Tuesday, September 13, 2005

Αχ, αυτά τα «ναρκωτικά»...

Update: Μετά από την ιδιαίτερα δημιουργική συζήτηση που ακολούθησε, ιδίως προς το τέλος της «ζωής» αυτού του post, αποφάσισα να το εμπλουτίνω με κάποιες extra πληροφορίες που μας προσφέρθηκαν στα σχόλια σε μια πιο ολοκληρωμένη και ευκατανόητη μορφή. Τα νέα κομμάτια παρουσιάζονται σε italics και σε [...] ο συνεισφέρων. Ιδιαίτερη μνεία χρειάζεται για τον Psiloman που δεν είναι blogger και μας πλούτισε με μερικά βαρειά βαρειά «σεντόνια» σαν ανώνυμος.

Και χασικλής ο ΓΑΠ (μην το ξεχνάμε αυτό) O Γιώργος Παπανδρέου το έχει πει δημόσια: Στην Αμερική? δοκίμασε χασίς. Mαριχουάνα συγκεκριμένα. ΦΩΣ της ΠΡΑΒΔΑ

...εκείνες τις ουσίες που εξ ορισμού διευρύνουν τη συνείδηση (π.χ. lsd και thc, αν και το lsd μάλλον την ξεχειλώνει). :) J95

Με αφορμή τα παραπάνω σχόλια, αποφάσισα πως η υπόθεση «ναρκωτικά» θέλει πολύ κουβέντα πριν ξεκαθαρίσουν έστω κάποιες βασικές αλήθειες, και αξίζει λοιπόν ένα post στο blog μου. Δεν πρόκειται να κονταρομαχήσω με κανέναν για το τι πιστεύει και τι κάνει - δικαίωμά του και εγώ δεν είμαι ούτε πατέρας, ούτε αδερφός, ούτε κολλητός, ούτε γκόμενος ούτε και μπάτσος για να του αλλάξω τα μυαλά ή να επαινέσω τις ιδέες του. Αντίθετα θα αναφέρω αυτά που είναι αντικειμενικά γνωστά και επιστημονικά αποδεδειγμένα, οπότε και ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Φυσικά, δεν θα κατεβώ σε εξαιρετικές λεπτομέρειες για να μην εξελιχθεί το post σε «κινέζικα» παρά θα προσπαθήσω να απλοποιήσω τα πράγματα όπου αυτό είναι εφικτό χωρίς να παραποιείται η αλήθεια. Ζητώ λοιπόν προκαταβολικά συγνώμη απ' όσους ξέρουν τα πράγματα σε επίπεδα βαθύτερα των όσων αναφερθούν παρακάτω.

Καταρχήν, ο ίδιος ο όρος «ναρκωτικά» είναι εσφαλμένος. Ναρκωτική λέγεται μια ουσία ικανή να προκαλέσει νάρκωση. Η κατάσταση της νάρκωσης παρουσιάζει τα εξής χαρακτηριστικά:

  • ακινησία: απώλεια της οικειοθελούς κίνησης
  • αμνησία: απώλεια συνείδησης και μνήμης του γεγονότος
  • αναλγησία: απώλεια αίσθησης πόνου
  • αναισθησία: απώλεια των αισθήσεων (αφή, πίεση, θέση του σώματος κτλ.)
  • απώλεια αντανακλαστικών
  • ατονία: χαλάρωση του τόνου των σκελετικών μυώνων
Είναι προφανές πως ελάχιστες ουσίες από αυτές που χρησιμοποιούνται τακτικά σαν recreational drugs μπορούν να προκαλέσουν νάρκωση, και ακόμα και αυτές δεν χρησιμοποιούνται σε τέτοιες δόσεις. Το πραγματικό κοινό σημείο όλων των recreational drugs (και θα προτιμήσω αυτόν τον όρο από εδώ και στο εξής) είναι η ψυχοτρόπος δράση: η διαφοροποιήση δηλαδή της ψυχολογικής κατάστασης και του τρόπου με τον οποίο σχετίζεται ο λήπτης με τον εαυτό του και το περιβάλλον του, έμψυχο και άψυχο. Παρακάτω αναφέρω τον τρόπο δράσης των πιο γνωστών ψυχοτρόπων ουσιών που χρησιμοποιούνται σαν recreational drugs.

Καφεΐνη Φαρμακοδυναμική: Η καφεΐνη ανήκει χημικά στις ξανθίνες. Η δράση της είναι εντός του κυττάρου, νευρικού και μη, μπλοκάροντας την φωσφοδιεστεράση, ένα ένζυμο που «κλείνει» το μήνυμα της αδρεναλίνης. Τελικό αποτέλεσμα είναι η αύξηση του χρόνου και της έντασης δράσης της αδρεναλίνης και νοραδρεναλίνης που φυσιολογικά χρησιμοποιεί ο οργανισμός μας. Χημικό ανάλογο είναι και η τεοφυλλίνη που, παρόλο το όνομά της, δεν βρίσκεται μόνο στο τσάι αλλά και στον καφέ, την σοκολάτα, την coca-cola κ.α. Επιβλαβείς ενέργειες: Η καφεΐνη αυξάνει τους καρδιακούς παλμούς, προκαλεί αγγειοδιαστολή, υπόταση/υπέρταση (ανάλογα με το ποιος μηχανισμός έχει το πάνω χέρι: καρδιακός η αγγειακός), νευρικότητα, μείωση της συγκέντρωσης, αυπνία. Η χρόνια χρήση έχει συνδεθεί με αυξημένη συχνότητα υπέρτασης, αθηρωμάτων, αγγειοεγκεφαλικών επισοδείων και εμφράγματος του μυοκαρδίου. Εξάρτηση: Η καφεΐνη δίνει εξάρτηση τόσο ψυχολογική όσο και σωματική. Η τελευταία ωφείλεται σε ένα "reset" που κάνει ο οργανισμός ωστε να λειτουργεί «φυσιολογικά» ενώ στο αίμα ρέει καφεΐνη. Αποτέλεσμα βέβαια είναι πως θες τουλάχιστον δυο εσπρέσσο για να «ανοίξει το μάτι» το πρωί.

Νικοτίνη Φαρμακοδυναμική: Περιέχεται στον καπνό, ουσία έντονα λιπόφιλη, περνάει ταχύτατα από τα εισπνεόμενα αέρια καύσης του καπνού στο αίμα και διαχέεται εξίσου ταχύτατα στον εγκέφαλο. Λειτουργεί σαν ανάλογο της ακετυλχολίνης σε συγκεκριμένο είδος υποδοχέα που πήρε και το όνομά της (νικοτινικός). Η ακετυλχολίνη στον εγκέφαλο βρίσκεται κυρίως στον φλοιό και το επιχείλιο σύστημα και παίζει σημαντικό ρόλο στην προσοχή και την συγκέντρωση. Η λήψη νικοτίνης αυξάνει την προσοχή και την συγκέντρωση ενώ λειτουργεί σαν ελαφρύ αγχολυτικό, περιορίζοντας τα αποτελέσματα της «έκρηξης» ντοπαμίνης στον εγκέφαλο σε έκτακτες καταστάσεις. Επιβλαβείς ενέργειες: Παρότι οι περισσότερες τοξικές δράσεις του καπνίσματος ωφείλονται στα πολλά προιόντα της ατελούς καύσης οργανικής ύλης (πίσσα, μονοξείδιο του άνθρακα, βενζόλιο, κλπ.) η ίδια η νικοτίνη δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Η συμβολή της στα καρδιαγγειακά και εγκεφαλικά επεισόδια αλλά και στον ερεθισμό των βρόγχων και επομένως αυξημένο κίνδυνο για χρόνια βρογχίτιδα και άλλες παθήσεις του αναπνευστικού είναι αδιαμφισβήτητη. Φυσικά η σύνδεση του καπνίσματος εν γένει με τον καρκίνο και άλλα προβλήματα υγείας είναι πασίγνωστη. Πέρα από την χρόνια τοξική δράση, η νικοτίνη μπορεί να προκαλέσει ασθματική κρίση, υπέρταση, έντονο πονοκέφαλο, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και όξυνση οισοφαγίτιδας, ζαλάδες, εμετό. Εξάρτηση: Προκαλεί ισχυρότατη σωματική εξάρτηση ωφειλώμενη στο φαινόμενο του down regulation (μείωση του αριθμού των εξειδικευμένων υποδοχέων). Το αποτέλεσμα είναι πως ο καπνιστής πρέπει να λαμβάνει νικοτίνη ώστε να ανταπεξέλθει σε όλο και περισσότερα και λιγότερο απαιτητικά σε συγκέντρωση έργα (μελέτη, χρήση υπολογιστή, διάλογος κτλ.) ενώ γίνεται πάντα πιο απαραίτητη και η αγχολυτική της δράση. Σημαντικό ρόλο παίζει επίσης και η ψυχολογική εξάρτηση, κυρίως σε σχέση με την λιγότερο έντονη αγχολυτική δράση (θετικά αποτελέσματα με placebo: τσίχλα, κομπολόι κτλ.). Ο νικοτινομανής εμφανίζει χαρακτηριστική κρίση με ανησυχία, νευρικότητα, ορθοστατισμό, κνησμό, εφίδρωση.

Αιθυλική αλκοόλη Φαρμακοδυναμική: Απορροφάται σχετικά γρήγορα ήδη από το στομάχι αλλά και από την στοματική κοιλότητα (όποιος αμφιβάλει ας πιεί μια μπύρα με καλαμάκι). Δρά στους υποδοχείς του GABA όχι σαν ανάλογο παρά ενισχύοντας την δράση του ίδιου («δένει» αλλού πάνω στον υποδοχέα). Το GABA είναι ο κλασσικός «αρνητικός» νευροδιαβιβαστής του νευρικού μας συστήματος (εμποδίζει αντί να εξιτάρει τα νευρικά κύτταρα). Ενισχύοντας λοιπόν το GABA, το αλκοόλ μειώνει την δράση του εγκεφάλου. Συγκεκριμένα, σε μικρές σχετικά δόσεις, «χτυπάει» τον φλοιό και το παραχείλιο σύστημα με αποτέλεσμα την αλλοίωση συναισθημάτων και της κριτικής ικανότητας, ενώ λίγο αργότερα παρατηρούνται καθυστέρηση στην ταχύτητα αντίδρασης σε εξωτερικά ερεθίσματα και μείωση των αντανακλαστικών. Τέλος, επιρρεάζεται η παρεγκεφαλίδα που χρησιμοποιεί ένα πολύπλοκο σύστημα νευρώνων που λειτουργούν με GABA οπότε και χάνεται ο συντονισμός κινήσεων, άρθρωσης και ισσοροπίας. Επιβλαβείς ενέργειες: Πέρα από τα γνωστά σε όλους άμεσα αποτελέσματα και τις συχνά τραγικές τους συνέπειες, η χρόνια χρήση αλκοόλ οδηγεί σε μη αναστρέψιμη καταστροφή του ήπατος, αρχικά υπό την μορφή στεάτοσης (αντικατάσταση του κανονικού ιστού με λιπώδη) και τελικά την κίρρωση και τον θάνατο. Εξάρτηση: Ισχυρότατη σωματική εξάρτηση εξαιτίας του φαινομένου της down regulation. Μάλιστα η κρίση του αλκοολικού είναι τόσο έντονη ώστε να μπορεί να χαρακτηριστεί παθολογικό φαινόμενο και να χρήζει ιατρικής περίθαλψης λόγω των όχι σπάνιων επιπλοκών της.

