον Σκουντή.. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου :-) Ήμουν και'γω εξωτερικό κάποια χρόνια και ξέρω τι εννοείς!

KiTaSuMbA said...

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια... Ποιος έχει ζήσει εξωτερικό και δεν έχει νιώσει έτσι; Δυστυχώς η δορυφορική κρατική τηλεόραση είναι για κλάμματα. Ο «σκουπιδοτενεκές» τους...

Anonymous said...

Εχω ζήσει εξωτερικό ,και μπορώ να πιστοποιήσω τα συναισθήματα!

Πως να το κάνεις βρε παιδάκι μου,τουλαχιστον εκτείθεσε σε πολλά παραπάνω ερεθίσματα απο ότι θα σε εκθέσουν εδώ τα "media"

Παρόμοια εμπειρία είχα στο Stonehedge οπού έβγαινε πάνω κάτω το ίδιο συναίσθημα!

Psiloman

KiTaSuMbA said...

Psiloman: συμφωνώ και επαυξάνω! :-P Όχι πως στο εξωτερικό δεν είναι πνιγμένοι στα ρεάλιτυ και στην εμπορική σαβούρα αλλά τουλάχιστον αν θες να ψαχτείς, η δυνατότητα υπάρχει πολύ πιο εύχαιρα.

Spyros: έκαστος στο είδος του :-) O Hussain είναι σίγουρα ο πιο βιρτουόζος percussionιστας που έχω ακούσει ποτέ (δεν είναι τυχαίο πως τα cd με συμμετοχή του τα κυνηγάω σαν χρυσάφι στα δισκάδικα). Ειδικά το σχήμα των Shakti με McLaughlin και Vinayakram μπορείς να το θεωρήσεις και «ιδρυτικό» της world music. Είναι ίσως το πιο πετυχημένο fusion παραδοσιακής ινδικής μουσικής με δυτικά ακούσματα.

Από την άλλη ο Gurtu είναι «ριζοσπάστης»: εκφραστής άκρατου πειραματισμού που χρησιμοποιεί την ινδική μουσική παράδοση πιο πολύ σαν εφαλτήριο παρά σαν άξονα αναφοράς. Τον Gurtu μπορείς κάλλιστα να τον θεωρήσεις σαν προοίμιο αυτού του μουσικού φαινομένου που αργότερα πήρε την μορφή του Asian Underground που χρησιμοποιεί σαν κεντρικό σημείο αναφοράς την ηλεκτρονική της υπόσταση αλλά αντλεί την έμπνευσή της και τους ρυθμούς της από παραδοσιακά ακούσματα που έφεραν μαζί τους οι μετανάστες στην Αγγλία. Αν ο Gurtu ξεκίναγε την μουσική του καριέρα 10 χρόνια αργότερα θα ήταν σίγουρα ένας από τους κύριους εκφραστές της Asian Underground και όχι «προφήτης» της.

KiTaSuMbA said...

Χμμ, παρότι είμαι σχετικώς σκράπας με το web design θα προσπαθήσω να απαντήσω.

1) Επειδή είσαι (κι εσύ) στο blogger.com δεν έχεις low level access στο πως δημιουργείται το content και άρα δεν μπορείς να φτιαξεις μια εντελώς custom page για κάθε «ομάδα» που να λινκάρεις από την sidebar. Πιθανές μισολύσεις:

i) Ένα workaround θα ήταν να γράψεις για κάθε «ομάδα» ενα «metapost» που θα περιέχει τα links για τα ποστ της ομάδας και στο οποίο θα λινκάρεις μόνιμα από την sidebar. Όταν προσθέτεις κάποιο ποστ για την συγκεκριμένη ομάδα θα πρέπει να κάνεις edit το αντίστοιχο metapost για να προσθέσεις το καινούριο link. Το κακό με αυτή την λύση είναι πως δεν αυτοματοποιεί καθόλου την διαδικασία ενώ παράλληλα θα πρέπει να ανεχτείς τα metapost φόρα παρτίδα στην main page σου μέχρι να παλιώσουν και να «κυλίσουν» μέσα στα archives.