Τετραυδροκανναβινόλη Φαρμακοδυναμική: Η τετραυδροκανναβινόλη (THC) είναι η βασική δραστική ουσία που περιέχεται στα φύλλα της ινδικής κυρίως κάνναβης. Λιπώδης χημική ουσία, απορροφάται ταχύτατα από τα εισπνεόμενα αέρια καύσης, του πιο συνηθισμένου τρόπου λήψης της. [kkk, KiTaSuMbA] Χημικά παρόμοιες ουσίες που επίσης περιέχονται στην ινδική κάνναβη είναι η κανναβινόλη (CΒN), η καναβιδόλη (CBD) αλλά και πολλές άλλες. Οι ουσίες αυτές είναι χημικά και φαρμακολογικά ανάλογες ενδογενών ουσιών (ενδοκανναβινοειδή) με κύρια την ανανδαμίδη. Ο τρόπος δράσης των ενδοκανναβινοειδών διαφέρει ριζικά από τους κλασσικούς «νευροδιαβιβαστές» (ουσίες-μυνήματα που χρησιμοποιούν οι νευρώνες μεταξύ τους). Πρώτα απ'όλα δεν χρησιμοποιούνται ποτέ αυτόνομες αλλά πάντα σε συνδιασμό με άλλους κλασσικούς νευροδιαβιβαστές και των οποίων την δράση μετατρέπουν. Γι'αυτό συγκαταλέγονται στους λεγόμενους «νευρορυθμιστές». Επιπλέον δεν βρίσκονται «αποθηκευμένες» εντός του κυττάρου, ούτε απελευθερόνονται κατά τρόπο κβαντισμένο όπως οι κλασσικοί νευροδιαβιβαστές. Αντίθετα παράγονται εκείνη την στιγμή (σαν απάντηση σε κάποιο μύνημα) από την ίδια την κυτταρική μεμβράνη και, καθότι εξαιρετικά λιπόφιλες, διαχέονται σε όλο το γυρω περιβάλλον αντί να παραμείνουν περιορισμένες στον χώρο της σύναψης (σημείο επαφής και αλληλεπίδρασης 2 νευρώνων). Ο ταχύτατος καταβολισμός τους συμβάλλει στον περιορισμό της δράσης τους στην άμεση «γειτονιά» του νευρώνα που τις παρήγαγε και μόνο. Ανάμεσα στους νευροδιαβιβαστές που ρυθμίζουν «κατασταλτικά» τα ενδοκανναβινοειδή βρίσκονται η ντοπαμίνη (που παίζει κύριο λόγο στην προσοχή αλλά και την motivation, «φιλτράροντας» τα «ασήμαντα»), η σεροτονίνη (κατεξοχήν εμπλεκόμενη στην συναισθηματική φόρτιση και ερμηνεία των ερεθισμάτων) αλλά και το γλουταμικό οξύ (τον βασικό «θετικό» νευροδιαβιβαστή - που εξιτάρει δηλαδή - στον φλοιό του εγκεφάλου).
Έχοντας υπόψιν αυτήν την δράση, τα γνωστά αποτελέσματα της χρήσης ινδικής κάνναβης εξηγούνται με απόλυτα λογικό τρόπο: μείωση της motivation και της προσοχής σε εξωτερικά ερεθίσματα (introspective effect), αλλοίωση της συναισθηματικής φόρτισης, υποκειμενική «επιβράδυνση» του έξω κόσμου, μείωση της οικειοθελούς κίνησης - κυρίως στο «πέρασμα» από την βούληση/απόφαση στην εκτέλεση του κινητικού προγράμματος, τάση για υπογλυκαιμία.
[kkk, KiTaSuMbA] Υπάρχει ωστόσο μεγάλη μεταβλητότητα στο ποιο ή ποια αποτελέσματα θα υπερέχουν στην τελική έκφραση της δράσης των ουσιών αυτών. Από την μία πλευρά, οι διαφορετικές ουσίες που περιέχονται σε μεταβαλλόμενες ποσότητες στα φύλλα της ινδικής κάνναβης ανάλογα με την «ποιότητα» και «ποικιλία» δρουν με διαφορετική επιλεκτικότητα πάνω στους διαφορετικούς τύπους υποδοχέων. Μέχρι στιγμής έχουν ανακαλυφθεί τρεις τύποι υποδοχέων: CB1 (στο ΚΝΣ), CB2 (σωματικός, περιφερειακοί ιστοί) και CB3 (τόσο σωματικός όσο και ΚΝΣ αλλά με ανταγωνιστική δράση ως προς τους CB1 και CB2). Επίσης, πολλές από τις δραστικές ουσίες ενδέχεται να παρεμβάλονται και στην σύνθεση ή στον καταβολισμό των ενδοκανναβινοειδών. Ακόμα, πρέπει να λάβει κανείς υπόψιν το γεγονός πως όντας «νευρορυθμιστές» τα ενδοκανναβινοειδή και όχι νευροδιαβιβαστές, «πειράζοντάς» τα τροποποιείται το «μύνημα» των δεύτερων αντί ενός καθαρού μυνήματος των πρώτων. Έτσι είναι λογικό πως το τελικό αποτέλεσμα εξαρτάται από τις αρχικές συνθήκες και όχι γραμμικά από την δόση και μόνο. Πρακτικά κάπως έτσι εξηγείται το γεγονός πως το ίδιο «χόρτο» έχει τελείως διαφορετική επίδραση σε 2 διαφορετικούς λήπτες ή ακόμα και στον ίδιο λήπτη σε 2 διαφορετικές στιγμές και εσωτερικές συνθήκες. Επιβλαβείς ενέργειες: Κατά την λήψη THC παρουσιάζεται οκνηρία, βραδυκινησία, αλλοιώση συναισθηματικής φόρτισης, μείωση της προσοχής και αδυναμία εκμάθησης (το γλουταμικό οξύ εμπλέκεται στο λεγόμενο Long Term Potentiation - LTP, τον βασικό μηχανισμό «αποθήκευσης» μνήμης). Παρότι δεν υπάρχουν στοιχεία για τοξική δράση της THC, αρχικές ενδείξεις υποδεικνύουν πως η χρόνια και έντονη χρήση οδηγεί σε ένα "reset" των συστημάτων που ρυθμίζει (ντοπαμίνη, σεροτονίνη, γλουταμικό οξύ) με αποτέλεσμα την - παρόλα αυτά αναστρέψιμη - αλλοίωση των νοητικών διεργασιών ακόμα και εκτός δράσης του φαρμάκου. Τέλος, καθότι έντονα λιπόφιλη ουσία αλλά και λόγω της «αντιντοπαμινικής» δράσης της, επιδρά και σε όργανα εκτός του εγκεφάλου με ερεθισμό των βρόγχων αλλά και υπογλυκαιμία και δυσκοιλιότητα.
[KiTaSuMbA, kkk]Μπορούμε με σχετική ασφάλεια να πούμε πως η επικινδυνότητα των κανναβινοειδών είναι αρκετά χαμηλή ώστε η λήψη του να μην απαιτεί την άμεση ιατρική παρακολούθηση ούτε και φυσικά να δικαιολογεί τον πανικό των αρχών (όπως τα πρόσφατα πογκρόμ αναπτήρων στα περίπτερα). Παραμένει πάντα προφανώς ο κανόνας πως όταν το παρακάνεις με κάτι, ότι και να'ναι αυτό, άσχημα μαντάτα σε περιμένουν. Εξάρτηση: Τα επιστημονικά ευρήματα παραμένουν αντικρουώμενα για το αν η εξάρτηση είναι απλά ψυχολογική ή και σωματική (λόγω του reset σε υψηλές και χρόνιες δόσεις). Πάντως δεν φαίνεται να είναι μπλεγμένος σ'αυτήν ο μηχανισμός down regulation των υποδοχέων για τα κανναβινοειδή (CB1, CB2, CB3). Η κρίση εμφανίζεται σχετικά ήπια με αγχώδη συμπεριφορά, ανησυχία, ορθοστατισμό και ψυχολογική αστάθεια.

Βενζοδιαζεπίνες Φαρμακοδυναμική: Οι βενζοδιαζεπίνες χρησιμοποιούνται σαν ηρεμιστικά, υπνωτικά και αγχολυτικά χάπια (Tavor, Stedon, Dormicum κ.α.). Δρουν και αυτές στον υποδοχέα για το GABA αλλά σε διαφορετική θέση από το αλκοόλ και σε ρόλο ανταγωνιστικό από τις ενδογενείς ουσίες (β-καρβολίνες). Ενισχύουν την δράση του GABA, όχι όμως ανεξάρτητα από αυτό (σε αντίθεση με το αλκοόλ και τα βαρβιτουρικά), αυξάνοντας τις πιθανότητες ενεργοποίησης του υποδοχέα όταν - και μόνο όταν - έρθει σε επαφή με GABA. Σε σχέση με την «δύναμη», την δοσολογία και την ημιζωή του εκάστοτε φαρμάκου επικρατεί η αγχολυτική/ηρεμιστική δράση ή η υπνωτική. Επιβλαβείς ενέργειες: Υψηλές δόσεις (overdose) μπορούν να προκαλέσουν βαθειά καταστολή του κεντρικού νευρικού συστήματος, κώμα και θάνατο. Επίσης, ο συνδιασμός με βαρβιτουρικά ή αλκοόλ μειώνει δραστικά την θανατηφόρα δόση καθώς δρώντας στον ίδιο υποδοχέα αλλά σε διαφορετική θέση, το ένα πολλαπλασιάζει την δράση του άλλου. Ο έγκαιρος εντοπισμός της δηλητηρίασης απο βενζοδιαζεπίνες επιτρέπει την χρήση κατάλληλου αντιδότου (flumazenil) και την ανάκαμψη του λήπτη. Εξάρτηση: Όσο μεγαλύτερο χρόνο δράσης παρουσιάζει το εκάστοτε φάρμακο (ημιζωή), τόσο πιο έντονο είναι το πρόβλημα εξάρτησης που προκαλεί. Πρόκειται για καθαρά σωματική εξάρτηση, που παρότι λιγότερο έντονη από αυτή των βαρβιτουρικών, δύσκολα αντιμετωπίζεται αν όχι με την σταδιακή μείωση της δοσολογίας.

Βαρβιτουρικά Φαρμακοδυναμική: Τα βαρβιτουρικά (π.χ. pentothal) δρουν και αυτά πάνω στον υποδοχέα για το GABA με τρόπο όμως διαφορετικό από τις βενζοδιαζεπίνες. Αυξάνουν την διάρκεια ενεργοποίησης αλλά και τις πιθανότητες αυτής ανεξάρτητα από την έκκριση GABA. Η δράση τους έτσι είναι πολύ πιο έντονη και εντελώς διαχωρισμένη από την φυσιολογική δραστηριότητα του εγκεφάλου. Ισχυρότατα υπνωτικά και ενδοφλέβια αναισθητικά, η χρήση τους πλέον στην ιατρική είναι ιδιαίτερα περιορισμένη, λόγω του μικρού range χρήσης ανάμεσα σε ενεργό και θανατηφόρο δόση, της εντονότατης εξάρτησης και των αυξημένων κινδύνων. Επιβλαβείς ενέργειες: Καταστολή του ΚΝΣ, κώμα, θάνατος. Ο συνδυασμός με αλκοόλ είναι πραγματικά «εκρηκτικός» και σίγουρος δρόμος για τον τάφο. Εξάρτηση: Εντονότατη σωματική εξάρτηση, αντιμετωπίζεται πολύ δύσκολα ακόμα και με προσεκτική σταδιακή μείωση της δοσολογίας.

Ηρωίνη Φαρμακοδυναμική: Η ηρωίνη είναι το προϊόν επεξεργασίας της μορφίνης, ουσίας που βρίσκεται στο ανώριμο ακόμα μπουμπούκι του Pappaverum sonniferum. Τα οππιοειδή λειτουργούν σαν ανάλογα των ενδορφινών, ενδογενών ουσιών με σημαντικό ρόλο στον περιορισμό του σωματικού πόνου αλλά και την «κωδικοποίηση» της ευχαρίστησης. Η λήψη ηρωίνης λοιπόν προκαλεί αναλγησία μαζί με ένα αίσθημα έντονης ευχαρίστησης, χαλάρωσης και ευεξίας. Η μορφίνη χρησιμοποιείται ευρύτατα σαν ισχυρό αναλγητικό για ατίθασους πόνους (π.χ. στους καρκινοπαθείς) αλλά και στην γενική αναισθησία. Επιβλαβείς ενέργειες: Υψηλές δόσεις (overdose) προκαλούν βαθειά νάρκωση, καταστολή του ΚΝΣ, κώμα και θάνατο. Η έγκαιρη διάγνωση της υπερβολικής δόσης επιτρέπει την χρήση αντίδοτου (naloxone) και την επαναφορά του χρήστη. Επίσης, σημαντικό ρόλο στις βλαβερές συνέπειες της χρήσης ηρωίνης παίζει ο τρόπος λήψης: ενδοφλέβια με επιεικώς πλημελή υγιεινή και δόσεις με διαφόρων ειδών προσμίξεις. Έτσι η συχνότητα για επικίνδυνες μολυσματικές ασθένειες είναι υψηλότατος (AIDS, ηπατίτιδα) ενώ συχνότατες είναι οι φλεβίτιδες, η σηψαιμία, η ενδοκαρδίτιδα - συνθήκες ικανές να σκοτώσουν ανεξάρτητα από την ίδια την ηρωίνη. Τέλος, η βαρύτατη εξάρτηση περιορίζει δραστικά την ζωή του χρήστη που καταντάει μονοσήμαντη: η εύρεση και η λήψη της δόσης (βλέπε παρακάτω). Ο ηρωινομανής έτσι βρίσκει αδύνατη/αδιάφορη την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας ή κοινωνικής επαφής εκτός της απολύτως απαραίτητης για την εξασφάλιση και κατανάλωση της ηρωίνης. Εξάρτηση: Στην εξάρτηση από ηρωίνη παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο τόσο η σωματική όσο και η ψυχολογική πλευρά. Η πρώτη οφείλεται κυρίως στην μείωση της ευαισθησίας των υποδοχέων παρά στο down regulation και έχει ως αποτέλεσμα τόσο την ανάγκη για συνεχή αύξηση της δόσης προκειμένου να επιτύχει τα ίδια αποτελέσματα (η δόση που χρειάζεται ενας «παλιός» ηρωινομανής θα σκότωνε άμεσα έναν νέο χρήστη) όσο και την δραματική κρίση που από μόνη της μπορεί να απειλήσει την υγεία του χρήστη και απαιτεί άμεση ιατρική περίθαλψη. Η δεύτερη παίζει τον ρόλο της στην αυτόματη και σχεδόν οικειοθελή απομόνωση και περιθωριοποίηση του χρήστη. Φανταστείτε μια αίσθηση 1000 φορές πιο δυνατή απο τον καλύτερο οργασμό που είχατε ποτέ και προσθέστε την επίγνωση πως μπορείτε να το επαναλάβετε όταν και όσο συχνά θέλετε... Κάθε άλλη ευχαρίστηση γίνεται στο μυαλό σας αυτόματα μηδαμινή και κουραστική στην επιτευξή της (αφού δεν έχει τον αυτοματισμό μιας δόσης). Ο ηρωινομανής ζει για να τρυπιέται και θέλει τεράστιες προσπάθειες και εσωτερική πάλη για να βγει από αυτό το λούκι - προσπάθειες που συχνά αποτυγχάνουν στο πέρασμα του χρόνου.

Κεταμίνη Φαρμακοδυναμική:Δρα μπλοκάροντας τους υποδοχείς τύπου NMDA του γλουταμικού οξέος με παράλληλη συνέπεια την αύξηση της δραστηριότητας των συστημάτων σεροτονίνης και ντοπαμίνης. Προκαλεί την λεγόμενη «διαχωρισμένη» αναισθησία καθότι κάποιες δομές του εγκεφάλου εξιτάρονται ενώ άλλες καταστέλλονται. Έτσι προκαλεί αναισθησία με έντονη αναλγησία αλλά και ονειρική υπερδραστηριότητα συχνά με παραισθήσεις, αποπροσανατολισμό στον χώρο και τον χρόνο και απότομες αντιδράσεις όπως κλάμα, γέλιο, φωνές χωρίς κάποιο εξωτερικό ερέθισμα που να τις δικαιολογεί. Η κεταμίνη παλαιότερα χρησιμοποιήτο ευρέως σαν ενδοφλέβιο αναισθητικό. Επιβλαβείς ενέργειες: Τα έντονα ψυχολογικά προβλήματα που παρατηρούνταν σε ασθενείς που χειρουργήθηκαν με αναισθησία κεταμίνης περιόρισαν δραστικά τις περιπτώσεις χρήσης της στην ιατρική. Επίσης έχουν παρατηρηθεί εμετός, ενδοκρανιακή υπέρταση, εξτραπυραμιδικά συμπτώματα, σπασμοί κ.α. που καθιστούν την κεταμίνη κάθε άλλο παρά σίγουρο recreational drug, δεδομένης της λήψης χωρίς ιατροτεχνική υποστήριξη. Εξάρτηση: Ισχυρή σωματική εξάρτηση ωφειλόμενη στο φαινόμενο του up regulation (αύξηση των υποδοχέων NMDA).

Ecstasy Φαρμακοδυναμική: H methylen-dioxy-methamphetamine (MDMA), γνωστή σαν ecstasy, εμποδίζει το reuptake, την απομάκρυνση δηλαδή από την σύναψη και το «σβήσιμο του μυνήματος», κυρίως της σεροτονίνης αλλά και της ντοπαμίνης.
[Psiloman]Αυτό γίνεται με έναν ενδιαφέρον μηχανισμό: Αντιστρέφεται ο τρόπος λειτουργίας του μεταφορέα σεροτονίνης του προσυναπτικού κομβίου και....λειτουργεί ανάποδα! Αντί να απομακρύνει σεροτονίνη προσθέτει και άλλη! Αυτό φυσικά βασίζεται και στο πόση σεροτονίνη είναι διαθέσιμη. Ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος είναι πως μετά απο μια δόση-όριο MDMA που επιφέρει εξασθένηση των αποθεμάτων σεροτονίνης, επιπλέον δόσεις δεν έχουν επιπλέον ψυχοτρόπο δράση, παρότι η πιθανότητα κακοήθους υπερθερμίας (βλέπε παρακάτω) συνεχίζει να αυξάνεται.
Η «νέα γενιά» της para-methoxyamphetamine (PMA) παρότι λιγότερο ισχυρή επί του συνόλου, είναι πιο επιλεκτική για την σεροτονίνη και κυρίως για το επιχείλιο σύστημα. Το αποτέλεσμα είναι πως αυξάνεται η «κοινωνικότητα» λόγω της συνδυασμένης υπερδραστηριότητας της ντοπαμίνης που ελέγχει το motivation και της σεροτονίνης που «χρωματίζει» συναισθηματικά τα γεγονότα με ένα γενικό «feel good» attitude. Με τον ίδιο μηχανισμό, η ντοπαμινη αυξάνει την προσοχή προς και η σεροτονίνη αυξάνει τον παράγοντα εντυπωσιασμού των εξωτερικών ερεθισμάτων με αποτέλεσμα την «εντατικοποίηση» όλων των αισθήσεων. Σε σχετικά υψηλές δόσεις παρατηρούνται και ελαφριές παραισθήσεις. Η PMA, όντας πιο επιλεκτική για την σεροτονίνη, δίνει πιο συχνές και πιο έντονες παραισθήσεις, παράγοντας που συνησφέρει σημαντικά στην διάδοσή της στα club εις βάρος της παλιότερης MDMA. Επιβλαβείς ενέργειες: Ο μεγαλύτερος φόβος και για τις 2 αυτές ουσίες είναι η εμφάνιση κακοήθους υπερθερμίας με ραβδομυόλυση (καταστροφή των μυώνων), οξεία ανεπάρκεια πολλαπλών οργάνων (multiple organ failure), κώμα και θάνατο. Το φαινόμενο αυτό ωφείλεται εν μέρει στον τρόπο δράσης της ουσίας (μάλλον ανεξάρτητα από τα ψυχοτρόπα αποτελέσματα) και εν μέρει στην μεταβολική ιδιοσυγκρασία του λήπτη (μια ιδιοσυγκρασία που δύσκολα όμως ανακαλύπτεται πριν την μοιραία χορήγηση). Η εμφάνιση του μάλιστα συχνά γίνεται εντελώς απρόβλεπτη και ατυπική λόγω του συνήθη συνδυασμού με αλκοόλ ή/και με THC.
[KiTaSuMbA]iΗ υπερθερμία αντιμετωπίζεται στην εντατική με καρβεδιλόλη
Πέρα από το οξύ αυτό φαινόμενο, τόσο η MDMA όσο (και ακόμα περισσότερο) η PMA είναι νευροτοξικές για τους νευρώνες που λειτουργούν με σεροτονίνη.
[Psiloman]Η νευροτοξικότητα προέρχεται απο ελευθερες ρίζες που δημιουργούνται κυρίως απο την "λάθος εισαγωγή ντοπαμίνης" στην σύναψη απο τον μεταφορέα που δουλέυει ανάποδα. Για μια αναλυτικότερη θεώρηση του μηχανισμού αυτού δείτε εδώ
Έτσι η χρόνια χρήση προκαλεί μεγάλες κυτταρικές απώλειες με εμφανή ψυχολογικά και νευρολογικά προβλήματα: βαριά κατάθλιψη, ψυχολογική αστάθεια, μείωση της κριτικής ικανότητας, μείωση της κοινωνικότητας κτλ.
[KiTaSuMbA, Psiloman]Πειραματικά, έχουν προταθεί αρκετά φάρμακα ως προστατευτικοί παράγοντες για την νευροτοξική δράση της MDMA. Η πιο «ισχυρή» πρόταση είναι αυτή της φλουοξετίνης (γνωστότερης με το εμπορικό όνομα του αντικαταθλιπτικού Prozac) που δρά μπλοκαροντας εντελώς τον μεταφορέα της σεροτονίνης και δένοντας μοριακά σε διαφορετικό σημείο αυτής της πρωτεΐνης από την MDMA. Το αποτέλεσμα είναι πως η φλουοξετίνη μπλοκάρει την δράση της MDMA (αναστροφή του μεταφορέα) ανεξάρτητα από την δόση της τελευταίας και επομένως μειώνοντας την υπεραυξημένη δράση του συστήματος σεροτονίνης (ενώ από μόνη της την αυξάνει σε σχέση με τα φυσιολογικά επίπεδα). Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε τις εξής δημοσιεύσεις: link1 και link2. Άλλη μια ιδέα είναι ή χορήγηση κάποιου 5ΗΤ-2α αγωνιστή που (α) απασχολεί τον μεταφορέα και (β) επαναφέρει το φάσμα ισχύος στις περιοχές του εγκεφάλου που μειώθηκε η διεγερσιμότητά τους απο το MDMA. Επίσης έχει προταθεί η σύγχρονη χορήγηση των δύο παραπάνων με αντιοξειδωτικά, όπως επίσης και με ουσίες όπως το 5HTP που επαναφέρει σε σύντομο χρονικό διάστημα τα αποθέματα σεροτονίνης. Ωστόσο, πρέπει να θυμίσουμε και πάλι στον αναγνώστη πως όλα αυτά τα αντίδοτα είναι ΑΝΙΚΑΝΑ να εμποδίσουν την εμφάνιση κακοήθους υπερθερμίας λόγω της ανεξαρτησίας του μηχανισμού εμφάνισής της από την ψυχοτρόπο δράση. Εξάρτηση: Η σωματική εξάρτηση είναι λιγότερο σημαντική απ'ότι στις υπόλοιπες αμφεταμίνες (βλέπε παρακάτω) λόγω της μικρότερης σχετικά επιρροής στο σύστημα της ντοπαμίνης, χωρίς ωστόσο να είναι αμελητέα. Βέβαια την μεγαλύτερη πίεση ασκεί η ψυχολογική εξάρτηση σε συνδυασμό με την υποκουλτούρα της «celebration generation».

Κοκαΐνη Φαρμακοδυναμική: Η κοκαΐνη αυξάνει την δραστηριότητα κατά τρόπο περίπου ισσοροπημένο όλων των βιογενών αμινών: ντοπαμίνη, νοραδρεναλίνη, αδρεναλίνη, σεροτονίνη, ισταμίνη. Το αποτέλεσμα είναι το τρελό «γκάζωμα» όλων των εγκεφαλικών, και όχι μόνο, δραστηριοτήτων. Παρατηρείται αύξηση της προσοχής και των αισθήσεων, χωρίς όμως ιδιαίτερες τροποποιήσεις των semantics, υπεραισιοδοξία και αύξηση της αυτοπεποίθησης, υπερκινητικότητα, νευρικότητα, ταχυκαρδία, αύξηση της αρτηριακής πίεσης κ.α. Ο οργανισμός στήνεται σαν «έτοιμος για δράση» ενώ παράλληλα πέφτει η ικανότητα συγκέντρωσης. Επιβλαβείς ενέργειες: Υψηλές δόσεις κοκαΐνης μπορούν να γίνουν άμεσα επικίνδυνες λόγω υπερτασικής κρίσης και αρυθμίες που μπορούν να προκύψουν από την υπερβολική ταχυκαρδία. Η επίσταση είναι επίσης πολύ συχνό φαινόμενο. Η χρόνια χρήση προκαλεί υποσμία/ανοσμία εξαιτίας της καταστροφής του βλεννογόνου της μύτης ενώ αυξάνει δραστικά τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων. Εξάρτηση: Προκαλεί ισχυρότατη σωματική εξάρτηση σε βαθμό που ο χρήστης μπορεί να είναι αναγκασμένος στην λήψη κοκαΐνης ακόμα και για να εκτελέσει τις πιο απλές εργασίες κυρίως σε σχέση με κοινωνική επαφή.

Αμφεταμίνες Φαρμακοδυναμική: Οι αμφεταμίνες αυξάνουν όλες τις βιογενείς αμίνες (αδρεναλίνη, νοραδρεναλίνη, ντοπαμίνη, σεροτονίνη) αλλά κατά πρώτο και κύριο λόγο την ντοπαμίνη. Διαφέρουν κυρίως για την ένταση και την διάρκεια δράσης, ωστόσο κοινός παρανομαστής είναι η αύξηση της προσοχής, η μείωση της όρεξης και η ελαχιστοποίηση της ανάγκης για ύπνο, ο οποίος και είναι εξαιρετικά ανήσυχος. Παράλληλα η δυνατότητα συγκέντρωσης μειώνεται με αποτέλεσμα ο λήπτης να καταβάλει υπερβολικές προσπάθειες για να μείνει εστιασμένος σε ένα συγκεκριμένο task, ενώ εμφανίζεται νευρικότητα, ανησυχία και άγχος. Ταχυκαρδία και αύξηση της αρτηριακής πίεσης είναι μόνιμοι συνοδοί της χρήσης αμφεταμίνης. Χρησιμοποιούνται ευρύτατα από fitness freaks για την ανορεξία που προκαλούν αλλά και από φοιτητές για την μείωση του χρόνου που «σπαταλιέται» σε ύπνο. Επιβλαβείς ενέργειες: Οι αμφεταμίνες προκαλούν αυπνία, ανήσυχο ύπνο, νευρικότητα, άγχος, ριζικές συμπεριφοριακές αλλαγές («αλλαγή προσωπικότητας»). Έχουν επίσης περιγραφεί ψυχώσεις σε άμεση σχέση με την λήψη τους. Τέλος, χαρακτηριστικό είναι το burn out effect που παρουσιάζεται πάντα αμέσως μετά το πέρας της δράσης τους και οφείλεται σε εξάντληση των αποθεμάτων νευροδιαβιβαστών του ΚΝΣ. Μάλιστα, όσο πιο μεγάλος ο χρόνος δράσης της εκάστοτε αμφεταμίνης, τόσο πιο έντονο και διαρκές θα είναι το effect. Εξάρτηση: Ιδιαίτερα ισχυρή σωματική εξάρτηση, καθηλώνει τον χρήστη σε συνθήκες «αναπηρίας» εν απουσία της ουσίας. Χαρακτηριστική η κρίση με μυικούς σπασμούς, έντονη κατάθλιψη, βραδυκινησία.

LSD Φαρμακοδυναμική: Το LSD δρά ενεργοποιόντας αρχικά τους υποδοχείς 5-HT2 για την σεροτονίνη και σε δεύτερη φάση (περίπου 60 - 90 λεπτά αργότερα) τους υποδοχείς D2 για την ντοπαμίνη. Για περισσότερες λεπτομέρειες διαβάστε Minuzzi et al. και Marona-Lewicka et al.. Αρχικά λοιπόν εξιτάρει το σεροτονινεργικό σύστημα με αλλοίωση της συναισθηματικής φόρτισης και ένταση της ονειρικής δραστηριότητας ενώ αργότερα επέρχεται η τροποποίηση της λειτουργίας του ντοπαμινεργικού συστήματος με αλλαγές στο «φιλτράρισμα» των ερεθισμάτων. Από αυτά τα 2 γεγονότα προκύπτει η έξαρση του φαντασιακού και η αδυναμία διάκρισης αυτού από την πραγματικότητα αλλά και η ψυχωσική συμπεριφορά που εν τέλει καταλαμβάνει τον λήπτη. Αυτό το μπέρδεμα του ονειρικού με το συνειδητό έκανε το LSD ιδιαίτερα δημοφιλές σε καλλιτεχνικούς κύκλους, ιδίως στους σουρεαλιστές και τους μουσικούς της ψυχεδελικής ροκ. Αρχικά το LSD σχεδιάστηκε για την χημική υποβολή της ύπνωσης σαν βοήθημα στην ψυχανάλυση αλλά γρήγορα εγκαταλήφθηκε λόγω των έντονων παρενεργειών (υψηλή συχνότητα ψυχώσεων - βλέπε παρακάτω). Επιβλαβείς ενέργειες: Εκτός από τις τραγικές αλλαγές στην αντίληψη και την συμπεριφορά κατά την διάρκεια δράσης του φαρμάκου που συχνά εκδηλώνονται με βίαιες αντιδράσεις και ψυχώσεις ή ακόμα και αυτοκτονίες, η χρήση LSD είναι στενά συνδεδεμένη με την εμφάνιση ψυχώσεων και μετά την πάροδο της δράσης του και όχι απευθείας ανάλογα με την συχνότητα χρησης. Φαίνεται πως σημαντικό ρόλο παίζουν τόσο ενδογενείς παράγοντες και προδιάθεση όσο και παράγοντες που σχετίζονται με το εξωτερικό περιβάλλον και συνθήκες κατά την λήψη του φαρμάκου. Έχοντας βαθειά τροποποιήσει την συνείδηση και την εμπειρία του χρήστη για τον κόσμο, και με δεδομένη την αδυναμία του ίδιου να ξεχωρίσει το αληθινό ή το ονειρικό των διαφόρων εμπειριών του, η ψύχωση είναι απλά το ένα βήμα παραπάνω.
Τέλος, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις πως το LSD είναι νευροτοξικό λόγω της υπερέκρισης γλουταμικού οξέως που προκαλεί.
[Psiloman, KiTaSuMbA]Για αυτό το τελευταίο υπάρχουν αντικρουώμενα επιστημονικά ευρήματα, καθότι άλλα ισχυρίζονται πως μειώνεται η δράση των υποδοχέων NMDA για το γλουταμινικό οξύ (Arvanov et. al.)ενώ άλλα παρουσιάζουν αυξημένη εξωκυτταρική συγκέντρωση γλουταμινικού οξέως (Muschamp et. al.). Το γλουταμινικό οξύ από κάποιες συγκεντρώσεις και πάνω είναι νευροτοξικό καθότι προκαλόντας υπερδιέγερση και υπερμεταβολισμό των νευρώνων οδηγεί στην δημιουργία τοξικών «ελεύθερων ριζών» που σηματοδωτούν στο κύτταρο την έναρξη της «απόπτωσης» (προγραμματισμένος κυτταρικός θάνατος σε αντιδιαστολή με την απλή «λύση» του κυττάρου που ελευθερώνοντας περεταίρω τοξικούς μεταβολήτες θα «σκότωνε» και τα γειτονικά του υγιή κύτταρα). Τελευταία πάντως η πλάστιγγα τείνει να γύρει υπέρ της μη τοξικότητας όπως μπορείτε να διαβάσετε εδώ και εδώ. Εξάρτηση: Οι μέχρι τώρα ενδείξεις υποστηρίζουν ένα κεντρικό ρόλο στην ψυχολογική εξάρτηση παρά σε μόνιμες βιοχημικές αλλαγές στον εγκέφαλο. Ώστοσο, λόγω της ιδιαίτερα έντονης ψυχοτρόπου δράσης, η εξάρτηση αυτή δεν είναι καθόλου εύκολο να ξεπεραστεί.