ii) Μπορείς να γράψεις πιθανώς ένα javascript που κλικάροντας ένα κουμπί να ανοίγει σε πολλαπλά παράθυρα τα ποστς που επιθυμείς. Αυτό θα ήταν όμως εξόχως εκνευριστικό για τον αναγνώστη ακόμα και στην περιπτωση που χρησιμοποιεί firefox και έχει enabled το option για να ανοίγει όλα τα νέα παράθυρα σε tabs. Για internet explorer δεν το συζητάμε καν... θα θέλουν να σε πνίξουν! (Φαντάσου μια 10αρα παράθυρα explorer να ανοίγουν ταυτόχρονα - μιλάμε για Denial of Service attack!)

Προφανώς σου άρεσε η ιδέα της κατηγοριοποίησης όπως την έχουν τα «linuxοπαιδα» που λέει και ο J95. Μόνο που αυτοί δεν βρίσκονται στο blogger.com και χρησιμοποιούν λίγο πολύ custom «μηχανές» - το wordpress π.χ. υποστηρίζει τέτοιες κατηγορίες απ'τη «μαμά του».



2) I have NO idea!


3)[+ το «τελευταίο»] Ανατομία ενός λινκ:
(όπου [ και ] φυσικά βάζεις < και > αντιστοίχως)

i) Απλό λινκ με σύντομο κείμενο να εμφανίζεται αντί για το «τρένο» http://...
[a href="http://kitasumba.blogspot.com"]o KiTaSuMbA[/a]

ii) Λινκ με overmouse comment (σαν αυτά που έχω βάλει στους bloggers που προτείνω)
[a href="http://kitasumba.blogspot.com" title="Ωρέ είναι μουρλός αυτός!"]o KiTaSuMbA[/a]

iii) Link που ανοίγει σε άλλο παράθυρο/tab (για να μην φεύγουν από το blog σου) και με overmouse comment
[a href="http://kitasumba.blogspot.com" target="_blank" title="Ωρέ είναι μουρλός αυτός!"]o KiTaSuMbA[/a]




4) Θα πας στο administration του μπλογκ σου (από εκεί που πειράζεις τα settings) και θα ανοίξεις το tab "TEMPLATE". Εκεί μέσα στο κουτί με τα «κινέζικα» και βρές το σημείο που λέει [body] (είπαμε, όπου [ και ] σημαίνει < και >, ok?). Αν θες να το βάλεις στο κέντρο, πάνω από το τελευταίο (πιο καινούριο) σου ποστ, πήγαινε ακριβώς πάνω από εκεί που γράφει
[!-- Blog Posts --]
και πρόσθεσε το εξής:
[P][FONT COLOR="green" SIZE=7]Το μύνημά μου![/FONT][/P]
Παίξε με το χρώμα και με το size μέχρι να βρεις κάτι που σε ικανοποιεί. Για να μην σε μπλέκω με τα δεκαεξαδικά χρώματα, χρησιμοποίησε τα απλά definitions του στυλ green, lightgreen, darkred, red, yellow, cyan, magenta, black, grey, lightgrey...
Αν πάλι το θες στο sidebar (όπως έχω βάλει εγώ το banner για το data retention), βάλε το ίδιο κομμάτι κώδικα πάνω από τα λινκς σου.

[ΥΓ]: Αυτό λέγεται word verification και υπάρχει για να εμποδίζει αυτόματα σκριπτάκια spammers να σου κάνουν «τσίρκο» το blog με τα κωλοcomments τους. Καθότι τα γράμματα αυτά είναι στην ουσία εικόνα και μάλιστα στραβοχυμένη, μόνο ένας άνθρωπος μπορεί να τα διαβάσει και άρα comments γίνονται μόνο από ανθρώπινα χέρια και όχι αυτοματα προγραματάκια σπαμ.



ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ/ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ
ΕΙΠΑΜΕ, ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ, ΟΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ [ ΒΑΖΕΙΣ < ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ ] ΒΑΖΕΙΣ >

Αν έχεις άλλες απορίες, σφύρα σαν καλός ΤΣΕΛΙΓΓΑΣ που είσαι ;-)))