Συμπεράσματα:
Τα recreational drugs είναι ακριβώς αυτό: drugs... δηλαδή φάρμακα. Και τα φάρμακα είναι ΠΑΝΤΑ και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ και φαρμάκια! Από εκεί και πέρα ο καθένας είναι ελεύθερος να ζήσει την ζωή του όπως θέλει και να πάρει όσα ρίσκα θεωρεί σωστό για τα αντίστοιχα «benefits».

[KiTaSuMbA, απάντηση στον Thrass]
Περί ασφαλούς δοσολογίας:
H ιατρική δεν είναι ακριβής επιστήμη. Όλα κρίνονται για τον εκάστοτε άνθρωπο και υπό τις εκάστοτε συνθήκες. Αυτό σημαίνει πως δεν μπορούμε να δώσουμε ένα ακριβές «συνταγολόγιο» με universal ασφαλείς δόσεις. Οι παράγοντες από τους οποίους εξαρτόνται τόσο οι παρενέργειες όσο και η εμφάνιση εξάρτησης είναι πάρα πολλοί και αρκετοί από αυτούς δεν μπορούν να μετρηθούν ποσοτικά.

Εξάλλου πολλές επιζήμιες ενέργειες δεν είναι κατευθείαν ανάλογες με την δόση (dose-dipendent) τόσο σε ένταση όσο και πιθανότητες εμφάνισης, όπως πχ. η κακοήθης υπερθερμία από MDMA ή η ψύχωση ύστερα από λήψη LSD.

Από θεωρητική άποψη, όλες οι δόσεις και οι συχνότητες χρήσης είναι επιβλαβείς. Είπαμε πως κάθε φάρμακο είναι και φαρμάκι, προκαλεί δηλαδή ΠΑΝΤΑ και κάποιες ζημιές, έστω αμελητέες. Η χορήγηση του φαρμάκου στην ιατρική βασίζεται στην κεντρική ιδέα πως ζυγίζοντας τα ευεργετικά αποτελέσματα με τα επιζήμια, τα πρώτα υπερτερούν στην συνολική υγεία του ατόμου (σε αντίθετη περίπτωση, το φάρμακο δεν χορηγείται - είναι η κλασσική περίπτωση των αντενδείξεων). Ένας υγιής άνθρωπος δεν έχει να λάβει κανένα αντικειμενικά ευεργετικό αποτέλεσμα στην υγεία του πέρνοντας οποιοδήποτε φάρμακο. Έτσι, και τα μικρότερα επιβλαβή αποτελέσματα οδηγούν σε αρνητικό ισοζύγιο και άρα αντενδεικνύεται η λήψη.

Για να το κάνω λίγο πιο πρακτικό το θέμα, θα αναφέρω το εξής παράδειγμα. Κάνοντας πειράματα με ένα φάρμακο που ενισχύει την δράση των ενδοκανναβινοειδών (μπλοκάροντας το reuptake και τον επόμενο καταβολισμό τους) ανακαλύψαμε πως οι δόσεις ικανές να βελτιώσουν το Attention Deficit Hyperactivity Disorder σε ασθενή πειραματόζωα ήταν εντελώς ανίκανες να παράγουν οποιοδήποτε effect στα υγιή. Αντίθετα, για παράδειγμα, η ποσότητα διγιταλίνης που θα δώσεις σε κάποιον με καρδιακή ανεπάρκεια μπορεί σχεδόν σίγουρα να σκοτώσει κάποιον υγιή άνθρωπο. Αυτό το range χρησιμότητας του φαρμάκου λέγεται «θεραπευτικός δείκτης» και ορίζεται ως εξης: η διαφορά ανάμεσα στην ελάχιστη δόση ικανή να προκαλέσει θεραπευτικά αποτελέσματα στο 50% των ληπτών με την ελάχιστη δόση ικανή να προκαλέσει τον θάνατο (ή τοξικά αποτελέσματα) στο 50% των ληπτών. Πολύ χοντρικά, μπορούμε να πούμε πως από τα αναφερθέντα recreational drugs αυτά με τον μεγαλύτερο θεραπευτικό δείκτη είναι η καφεΐνη, η THC, το αλκοόλ και η νικοτίνη ενώ τον μικρότερο έχουν τα βαρβιτουρικά και η κοκαΐνη. Ωστόσο, πρέπει να έχουμε υπόψιν μας πως αρκετά φαρμακάκια εδώ έχουν βαρύτατες συνέπειες που δεν είναι dose-dipendent όπως για το LSD, το MDMA ή τις αμφεταμίνες οπότε και δεν μπορούν να μετρηθούν με τον θεραπευτικό δείκτη ενώ η βαρύτατη σωματική εξάρτηση στα οππιοειδή τον καθιστά άχρηστο για τους χρόνιους χρήστες (η δόση ικανή να «φτιάξει» έναν παλιό ηρωινομανή θα σκοτώσει σίγουρα έναν νέο χρήστη).

Περί αντιδότων:
Επειδή τα περισσότερα επιζήμια αποτελέσματα αυτών των φαρμάκων είναι άμεσα συνδεδεμένα με τον τρόπο δράσης τους, δεν μπορούμε ουσιαστικά να αναιρέσουμε την ζημιά χωρίς να «χάσουμε» και τα «καλά» τους. Η «επιλεκτική» προστασία απέναντι σε συγκεκριμένα μόνο effects παρά σε άλλα δυσχαιρένεται ακόμα περισσότερο επειδή είναι σχεδόν αδύνατο να γνωρίζεις την πραγματική δόση ή τυχόν προσμίξεις άλλων ουσιών.

Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε πως και τα αντίδοτα φάρμακα είναι, και επομένως έχουν και αυτά το δικό τους φορτίο από ανεπιθύμητες ενέργειες. Για παράδειγμα, ακόμα και στην περίπτωση που χορηγήσουμε ένα προς ένα ανταγωνιστή του προηγούμενου φαρμάκου (μπλοκάροντας και τα επιθυμητά effects), αν υποθέσουμε πως και τα δύο καταβολίζονται στο σηκώτι, αυξήσαμε την τοξικότητα σε αυτό το όργανο με λογαριθμικό τρόπο. Είναι ένας πολύ «άγαρμπος» τρόπος αντιμετώπισης των ιατρογενών προβλημάτων αυτός, που δυστυχώς χρησιμοποιείται κατά κόρον στις ΗΠΑ. Αντίθετα μια τέτοια λογική θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί μόνο αφού εξαντληθούν τα περιθώρια «καλιμπραρίσματος» της δόσης ή και ριζικής αλλαγής της δραστικής ουσίας και του θεραπευτικού προτοκόλου.

Εν γένει πάντως, μπορούμε να πουμε με απόλυτη σιγουριά πως τα βίαια ψυχοτρόπα, νευρολογικά και σωματικά (κυρίως καρδιαγγειακά) γεγονότα που προκαλούν αυτές οι ουσίες δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με «αγγουράκι, καροτάκι και λαδάκι» ή με αλχημείες «μαθητευόμενων μάγων» όπως «το παράκανες με ecstasy; Πιες και λίγο πιοτό να σε κατεβάσει λιγάκι!». Σίγουρα, όσο πιο υγιής είναι η ψυχική και σωματική ζωή του λήπτη, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να ανταπεξέλθει στις επιβλαβείς ενέργειες και να περιορίσει τις μόνιμες ζημιές, αλλά ως εκεί. Και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο δεν γίνεται λέει ο λαός και εδώ κολλάει «γάντι».

33 comments:

KiTaSuMbA said...

Βασικά το είχα υποσχεθεί να το γράψω όταν είδα πόση άγνοια παίζει επί του θέματος στο debate που ανοίχτηκε στο blog του J95. Για να πω την μαύρη αλήθεια, αυτό που μου «στοίχησε» παραπάνω ήταν η μετάφραση στα ελληνικά τόσων όρων (λεξικό ανα χείρας).

Κοίτα, αν είναι να γίνεσαι «στουπί» κάθε μέρα, τότε είναι «καλύτερα» να πίνεις 2 τσιγάρα, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει πως είναι καλό. Γενικά πάντως είναι από τα λιγότερο επικίνδυνα πράγματα που μπορείς να κάνεις.

Anonymous said...

Kitasumba, το πρόβλημα με το ποστ σου (ενδιαφέρον κατά τα άλλα) είναι ότι δε μιλάει για ποσότητες.
Δηλαδή από τι ποσότητα/συχνότητα χρήσης και πάνω γίνεται το R-Drug επιβλαβές/εθιστικό.

Επίσης θα ήταν ενδιαφέρον να ξέρουμε αν μια τέτοια διαδικασία αναιρείται από μια άλλη (ψεύτικο παράδειγμα για να εξηγήσω τι θέλω να πω: αν παίρνετε Χ gr της τάδε ουσίας κάθε εβδομάδα και τρώτε γαύρο 1 φορά την εβδομάδα, δεν τρέχει τίποτα).

Γιατί πιθανότατα αν φάω 10 αυγά μαζεμένα ένα ζεστό βράδυ, θα ιδρώνω όλη νύχτα. Αυτό όμως δε σημαίνει απαραίτητα ότι τα αυγά είναι "επιβλαβή".

Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητός. Καλό άρθρο, αλλά πιστεύω ότι του λείπουν αυτά τα δύο στοιχεία που ανέφερα (για να γινόταν ΤΟ άρθρο, αν και ξέρω ότι πιθανότατα ζητώ too much).

"Για μια τζουρίτσα ξεπουλάς παρέα του τσιγάρου"
Εν Πλω, 1990

Thrass
(για κάποιο λόγο δεν μπορούσα να κάνω log in)

Anonymous said...

πολυ καλο το αρθρο σου, πραγματικα διαφωτιστικο κι ενδιαφερον

KiTaSuMbA said...

Θέμα 1ο
Thrass said:
Δηλαδή από τι ποσότητα/συχνότητα χρήσης και πάνω γίνεται το R-Drug επιβλαβές/εθιστικό.

Σε παλαιότερο comment έχω πει πως η ιατρική δεν είναι ακριβής επιστήμη και πως όλα κρίνονται για τον εκάστοτε άνθρωπο και υπό τις εκάστοτε συνθήκες.

Επί του συγκεκριμένου θέματος, αυτό σημαίνει πως δεν μπορώ να δώσω ένα ακριβές «συνταγολόγιο» με universal ασφαλείς δόσεις. Οι παράγοντες από τους οποίους εξαρτόνται τόσο οι παρενέργειες όσο και η εμφάνιση εξάρτησης είναι πάρα πολλοί και αρκετοί από αυτούς δεν μπορούν να μετρηθούν ποσοτικά.

Εξάλλου πολλές επιζήμιες ενέργειες δεν είναι κατευθείαν ανάλογες με την δόση (dose-dipendent) τόσο σε ένταση όσο και πιθανότητες εμφάνισης, όπως πχ. η κακοήθης υπερθερμία από MDMA ή η ψύχωση ύστερα από λήψη LSD.

Από θεωρητική άποψη, όλες οι δόσεις και οι συχνότητες χρήσης είναι επιβλαβείς. Εξηγούμαι: είπαμε πως κάθε φάρμακο είναι και φαρμάκι, προκαλεί δηλαδή ΠΑΝΤΑ και κάποιες ζημιές, έστω αμελητέες. Η χορήγηση του φαρμάκου στην ιατρική βασίζεται στην κεντρική ιδέα πως ζυγίζοντας τα ευεργετικά αποτελέσματα με τα επιζήμια, τα πρώτα υπερτερούν στην συνολική υγεία του ατόμου (σε αντίθετη περίπτωση, το φάρμακο δεν χορηγείται - είναι η κλασσική περίπτωση των αντενδείξεων). Ένας υγιής άνθρωπος δεν έχει να λάβει κανένα αντικειμενικά ευεργετικό αποτέλεσμα στην υγεία του πέρνοντας οποιοδήποτε φάρμακο. Έτσι, και τα μικρότερα επιβλαβή αποτελέσματα οδηγούν σε αρνητικό ισοζύγιο και άρα αντενδεικνύεται η λήψη.

Για να το κάνω λίγο πιο πρακτικό το θέμα, θα αναφέρω το εξής παράδειγμα. Κάνοντας πειράματα με ένα φάρμακο που ενισχύει την δράση των ενδοκανναβινοειδών (μπλοκάροντας το reuptake και τον επόμενο καταβολισμό τους) ανακαλύψαμε πως οι δόσεις ικανές να βελτιώσουν το Attention Deficit Hyperactivity Disorder σε ασθενή πειραματόζωα ήταν εντελώς ανίκανες να παράγουν οποιοδήποτε effect στα υγιή. Αντίθετα, για παράδειγμα, η ποσότητα διγιταλίνης που θα δώσεις σε κάποιον με καρδιακή ανεπάρκεια μπορεί σχεδόν σίγουρα να σκοτώσει κάποιον υγιή άνθρωπο. Αυτό το range χρησιμότητας του φαρμάκου λέγεται «θεραπευτικός δείκτης» και ορίζεται ως εξης: η διαφορά ανάμεσα στην ελάχιστη δόση ικανή να προκαλέσει θεραπευτικά αποτελέσματα στο 50% των ληπτών με την ελάχιστη δόση ικανή να προκαλέσει τον θάνατο (ή τοξικά αποτελέσματα) στο 50% των ληπτών. Πολύ χοντρικά, μπορούμε να πούμε πως από τα αναφερθέντα recreational drugs αυτά με τον μεγαλύτερο θεραπευτικό δείκτη είναι η καφεΐνη, η THC, το αλκοόλ και η νικοτίνη ενώ τον μικρότερο έχουν τα βαρβιτουρικά και η κοκαΐνη. Ωστόσο, πρέπει να έχουμε υπόψιν μας πως αρκετά φαρμακάκια εδώ έχουν βαρύτατες συνέπειες που δεν είναι dose-dipendent όπως για το LSD, το MDMA ή τις αμφεταμίνες οπότε και δεν μπορούν να μετρηθούν με τον θεραπευτικό δείκτη ενώ η βαρύτατη σωματική εξάρτηση στα οππιοειδή τον καθιστά άχρηστο για τους χρόνιους χρήστες (η δόση ικανή να «φτιάξει» έναν παλιό ηρωινομανή θα σκοτώσει σίγουρα έναν νέο χρήστη).

Θέμα 2ο
Thrass said:
Επίσης θα ήταν ενδιαφέρον να ξέρουμε αν μια τέτοια διαδικασία αναιρείται από μια άλλη.

Επειδή τα περισσότερα επιζήμια αποτελέσματα αυτών των φαρμάκων είναι άμεσα συνδεδεμένα με τον τρόπο δράσης τους, δεν μπορείς ουσιαστικά να αναιρέσεις την ζημιά χωρίς να χάσεις και τα «καλά» τους. Η «επιλεκτική» προστασία απέναντι σε συγκεκριμένα μόνο effects παρά σε άλλα δυσχαιρένεται ακόμα περισσότερο επειδή είναι σχεδόν αδύνατο να γνωρίζεις την πραγματική δόση ή τυχόν προσμίξεις άλλων ουσιών. Άσε που τόσο ψαγμένα αντίδοτα δεν βρίσκονται και στο περίπτερο που λέει ο λόγος... Επίσης μην ξεχνάς πως και αυτά φάρμακα είναι και αναμενόμενα έχουν και αυτά το δικό τους φορτίο από ανεπιθύμητες ενέργειες. Για παράδειγμα, ακόμα και στην περίπτωση που χορηγήσεις ένα προς ένα ανταγωνιστή του προηγούμενου φαρμάκου (μπλοκάροντας και τα επιθυμητά effects), αν υποθέσουμε πως και τα δύο καταβολίζονται στο σηκώτι, αύξησες την τοξικότητα σε αυτό το όργανο με λογαριθμικό τρόπο. Είναι ένας πολύ «άγαρμπος» τρόπος αντιμετώπισης των ιατρογενών προβλημάτων αυτός, που δυστυχώς χρησιμοποιείται κατά κόρον στις ΗΠΑ. Αντίθετα μια τέτοια λογική θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί μόνο αφού εξαντληθούν τα περιθώρια «καλιμπραρίσματος» της δόσης ή και ριζικής αλλαγής της δραστικής ουσίας και του θεραπευτικού προτοκόλου. Εν γένει πάντως, μπορούμε να πουμε με απόλυτη σιγουριά πως τα βίαια ψυχοτρόπα, νευρολογικά και σωματικά (κυρίως καρδιαγγειακά) γεγονότα που προκαλούν αυτές οι ουσίες δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με «αγγουράκι, καροτάκι και λαδάκι» ή με αλχημείες «μαθητευόμενων μάγων» όπως «το παράκανες με ecstasy; Πιες και λίγο πιοτό να σε κατεβάσει λιγάκι!». Σίγουρα, όσο πιο υγιής είναι η ψυχική και σωματική ζωή του λήπτη, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να ανταπεξέλθει στις επιβλαβείς ενέργειες και να περιορίσει τις μόνιμες ζημιές, αλλά ως εκεί. Και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο δεν γίνεται λέει ο λαός και εδώ κολλάει «γάντι».

Thrass said...

kitasumba, ευχαριστώ για τις απαντήσεις :)

kkk said...

Γενικά βρήκα τα κείμενα σου πληροφορικά και ισορροημένα, ιδίως τα τελευταία προς τον Thrass, κι αν και δεν θα συμφωνούσα με όλα όσα λες, σε γενικές γραμμές, ΟΚ.

Σωστή επίσης και η φαρμακοδυναμική ανάλυση σου της Τετραυδροκανναβινόλης.

Για αυτό αναρωτιέμαι γιατί - γιατί - η ανάλυση των "επιβλαβών ενεργειών" της THC να είναι τόοοοσοοο άσχετη λές και έχει γραφτεί από άλλο άτομο. Γενικά ο βαθμός της άγνοιας και της παραπληροφόρησης με αφήνει άναυδο, και επιβεβαιώνει οτι το κύριο λόμπυ κατα της κάνναβεως είναι αυτό του σκοταδισμου.

Επέτρεψε μου μερικά σχόλια: Πρώτον τα ενεργά αλακαλοειδή στην κάνναβη είναι πάνω από 40, μπορεί να ανέρχονται και σε 100, και η ενέργειά τους απλά ΔΕΝ ΕΧΕΙ μελετηθεί πλήρως. Για αυτό και οι επιδράσεις διαφόρων ποικιλιών κάνναβης μπορεί να είναι τόσο διαφορετικές που σχεδόν να νομίζεις οτι πρόκειται για εντελώς διαφορετικές ουσίες. Υπάρχει κάνναβη που δημιουργεί εξωστρεφή, κοινωνική συμπεριφορά, καννάβη που παροτρύνει σε δημιουργική καλλιτεχνική δράση και κάνναβη που επιδρά κυρίως σωματικά (αυτό που γενικά ονομάζουμε μαστούρα).

Για τις πρώτες αναφερθείσες επιδράσεις σπάνια γίνεται λόγος. Γιατί άραγε;

Ο ισχυρισμός οτι:
> Κατά την λήψη THC παρουσιάζεται
> οκνηρία, βραδυκινησία, αλλοιώση
> συναισθηματικής φόρτισης, μείωση
> της προσοχής και αδυναμία εκμάθησης

μου φίνεται άκρως παράξενος. Από ότι ξέρω η οκνηρία παράγεται κυρίως από από την καναβινόλη (CΒN) την οποία δεν αναφέρεις καν, και όχι από την THC, που παράγει το "high". Επίσης δεν αναφέρεις την καναβιδόλη (CBD), άλλο κύριο συστατικό, το οποίο φαίνεται να παραγει την καταπραϋντική και ηρεμιστική (όχι αποχαυνωτική) ενέργεια. Τα τρία κύρια αυτα συστατικά φαίνεται να ορίζουν τον "χαρακτήρα" κάθε κάνναβης, αλλά φυσικά υπάρχουν σχεδόν άπειρες παραλαγές.

Έχω έναν γνωστό που είναι ζογκλέρ και μπορεί και παίζει (καλούτσικα) επτα τόπια. Όταν είναι να κάνει παράσταση, πίνει πάντα ένα δυνατό τσιγαριλίκι (μιλάμε δυνατό) και αυτό του επιτρέπει να γίνει ΑΣΣΟΣ με τα τόπια. απίθανες φιγούρες κλπ.
Δεν είμαι σίγουρος πώς επιδρά επάνω του η υποτιθέμενη βραδυκινησία, οκνηρία και μείωση προσοχής, φαίνεται η κάνναβη κάνει εξαίρεση στους ζογκλέρ.

Η αλήθεια είναι οτι έχω δει και πιτσιρικάδες να γίνονται κοτόπουλα με την ίδια κάνναβη, πράγμα που κάνει να υποψιάζομαι οτι ο χρήστης πρέπει να είναι ΚΑΙ χειριστής/κύριος του μέσου, άποψη που επικρατεί και ανάμεσα στους Rastas, and they should know. Βέβαια μέσα στο σημερινό κλίμα απαγόρευσης δεν είναι και εύκολο να κάνεις αντικειμενική μελέτη.

Δεν μπορώ να σου προτείνω άλλον τρόπο να επιβεβαιώσεις τα άνωθεν έξω από μια επίσκεψη στο Αμστερντάμ.

Πάντως, συγχαρητήρια τουλάχιστον που άνοιξες το θέμα. Γενικά συμφωνώ με τις απόψεις σου, ιδίως για το MDMA, αλλά πιστεύω οτι ή κάνναβη είναι εξαιρετική περίπτωση που κακώς εντάσσεται στα παράνομα.

Η ένταξή της εκεί ανοίκει στις ψυχώσεις της Αμερικής του '30, ὀπως μπορείς πολύ εύκολα να δεις αν το ψάξεις λίγο... Κάποια στιγμή θα το μπλογκάρω, πιστεύω οτι αξίζει τον κόπο.

KiTaSuMbA said...

kkk,
όπως είπα και στο post, η THC είναι η κύρια δραστική ουσία. Από την αρχή δήλωσα πως το ποστ θα ήταν απλοποιημένο και σε «γενικές γραμμές» για να μην παλαβώσει ο κόσμος. Το να αναφέρεις απλά όλες τις κανναβινοειδείς ουσίες που περιέχονται στα φύλλα της ινδικής κάνναβης απλά δεν είναι αρκετό: για να εξηγήσεις την διαφοροποίηση της δράσης της κάθεμιάς θα πρέπει να αναφερθείς σε ποιον υποδοχέα έχουν περισσότερη τάση να δένονται (μικρή Kd), αν είναι αγωνιστές, ανταγωνιστές, μερικοί αγωνιστές, αν υπάρχουν ενεργά μεταβολικά προϊόντα κτλ. Όπως καταλαβαίνεις το πράγμα περιπλέκεται υπερβολικά, και ήδη το αρχικό post θεωρήθηκε «σεντόνι» χωρίς να κατεβούμε τόσο βαθειά στις λεπτομέρειες.

Επειδή όμως το ανέφερες, πρέπει να δώσω μια χοντρική εξήγηση του φαινομένου. Ο CB2 είναι κυρίως «περιφερειακός» υποδοχέας, βρίσκεται δηλαδή κατα βάσην στο υπόλοιπο σώμα και όχι στο ΚΝΣ, εξηγώντας την σωματική δράση. Ο CB3, αντίθετα, παρότι είναι ubiquitary μοιάζει να έχει ανταγωνιστικά αποτελέσματα από τους CB1 και CB2, αν και η μοριακή και βιοχημική μελέτη του ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί (χαρακτηρίστηκε φαρμακολογικά μόλις το 2003 από τον Thamas Freund).

Επίσης, πολλές από τις δραστικές ουσίες ενδέχεται να παρεμβάλονται και στην σύνθεση ή στον καταβολισμό των ενδοκανναβινοειδών, κάτι που τον τελευταίο καιρό δείχνει να τραβάει το ενδιαφέρον αρκετών ερευνητικών ομάδων. Χαρακτηριστικά θα αναφέρω πως από τα συνθετικά («ραμένα» στα μέτρα μας, χωρίς παράπλευρες δράσεις) φάρμακα που έχουμε χρησιμοποιήσει, ο ανταγωνιστής του reuptake AM404 (μειώνει τον καταβολισμό) έχει ένα καλά «ζυγισμένο» effect, ο ανταγωνιστής της σύνθεσης έχει ένα απρόβλεπτο «διφασικό» αποτέλεσμα, πιθανώς με την ενεργοποίηση εναλλακτικών μεταβολικών οδών.

Επίσης, πρέπει να λάβει κανείς υπόψιν το γεγονός πως όντας «νευρορυθμιστές» τα ενδοκανναβινοειδή και όχι νευροδιαβιβαστές, «πειράζοντάς» τα τροποποιείται το «μύνημα» των δεύτερων αντί ενός καθαρού μυνήματος των πρώτων. Έτσι είναι λογικό πως το τελικό αποτέλεσμα εξαρτάται από τις αρχικές συνθήκες και όχι γραμμικά από την δόση και μόνο. Συγκαταβατική σε αυτήν την θεώρηση είναι η εμπειρία από πρώτο χέρι του team μας πως δόσεις που αλλάζαν ριζικά την συμπεριφορά και την προσοχή (βελτιώνοντάς την) σε πειραματικό μοντέλο του ADHD, δεν είχαν κανένα απολύτως effect πάνω στους υγιής ελέγχους. Πρακτικά κάπως έτσι εξηγήται το γεγονός πως το ίδιο «χόρτο» έχει τελείως διαφορετική επίδραση σε 2 διαφορετικούς λήπτες ή ακόμα και στον ίδιο λήπτη σε 2 διαφορετικές στιγμές και εσωτερικές συνθήκες.

Επίσης, για τον φίλο σου τον ζογκλέρ, φαίνεται μπερδεύεις τις έννοιες της προσοχής και της συγκέντρωσης. Το introspective effect που περιέγραψα, βοηθά την συγκέντρωση - η υπερβολική αύξηση της προσοχής αντίθετα συχνά μπορεί να αποσπάσει τον χειριστή εντείνοντας τις παρεμβολές του περιβάλλοντος. Οι αγγλοσαξωνικοί όροι ίσως ξεδιαλύνουν λίγο το πράγμα: προσοχή = Non Selective Attention, συγκέντρωση = Selective Attention. Ακόμα, η βραδυκινησία, όπως εξήγησα, ωφείλεται σε ένα «δισταγμό» του περάσματος του νεοσχεδιασμένου κινητικού προγράμματος στους νευρώνες «εκτελεστές» του προγράμματος. Οι κινήσεις ενός ζογκλέρ δεν είναι νέα κινητικά προγράμματα αλλά καλά αυτοματοποιημένα και κωδικοποιημένα ήδη στην παρεγκεφαλίδα η οποία και ΔΕΝ επιρρεάζεται (σε αντίθεση με το αλκοόλ).

Χωρίς φυσικά να ξέρω τον φίλο σου, άρα και μην μπορώντας να προσφέρω μια έστω σοβαρά στηριγμένη υπόθεση για την συγκεκριμένη περίπτωση, όριστε ένας τρόπος με τον οποίο εξηγείται δυνητικά το φαινόμενο. Η χρόνια χρήση κανναβινοειδών έχει προκαλέσει ένα reset του συστήματος της ντοπαμίνης με αποτέλεσμα την εύκολη διατάραξη της συγκέντρωσής του. Το introspective effect της λήψης βοηθάει στην απρόσκοπτη εκτέλεση του προγράμματος από την παρεγκεφαλίδα, προσδίδοντας έξτρα χρόνο στην επεξεργασία του (είπαμε, ο εξωτερικός κόσμος κυλάει πιο αργά). Επαναλαμβάνω πως δεν τον ξέρω τον άνθρωπο και επομένως τα παραπάνω λίγη αξία έχουν πέραν της υποθετικής αερολογίας.

Όσον αφορά τα περι σκοταδιστικού λόμπι και άγνοιας, θα σε παρακαλέσω να ανακαλέσεις. Το βρίσκω κομμάτι δύσκολο να με χαρακτηρίζουν έτσι, την στιγμή που το team μας ήταν από τα πρώτα που διερεύνησε την φαρμακολογική χρήση αυτών των ουσιών στην ψυχιατρική (συγκεκριμένα για το ADHD) ενώ προσωπικά έχω αφιερώσει σχεδόν όλο το χρόνο μου στο εργαστήριο στην μελέτη τους.

Έχω την εντύπωση πως αντιδράς υπερβολικά συναισθηματικά, πεπεισμένος πως προτείνω την απαγόρευση των πάντων. Αντίθετα, δήλωσα από την αρχή πως το «καλό» ή το «κακό» στο συγκεκριμένο ποστ καθόλου δεν με ενδιαφέρει, παρά μόνο the facts. Μην περιμένεις λοιπόν να «ευλογίσω» κάτι ή να «καταδικάσω» το άλλο. Για μια πρώτη γεύση λοιπόν, κλικ στο pubmed.org για ένα καλό πείραμα πάνω στην σχέση THC και εκμάθησης.

kkk said...

Στο ζήτημα οτι το λόμπυ της απαγόρευσης υποκινείται κυρίως από άγνοια και σκοταδισμό ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ δεν ανακαλώ και μάλιστα επαυξάνω!

Αυτό που με κάνει να απορρώ, είναι γιατί συγκαταλέγεις και τον εαυτό σου σε αυτό το λόμπυ. Αφού πρώτον ξεκάθαρα προανέφερα οτι θεωρώ την εργασία σου σημαντική, και ούτε ποτέ σκέφτηκα οτι είσαι υπέρ ή κατα με τυφλό τρόπο (και μάλιστα στο έχω πεί και στο παρελθόν)

Ο "υπερβολικός συναισθηματισμός" για τον οποίο με κατηγορείς ;) μάλλον πηγάζει από πλευράς σου.

Το λόμπυ της άγνοιας ΑΚΟΜΑ και ΣΗΜΕΡΑ βασίζεται περισσότερο σε παραμύθια τύπου "Reefer Madness" του FBI του '30, παρά σε οποιαδήποτε επιστημονική μελέτη.

Γιατί δεν απλοποιείς το απόσταγμα των ευρυμάτων σου σε δυό απλές κουβέντες, να τις κατλάβει και η κάθε νοικοκυρά.

None so blind as those who will not see...

kkk said...

Επίσης

> Οι κινήσεις ενός ζογκλέρ δεν είναι
> νέα κινητικά προγράμματα αλλά καλά
> αυτοματοποιημένα και κωδικοποιημένα
> ήδη στην παρεγκεφαλίδα η οποία και
> ΔΕΝ επιρρεάζεται (σε αντίθεση με το αλκοόλ).

Αναρωτιέμαι αν σε αυτά τά "αυτοματοποιημένα προγράματα" εντάσεις και τους αυτοσχεδιάσμους, τοσο ενός ζογκλέρ, όσο, ας πούμε και ενός μουσικού τζαζίστα, ή ακόμα ενός ποδοσφαιριστή που ντριμπλάρει. Η αρέσκεια του Sachmo για το χόρτο ήταν αρκέτα γνωστή! Και πού να γνωρίσεις κάτι ζόρικες ομάδες που προτιμούν να παίζουν υπο την επίρροια του χόρτου.

KiTaSuMbA said...

Το λόμπυ της απαγόρευσης μπορεί να υποκινείται από σκοταδισμό (προσωπικά προτιμώ τον «στρουθοκαμηλισμό») αλλά τα όσα ανέφερα δεν έχουν σχέση με αυτούς είτε συνειδητά είτε υποσυνείδητα. Προφανώς παρεξήγησα το σχόλιό σου, νομίζοντας πως τα περί σκοταδισμού απευθύνονταν σε εμένα (πως και καλά λέω μπούρδες για να τρομάξω τους πιτσηρικάδες, μπλα... μπλα...). In any case, συγγνώμη για το λάθος.

Για τα κινητικά προγράμματα τώρα: δεν ξέρω αν παίζεις κάποιο όργανο, αλλά προσωπικά νιώθω πως «το χέρι πάει μόνο του». Αυτή η ομαλότητα, η ρευστότητα στην κίνηση είναι εφικτή επειδή το πρόγραμμα είναι αυτοματοποιημένο. Όταν κάνουμε μια οικειοθελή κίνηση που ξέρουμε καλά, ο φλοιός λέει απλά «go!» και το αποθηκευμένο πρόγραμμα ξεκινά, επειδή είναι «intuitive» να ξεκινήσει. Ο jazzίστας που αυτοσχεδιάζει «ακούει» στο μυαλό του το επόμενο ακόρντο να πετάγεται σαν το προηγούμενο να το φώναξε με το όνομά του. Αυτόματα τα δάχτυλα κατευθήνονται στις σωστές θέσεις - δεν χρειάζεται να σκεφτεί «πιάσε με το 3ο δάκτυλο φα δίεση» ή πολύ περισσότερο να κοιτάξει που βρίσκονται τα χέρια του πάνω στα πλήκτρα για να τα κετευθήνει. Ανάλογα, το να γράφω τώρα ελληνικά με ιταλικό πληκτρολόγιο δεν θα ήταν καθόλου εύκολο αν δεν είχα μάθει έτσι σε σημείο μάλιστα που σε ελλήνικό πληκτρολόγειο δυσκολέυομαι αφάνταστα να βρίσκω τα σημεία στίξης. Αν τώρα καπνίσω ένα «τσιγάρο» δεν θα έχω πρόβλημα να συνεχίσω να γράφω (αν και μπορεί να βαρεθώ) ενώ αν πιώ στα καπάκια 3 βότκες θα γράφω μάλλον με 2 δάχτυλα όλα κιόλα, κοιτώντας καλά-καλά το keyboard και κάνωντας τα μύρια λάθη. Γιατί το αλκοόλ επιρρεάζει την παρεγκεφαλίδα και για να πατήσω το «Τ» μετά το «Α» θα πρέπει να σκεφτώ «στρίψε τον αριστερό καρπό και τέντωσε το μεσαίο δάχτυλο». Μάλιστα, μάλλον δεν θα το κάνω ούτε έτσι και θα κάνω κάποια άγαρμπη κίνηση με λάθος δάκτυλο, αφού θα πρέπει να το διαλέξω παρά να γίνει αυτόματα. Δεν υπάρχει πιά η ρευστότητα στην κίνηση... Θυμάστε πως γράφατε όταν πρωτοπιάσατε πληκτρολόγιο στα χέρια σας; Ή όταν αλλάξατε ριζικά δομή πληκτρολογίου (π.χ. όταν πρωτοπιάσατε ένα φορητό που και άλλες αποστάσεις έχει, και πολύ πιο μαλακό είναι); Βέβαια το πέρασμα σε άλλο πληκτρολόγιο έγινε πολύ πιο γρήγορα από την αρχική εκμάθηση γιατί δεν ξαναγράψατε το πρόγραμμα παρά απλά το αναπροσαρμόσατε, και όσο πιο πολλά «περάσματα» έχετε κάνει τόσο πιο απαρατήρητη γίνεται η προσαρμογή.

ΟΥΦ, πάλι σεντόνι έγραψα... Πως να το κάνω βρε kkk και να γράψω 2 κουβέντες για την «νοικοκυρά»; Ας δοκιμάσω έτσι:
Η επικινδυνότητα των κανναβινοειδών είναι αρκετά χαμηλή ώστε η λήψη του να μην απαιτεί την άμεση ιατρική παρακολούθηση ούτε και φυσικά να δικαιολογεί τον πανικό (με τα πογκρόμ αναπτήρων στα περίπτερα, οι φωστήρες) των αρχών. Παραμένει πάντα προφανώς ο κανόνας πως όταν το παρακάνεις με κάτι, ότι και να'ναι αυτό, άσχημα μαντάτα σε περιμένουν. Γιατί αν ρουφάς 10 φραπέδες την ημέρα, θα τον πιεις (όχι τον καφέ!). Ή πάλι αν λες «ε, μωρέ, μόνο κρασάκι πίνω» και κατεβάζεις 2 λίτρα για την πλάκα... Για το τσιγάρο δεν λέω, τα ξέρετε μόνοι σας (κι έγω, που τράβαω ακριβώς τώρα τζούρα από ενα gauloises - τρομάρα μου!).

kkk said...

kitasumba

ΟΚ, χαίρομαι που τουλάχιστον κατάλαβες οτι δεν βάλλω εναντίον σου!

Να συμφωνήσουμε απόλυτα, δεν νομίζω οτι θα γίνει ποτέ, έχεις την οπτική του doctor, ενώ εγώ του witch-doctor, εννοείται οτι πάντα θα είμαι υπεροπτικός απέναντί σου! :-D

Κατα τα άλλα, όμως, σε γενικές γραμμές _προσεύχομαι_ να έχει ο κόσμος τουλάχιστον στάση και κατανόηση σαν την δική σου. Κάνε θεούλη μου το θαύμα σου... Συγνώμη λοιπόν και από εμένα αν με κάποιο τρόπο (ίσως το απότομο της γραφής μου) οδήγησε σε παρεξήγηση.

=====

Για τους αυτοσχεδιασμούς, τζαζ, ζογκλέρ, κλπ, επιμένω οτι υπάρχει ένας παράγοντας που φαίνεται να αγνοείς. Για να το πώ κι εγώ όσο πιο απλά μπορώ, στα χέρια ενός ικανού χειριστη η κάνναβη φαίνεται να απελευθερώνει μια μεγάλη δημιουργικότητα (που αλλοιώς δεν θα απελευθερωνόταν, όχι το ίδιο εύκολα, τουλάχιστον).

Δεν νομίζω οτι μπορεί να συνεχίσουμε να κάνουμε τα στραβά μάτια σε αυτό το γεγονός, και ούτε νομίζω οτι θα κατανοηθεί τό φαινόμενο κόβοντας φέτες από τους υποθαλάμους αρουραίων. Τί στο καλό είναι ένας δημιουργικός αρουραίος, anyway?? Κάνει αυτοσχεδιασμούς μες στον λαβύρινθο, ή τί;

Επίσης από αυτό φαίνεται οτι η σωστή χρήση της κάνναβης είναι κάτι που ΜΑΘΑΙΝΕΤΑΙ, κάτι σαν άσκηση δηλαδή, και μάλλον προς τα εκεί θα πρέπει να κατευθυνθεί η έρευνα.

Ίσως οι προσωρινές καταλυτικές επιδράσεις της κάνναβης στον εγκέφαλο να επιφέρουν μια κατάσταση που να ευνοεί την άντληση της δημιουργηκότητας, ενώ η λανθασμένη χρήση (ανικανότητα ανταπόκρισης στην καταλυτική της φύση) να είναι αυτό που κάνει τον χρήστη κοτόπουλο. Άρα φαίνεται να υπάαρχει μια ΣΑΦΗΣ ψυχοσωματική επίδραση στα αποτελέσματα η οποία ορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την νοητική στάση του ίδιου του χρήστη.

Ένα άλλο πολύ απλό παράδειγμα, είναι οτι κάποιος που έχει αγχωθεί υπό την χρήση κάνναβης, αν καταφέρει να γελάσει με τον εαυτό του, τότε απελευθερώνει το άγχος και υφίσταται κάποια ψυχολογική κάθαρση. Αν πάλι δεν ελευθερωθεί από το άγχος μπορεί να οδηγηθεί σε μια ψιλοποαρανοϊκή κατάσταση, αλλά εδώ μάλλον δεν φταίει το χόρτο αλλά το ίδιο το άγχος του. Άρα σε αυτην την περίπτωση η κάνναβη δεν είναι τίποτα παρα ένας ψυχολογικός καθρέφτης, εξ ού εργαλείο άκρως χρήσιμο.

Προσωπικά θα ήθελα κάθε υποψήφιος βουλευτής να βγάζει κι έναν λόγο αφου πιεί ένα καλό μαροκινό. Έτσι να βλέπουμε λίγο πιο καθαρά τί ακριβώς πρεσβεύον.

Και φυσικά, στα σχολεία του μέλλοντος, η ορθή χρήση της κάνναβης πρέπει να είναι από τα πιο σημαντικά μαθήματα, μαζί με τα μαθηματικά και την φυσική...

Anonymous said...

Παιδες πάμε για δυο ενδιαφέροντα σεντόνια? Κρατηθείτε!

Δεν μιλάμε για..."ούφο",μιλάμε για αυτοψυχογνωσία.

http://www.multiforums.gr/sciences/viewthread.php?tid=1341

Ιδού :

Ενθεογενη & Μηχανισμοι Λειτουργιας Του Εγκεφαλου

Eνα κειμενακι που επεσε στα χερια μου, αρκετα ενδιαφερον ....









Aυτό είναι ένα πολύ σύνθετο θέμα που απο ένα σημείο και μετά απαιτεί γνώσεις ανατομίας εγκεφάλου,γνώσεις νευροχημείας,γνώσεις οργανικής χημείας για να καταλάβεις τί σημαίνει η δομή της κάθε ουσίας και γενικότερες γνώσεις φαρμακολογίας. Αν μπώ πολύ εις βάθος θα ήταν το αντίστοιχο με το να μου έδινες ένα κείμενο 10 σελίδων γεμάτο με νομικούς όρους,οι οποίοι έχουν συγκεκριμένο νομικό ορισμό και δεν μπορεί κάποιος χωρίς νομική εκπαίδευση διαβάζωντας το κείμενο και υποθέτωντας τι σημαίνει ο κάθε όρος να εξάγει έγκυρο νόημα απο το κείμενό σου. Προς το παρόν σου δίνω λοιπόν ένα γενικό «πασάλειμα» για να πιάσεις τα βασικά της φάσης.

Θα σου πώ μερικά πράγματα περι ενθεογενών και νευροχημείας ,χωρίζωντας τα ενθεογενή κατα χημικές κατηγορίες οι οποίες έχουν κοινό μηχανισμό δράσης.

1.Τρυπταμίνες,Εργολίνες και Φαιναιθυλαμίνες

Βάζω αυτές τις τρείς διαφορετικές φαρμακολογικές οικογένειες μαζί όχι λόγω χημικής ομοιότητας αλλα λόγο ομοιότητας στην εικόνα που προκαλούν και λόγω ομοιοτητας στους υποδοχείς που δρούν.

Οι τρυπταμίνες είναι μια δικυκλική οικογένεια ουσιών που συνήθως παρασκευάζονται στα φυτά απο την πρόδρομη ένωση (αμινοξύ) τρυπτοφάνη.Είναι δικυκλικές ενώσεις που μοιάζουν στον νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη. Μερικές χαρακτηριστηκές ψυχεδελικές τρυπταμίνες είναι η διμεθυλοτρυπταμίνη (DMT,ένα απο τα συστατικά της Αγιαχουάσκα χρειάζεται και μια βήτα καρβολίνη όπως η χαρμαλίνη για να είναι ενεργή απο το στόμα) ,η ψιλοκυβίνη και ψιλοκίνη,το 5-Meo-DMT κ.α.
Για να δείς τον βασικό δακτύλιο τρυπταμίνης πάνε εδώ (http://www.erowid.org/library/books_online/tihkal/tihkal53.shtml) και για να δείς μια σειρά τρυπταμινών εδώ (http://www.erowid.org/library/books_online/tihkal/tihkal.shtml) . Ο πιο πλήρης οδηγός για της τρυπταμίνες βρίσκεται εδώ (http://www.erowid.org/psychoactives/faqs/faqs_tryptamine.shtml)


Οι εργολίνες έχουν ώς κύριο εκπρόσωπο τους το γνωστό LSD το οποίο είναι ημισυνθετικό παράγωγο του λυσιργικού οξέως.Είναι πολυκυκλικές ενώσεις οι οποίες έχουν έναν βασικό σκελετό τρυπταμινικής φύσεως.Το μόριο του LSD βρίσκεται εδώ http://www.erowid.org/chemicals/lsd/lsd_chemistry.shtml


Οι Φαιναιθυλαμίνες είναι μονοκυκλικές ενώσεις που μοιάζουν στην αδρεναλίνη και στην ντοπαμίνη.Οι ψυχεδελικές φαιναιθυλαμίνες δεν δρούν όμως τόσο σε υποδοχείς ντοπαμίνης όσο σε υποδοχείς σεροτονίνης όπως οι τρυπταμίνες και οι εργολίνες.Κύριος εκπρόσωπος αυτής της κατηγορίας είναι οι γνωστή Μεσκαλίνη.Το μόριο της φαιναιθυλαμίνης βρίσκεται εδώ http://www.erowid.org/chemicals/mescaline/mescaline_chemistry.shtml

Οι παραπάνω ουσίες έχουν κοινό τρόπο δράσης δρούν μερικώς αγωνιστικά σε ένα υποειδος των υποδοχέων σεροτονίνης τους 2α που ονομάζετε επιστημονικά 5ΗΤ-2α Σε άλλα είδη σεροτονινεργικών υποδοχέων μπορεί η κάθε μια ουσία να δρά διαφορετικά πχ σε άλλα υποείδη υποδοχέων σεροτονινης να δρούν αγωνιστικά σε άλλα ανταγωνιστικά και αυτό όπως επίσης και ο μεταβολισμός της κάθε ουσίας δίνει το διαφορετικό προφίλ σε κάθε κατηγορία.Πχ η διάρκεια της Μεσκαλίνης διαφέρει απο την διάρκεια της ψιλοκυβίνης και του LSD όπως διαφέρει ελαφρώς και σε αποτελέσματα.Η φύση πάντως της εμπειρίας είναι ίδια πχ σε σύγκριση με την διαφορά

Τι συμβαίνει στον εγκέφαλο όταν έρχεται σε επαφή με αυτές της ουσίες?

Σύντομη απάντηση: Πολλά και διάφορα,έχουμε μια καλή ιδέα αλλα δεν ξέρουμε επακριβώς

Μια πιο πλήρης απάντηση : Ένα γενικότερο,παλιό αλλα σχετικά ελαφρύ κείμενο μπορείς να το βρείς εδώ http://www.shroomery.org/forums/showflat.php/Cat/0/Number/2064691/page/0/fpart/1/vc/1
. Σου προτείνω να το εκτυπώσεις. Ένα πιο δυνατό ,πιο σύγχρονο κείμενο με περισσότερες πληροφορίες μπο ρεί να βρεθεί εδώ http://www.erowid.org/psychoactives/pharmacology/pharmacology_article2.php .
Δυστηχώς τα παραπάνω δεν μπορούν να υποθούν με απλά λόγια Αυτό που μπορεί να υποθεί με απλά λόγια είναι η σύγχρονη θεωρία για αυτά μέσα απο το ψυχολογικό πρίσμα που είναι σύμφωνη όμως με την νευροχημική θεωρία που πραγματεύονται τα δύο παραπάνω link.Δυστηχώς δεν βρισκόμαστε σε σημείο ωστε να μπορούμε να

Η θεωρία έχει ώς εξής : Ότι μήνυμα λαμβάνει ο εγκέφαλος απο το περιβάλλον φιλτράρετε πρωτού κατηγορηοποιηθεί ,διαχωρίζωνται οι «χρήσιμες» πληροφορίες απο τον άχρηστο «νευρικό θόρυβο». Θυμάσε που λέγαν οι αρχαίοι Έλληνες οτι «Νούς ορά και νούς ακούειν»? Είχαν δίκαιο...Βασικά σύμφωνα με αυτή την θεωρία βλέπουμε ότι θέλουμε να δούμε και ακούμε ότι θέλουμε να ακούσουμε.Τι πληροφορίες φιλτράρωνται? Πάρα πολλές απο απλό νευρικό θόρυβο δηλαδή ακούσια σήματα τον νέυρων εώς κοινωνικά προγραμματισμένος «θόρυβος».Πχ κάποιος που είναι χριστιανός ορθόδοξος έχει «προγραμματιστεί» με κάποιες ιδέες απο νοήματα εώς σύμβολα.Αν τον πάς σε ένα δωμάτιο με σύμβολα απο πολλές θρησκείες και άσχετα σύμβολα το πιθανότερο είναι οτι θα διακρίνει τον σταυρό ανάμεσά τους (ξεχωρίζωντάς τον απο όλα τα άλλα).Αν πάς έναν βουδιστή στο ίδιο δωμάτιο θα πέσει το μάτι του στα βουδιστικά σύμβολα ασχέτως αν γνωρίζει και την ύπαρξη του σταυρού.Έχεις προσέξει οτι μερικά άτομα «βλέπουν» πράγματα εκεί που δεν υπάρχουν αλλα που είναι σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους? Πχ ένας νεοαρχαιοελληνιστής ( η νέα μόδα Λιακοπουλέικη) θα δεί το Έψιλον ,παραλαγές του ή άλλες αρχαιοελληνικές αναφορές σε μια πλειάδα αντικειμένων που είναι εντελώς άσχετα με αρχαία Ελλάδα. Σε αυτό το φιλτράρισμα εμπεριέχεται και ο μηχανισμός του εγκεφάλου που ονομάζετε «μηχανισμός αναγνώρισης αλληλουχιών/σχεδίων» (pattern recognition system).Αυτός ο μηχανισμός είναι υπαίτειος και για την αναγνώριση προσώπων (ναι,αυτός σε κάνει να ξεχωρίσεις την σκατόφατσά μου ανάμεσα σε χίλιες ανδρικές σκατόφατσες και το πρόσωπο της κοπελιάς σου ανάμεσα σε χίλια γυναικεία πρόσωπα).Ο μηχανισμός αυτός πολύ απλά δοκιμάζει να αντιστοιχίσει οποιοδήποτε ερέθισμα δέχεσαι σε μια «βάση δεδομένων» απο γνωστά ερεθίσματα να δεί αν μοιάζουν.Αν μοιάζουν τα συνδέει! Επίσης υπάρχει και η υπόθεση οτι τα φίλτρα του εγκεφάλου σου ευθύνονται και για το ερμητικό «σφράγισμα» του υποσυνειδήτου σου,μια περιοχή οπου κανονικά,καθημερινά,πίνωντας τον καφέ σου ή βλέπωντας τηλεόραση δεν έχεις πρόσβαση.

Στην δημιουργία και διατήρηση αυτών των φίλτρων παίζει κάποιον ρόλο και η σεροτονίνη ,δεν ξέρουμε ακριβώς πώς αλλα ξέρουμε τι συμβαίνει όταν...παρεμβληθούμε στην λειτουργία της με κάποιο ψυχεδελικό! Καταρρέουν τα φίλτρα και έχουμε μια μαζική είσοδο πληροφοριών στον εγκέφαλο , «κρυμμένων» απο την καθημερινή μας συνειδητότητα ή «αποριπτέων ως θόρυβο».Επίσης έχουμε κατάργηση των ορίων του «Εγώ» και ενεργοποίηση του « novelty detector» του εγκεφάλου που δέχεται ,αντιμετωπίζει και εξιτάρεται απο καινούργια ,προτότυπα ερεθίσματα όπως πχ κάτι που δεν έχεις ξαναδεί ή μια καλή ιδέα (έχεις παρατηρήσει πως κάποιος υπο την εππίρεια ενός ψυχεδελικού μπορεί να ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΕΙ με ένα απλό λουλουδάκι σε σημείο που να κλάψει απο συγκίνηση?) . Αυτά που σου λέω είναι λίγα αν ήθελα να αναλύσω το όλο θέμα για να μην το αδικήσω θα έπρεπε να γράψω 900 σελίδες,πράγμα που ούτε εσύ θα το ήθελες και στην παρούσα κατάσταση είναι αδύνατο και για μένα.Προσωπικά θεωρώ οτι δεν σου έγραψα σχεδόν τίποτα για την σπουδαιότητα και τις επιπτώσεις αυτών των ουσιών.Έξυσα απλώς την επιφάνεια. Σε παρακαλώ ,διάβασε το online μέρος του βιβλίου The Psychedelic Informational Theory που θα το βρείς εδώ
http://www.tripzine.com/pit.asp?id=pit_toc . Αν θές εκτύπωσέ το και διάβασέ το όλο (όσο έχει τέλοςπάντων) επειδή είναι πολύ ενδιαφέρον,έχει τα παραπάνω περι νευροχημείας με πολύ απλά λόγια και εξηγεί πολλά πράματα σε απλή γλώσσα καλύτερα απο ότι θα στα εξηγούσα εγώ.

2.Αντιχολινεργικά

Εδώ έχουμε ουσίες όπως η ατροπίνη,σκοπολαμίνη,μανδραγορίνη,Υοσκιαμίνη και φάρμακα όπως το....ακινετόν (θα το έχεις ακούσει απο βλαμμάδια) .Αυτα επιδρούν σε υποδοχείς ακετυλοχολίνης του εγκεφάλου με τρόπο ανταγωνιστικό (ανταγωνίζωνται δηλαδή την δράση της ακετυλοχολίνης).Τα αποτελέσματά τους είναι δραματικά.Εδώ μιλάμε για πλήρη ΝΤΕΛΙΡΙΟΓΟΝΟ δράση.Βλέπεις πράγματα πουΔΕΝ υπάρχουν μπροστά σου,βλέπεις άτομα που είχες να τα δείς χρόνια ακόμα και νεκρά προσφιλή πρόσωπα.Συνήθως δεν έχουν τόσο μεγάλη επίδραση στην ψυχική σφαίρα όπως τα σεροτονινεργικα ψυχεδελικά,είναι αντιχολινεργικά ντελιριογόνα αυτά.

Δύο τα άσχημα της υπόθεσης:

a) Δράση εώς και 3 ημέρες με πλήρη αμνησιακά φαινόμενα.Η εμπειρία δηλαδή θυμίζει ταινία του David Lynch και όταν τελειώσει δεν θυμάσε σχεδόν τίποτα απο αυτή.Τζάμπα πάει δηλαδή.Συν της άλλης στο ντελίριο είσαι ανεξέλεγκτός.Μπορεί δηλαδή να το πάρεις στην Καστοριά και αν πάρεις πολύ μεγάλη δόση να συνέλθεις ώντας στην Πάτρα (!),σε ένα αστυνομικό τμήμα κρατούμενος (!!) επειδή μπήκες σε μια καφετέρια της πάτρας ,αναστάτωσες τους θαμώνες και πήγες να κατουρήσεις στον καφέ του ενός μιλώντας για τον Κωστάκη που είχες να τον δείς χρόνια (!!!).

b) Η ντελιριογόνος δράση είναι απλά μια παρενέργεια σε υψηλές δόσεις....Οι κύριες ενέργιες της ατροπίνης είναι μυδρίαση (άνοιγμα της κόρης) σε σημείο που όλα να σου φαίνονται θολά,τρομερή ξηροστομία που δεν φέυγει με νερό και...επίδραση στον καρδιακό μυ.Τόσο ισχυρή είναι η επίδραση στον καρδιακό μυ που πολλά βλάμμάδια που πειραματίστηκάν με αυτή την κλάση ουσιών κατέλειξαν είτε στο νοσοκομείο είτε στο νεκροτομείο απο σταματημένη καρδιά.Να σου υπενθυμίσω οτι η μπελλαντόνα και η μπρουγκμάνσια ήταν απο τα αγαπημένα δηλητήρια του μεσαίωνα!


3.Αμανίτης ο Μυγοκτόνος,Amanita Muscaria

Εδώ έχουμε μια κλάση ουσιών όπως το ιβοτενικό οξύ και η μουσκιμόλη η οποία περιέχεται σε αυτά τα μανιτάρια.έχουν ΧΟΛΙΝΕΡΓΙΚΗ δράση δηλαδή φαρμακολογικά αντίθετη (κατα κάποιο τρόπο,μην το δέσεις σχοινί κορδόνι αυτό) απο τα αντιχολινεργικά.Επίσης υπάρχουν ενδείξεις οτι δρούν και σε NMDA υποδοχείς,υποδοχείς γλουταμάτης δηλαδή που δέχονται νευροδιαβιβαστές όπως η γλουταμάτη που έχουν διεγερτικό ρόλο.Αναρωτήθηκες ποτέ γιατι τα γαριδάκια έχουν πολύ ωραία γεύση? Την οφείλουν στην μονονατρική γλουταμάτη που περιέχεουν (Monosodium Glutamate) που ενεργοποιεί υποδοχείς στην γλώσσα και δίνουν εκείνη την μιαμ μιαμ/κρεάτινη/πιτσοειδής γεύση.Δές επίσης και τους κύβους Knorr αν χρησιμοποιεί η μητέρα σου.

Πάλι εδώ δεν ξέρουν επακριβώς πως τα συστατικά αυτού του μανιταριού επιφέρουν τα αποτελέσματα που επιφέρουν.Η εμπειρία αυτού του μανιταριού έχει έντονα σωματικό χαρακτήρα.Για τα αποτελέσματα στην ψυχική σφαίρα ,δες το Erowid.

Αυτά προς το παρόν αν το θέλεις θα επανέλθω μέ άλλα ενθεογενή που ίσως σε ενδιαφέρουν

Anonymous said...

Και ένα δεύτερο σεντόνι... Χτυπάει το θέμα της νοοτροπίας και είχε γραφτεί για το φόρουμ του Esoterica,ένα φόρουμ μεταφυσικής αναζήτησης.

Πρωτού γελάσετε (όσοι φέρουν την ιατρική ιδιότητα) δείτε τις αναφορές που έχει στο Pubmed.Επίσης ψάξτε στο Pubmed για την "νευροτοξικότητα" του LSD...Θα εκπλαγείτε ίσως όταν δείτε οτι η έκκριση γλουταμάτης που προκαλεί δεν προκαλεί νευροτοξικότητα...Μήπως πρέπει να ανυσηχήσουμε περισσότερο απο αυτή την πλευρά για το Κνορ που περιέχει μονονατρική γλουταμάτη?

Ιδού το κείμενο!

[url]http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?whichpage=1&ARCHIVEVIEW=&TOPIC_ID=4478 [/url]

και έχει μπόλικο ενδιαφέρον....

ιδού :

Αυτο το μύνημα αποτελεί απάντηση σε διάφορες αποστολές που εμφανίστηκαν σε αυτό το φόρουμ με θέμα τα κοινώς και λανθασμένα αποκαλούμενα "Ναρκωτικά" (Νάρκωση? Όπιο,βαρβιτουρικά,αλκοόλ).Είδα πολλά θέματα που διαπραγματεύονται τον ρόλο του χασίς,άλλων ψυχεδελικών και πολλες αποστολές που διαπραγματεύονται την χρήση τους για την επιτευξη εναλλακτικών εμπειριών.

Ακούστηκαν πολλές απόψεις ,μερικές πληροφορημένες και εμπεριστατωμένες οι οποίες πλαισιώνωνταν απο κάποια ενημερωτικά link,ακούστηκαν απόψεις του τύπου "μου είπε ένας φίλος μου " ή "άκουσα ότι",ακούστηκαν επίσης και εντελώς αστήρηκτες απόψεις στην οποία ο αποστολέας ρίχνει την πομπώδη άποψή του σαν βόμβα χωρίς να νιώθει την ανάγκη να την τεκμηριώσει (κάτι για "τρύπες σε αιθερικά σώματα" αν θυμάμαι καλά..).

Λέω κάπου εδώ να συνεισφέρω και εγώ την άποψή μου με αυτή την πρώτη μου αποστολή. Θα εστιαστώ κυρίως στις Ενθεογενείς ουσίες (γνωστές και ώς ψυχεδελικά) αφήνωντας έτη φωτός πίσω τον πλανήτη "Ευφορία,Καλοπέραση και Αποφυγή προβλημάτων".Συγγνώμη,αλλα σε αυτή την αποστολή δεν θα μιλήσουμε για διασκέδαση (διασκεδάνυμι)για ευφορία ,για club,ψεύτικους παραδείσους και για "party drugs".Επίσης το θέμα που θέτω προσπαθεί απεγνωσμένα να ξεφύγει απο το στερεότυπο της χρήσεως που προάγει "ο μαστουράκος που κάποτε είδα/γνώριζα/βλέπω στην γειτονία μου",αρκεί να το αφήσουμε εμείς να ξεφύγει και να γίνει παραγωγικό.Ας περάσω στο κυρίως θέμα.

Τί εννοούμε όταν λέμε ενθεογενές?

Είναι ένας όρος που θεσπίστηκε για να περιγράψει ουσίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν (και έχουν χρησιμοποιηθεί) με θρησκευτικό χαρακτήρα.Συνήθως η χρήση τους προκαλεί φαινόμενα περιγραφόμενα σε θρησκευτικά κείμενα περιλαμβανωμένου της Έκστασης,την Συναισθησίας ακόμα και των OOBE και NDE.Αυτός ο όρος αντικαθηστά όρους όπως ψυχεδελικώ και ψυχοσςμιμητικό που προηγούμενες δεκαετίες φρόντισαν να τις φορτίσουν αρνητικά και να τις "κουράσουν" ώς όρους.Η ρίζα της λέξεώς?Εν-Θεο-Γένεση! Δεν είναι υπερβολικός ό όρος Η κατηγορία αυτή των ουσιών περιλαμβάνει τις "ψυχεδελικές" ουσίες αλλα δεν μένει όμως εκεί.Θεσπίζει και τον τρόπο χρήσης τους.Ο συμπαθέστατος κατα τα άλλα "φτιαγμένος" της γειτονιάς μας μπορεί πχ να πάρει ψυχεδελικά μανιτάρια (ψιλοκυβίνη .ψιλοκίνη) αλλα δεν σημένει πως πήρε ένα ενθεογενές επειδή ο σκοπός του είναι διαφορετικός.

Ένα link που μπορεί να δώσει μαι ιδέα για το ποιο θέμα έχω αρχίσει να διαπραγματεύομαι βρίσκεται εδώ http://www.geocities.com/SunsetStrip/Palladium/8237/grdrugs.html


Είναι τα Ενθεογενή ενδογενείς ενώσεις ή είναι ουσίες ξένες προς τα εμάς? Το ίδιο μας το σώμα παράγει "ψυχεδελικές" ουσίες όπως η διμεθυλοτρυπταμίνη (DMT) για της οποίας τα αποτελέσματα μπορείτε να διαβάσετε εδώ http://www.erowid.org/chemicals/dmt/dmt.shtml (αρχίστε το διάβασμα απο τα "κουτάκια").Ενά ενδιαφέρον reference που δείχνει οτι η παρουσία αυτής της ουσίας στο σώμα μας είναι γεγονός και οτι το γνωρίζουν απο το 1977 βρίσκεται εδώ http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=20877 όπως μπορείτε να δείτε και ένα abstract εργασίας που το επιβεβαιώνει http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=39348 . Είναι αρκετά ενδιαφέρον οτι μια τέτοια ουσία βρίσκεται μέσα μας ,και ακόμα πιο ενδιαφέρον οτι ο οργανισμός μας παράγει στον εγκέφαλο και μια άλη ουσία την Πινολίνη ,η οποία ανήκει στις βήτα καρβολίνες, και παρουσιάζει δράση αναστολής της μονοαμινοξειδάσης Α (ΜΑΟ Α).Γιατί είναι ενδιαφέρον? Επειδή η ΜΑΟ Α το οποίο είναι το ένζυμο υπαίτιο για την καταστροφη της σεροτονίνης και διαφόρων κατεχολαμινών του σώματός μας,καταστρέφει και τρυπταμίνες σαν το DMT.Αν ανασταλεί παρουσιάζεται αύξηση και παράταση των "ψυχεδελικών" αποτελεσμάτων αυτών των τρυπταμινών.Εδώ να σημειώσουμε οτι το DMT δεν είναι ενεργό δια κατάποσης επειδή στο στομάχι μας υπάρχει σε μεγάλη συγκεντρωση ΜΑΟ Α. Ιθαγενείς του αμαζονίου πίνουν ένα ποτό,την Ayahuasca η οποία περιέχει έναν αναστολέα της ΜΑΟ Α την χαρμίνη,που μοιάζει χημικώς τρομερά με την Πινολίνη, και DMT.Μιμούνται δηλαδή αυτές τις δύο ουσίες που μαζί με άλλες παράγωνται απο την υπόφυσή μας.Αχ αυτή η υπόφυση (Pineal Gland),εκεί που νομίζεις οτι την ξέχασες εμφανίζεται συνεχώς μπροστά σου είτε σαν "τρίτο μάτι" είτε σαν τόπος εντοπισμου ενζύμων παραγωγής ισχυρών ψυχεδελικών...Καθόλου παράξενο "φυσικες" ,"αυτόματες" εσωτερικές και "μεταφυσικές" εμπειρίες να οφείλωνται σε έκρισση τέτοιων παράξενων νευροδιαβιβαστών μέσα μας.Περιμένω ακόμα να ακούσω την επιχειρηματολογία αυτών που υποστιρίζουν οτι μια "φυσικά προερχόμενη" μεταφυσική εμπειρία είναι "εγκυρότερη" απο μια εξωγενώς προκεκλημένη...

Πώς λειτουργούν αυτές οι ουσίες σε βιοχημικό επίπεδο και τί ξέρουμε για αυτές? Βλέπω πολλά χεράκια σηκωμένα να είναι έτοιμα να πουν για "κάψιμο" εγκεφαλικών κυττάρων.Ας περιμένουν λίγο οι θιασώτες αυτής της ιδέας και ας αρχίσουν να ετοιμάζουν συνάμα και την βιβλιογραφία που θα παραθέσουν ώς απάντηση και ως υποστίριξη των λεγωμένων τους. Αυτες οι ουσίες ανοίκουν κυρίως στην χημική οικογένια των τρυπταμινών (σκέψου σεροτονίνη) ή των φαινεθυλαμινών (σκέψου ντοπαμίνη) και έχουν κύρίως αγωνιστική επίδραση σε σεροτονινικούς υποδοχείς υποτύπου 2α (5ΗΤ-2α) (http://www.erowid.org/psychoactives/pharmacology/pharmacology_article1.shtml.Με τις παρούσες γνώσεις αυτή η δράση τους έχει ώς αποτέλεσμα την αναστολή κάποιων εγκεφαλικών φίλτρων που φιλτράρουν την "καθημερινή" μας πραγματικότητα και "διαλέγουν" ποιές πληροφορίες του περιβάλλοντως συγκεντρώνουν την προσοχή μας.Επίσης φιλτράρουν και τον "νευρικό θόρυβο" που παράγουν τα ίδια τα νεύρα μας καθώς δουλευούν. Η προαναφερθήσα αναστολή των φίλτρων εκτός εισροή παραπάνω πληροφοριών στον εγκέφαλο έχει και ώς αποτέλεσμα την πρόσβαση στο υποσυνείδητο,που υπο κανονικές "καθημερινές" συνθήκες μπορεί να μας επιρρεάζει αλλα δέν είναι προσβάσιμο.


Υπάρχει μια "άγραφη συμφωνία" η οποία έχει πάρει δυστηχώς την μορφή "κοινής λογικής" και η οποία λέει οτι τέτοιες ουσίες σε "καίνε",οτι προκαλούν εγκεφαλική ζημιά.Πολλοί το αναφέρουν αυτό και για κάθε ψυχοενεργό,αναφέρωντας ώς επιχείρημα (!?) το "έ,αφού επιρρεάζει την λειτουργία του εγκεφάλου σου ,τον καταστρέφει". Άσχημα τα νέα για τους θιασώτες αυτού του επιχειρήματος επειδή οτιδήποτε μας συμβαίνει επιρρεάζει την δράση του εγκεφάλου μας,έτσι είναι φτιαγμένος να λειτουργεί.Για να καταστραφούν εγκεφαλικά κύτταρα πρέπει να "χτυπηθούν" χημικώς,κυρίως απο οξειδωτικές ενώσεις.Οι εν λόγω ουσίες που είναι τρυπταμινικής ή φαινεθυλαμινικής φύσεως ούτε οξειδωτικές είναι ,ούτε ο μεταβολισμός τους παράγει οξειδωτικά παράγωγα.Αντιθέτως οι "ελεύθερες ρίζες" που ίσως έχετε ακούσει πολούς να λένε και παράγωνται απο πληθώρα πηγών (τροφή,την ίδια την αναπνοή,κάποια νόμιμα φάρμακα,κάπνισμα)φέρουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο. Ας πάρουμε για παράδειγμα τα μανιτάρια που περιέχουν Ψιλοκυβίνη (Γένος Psilocybe).Λεπτομερείς μελέτες έχουν δείξει οτι ακόμα και σε υψηλές δοσολογίες οι βιολογικές παράμετροι του χρήστη δεν αγγίζουν επικίνδυνα επίπεδα. Η μελέτη κλείνει λέγωντας οτι "τα μανιτάρια ψιλοκυβίνης δεν κρύβουν κινδύνους για το σώμα του χρήστη" (για abstract του άρθρου δείτε εδώ http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=14615876.Για αυτούς με περισσότερη "δίψα" και acrobat reader η πλήρης εργασία βρίσκεται εδώ http://www.maps.org/research/hasler_2004_1.pdf)

Επίτηδες διάλεξα τα μανιτάρια του γένους psilocybe ώς παράδειγμα,επειδή σίγουρα θα δημιουργήσουν την ανάγκη σε κάποιους να αναφωνήσουν "Δεν καταστρέφουν το σώμα και τον εγκέφαλο,επειδή είναι φυσικά". Εδώ έχουμε ακόμα έναν μύθο που ακούγεται συχνά και αυτός που τον αναφέρει θεωρεί οτι η φράση "ουσία φυσικής προέλευσης" είναι επιχείρημα απο μόνη της.Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση του θέματος βρίσκετε εδώ http://www.paterasprod.org/phpBB2/viewtopic.php?t=63 .Η ανάλυση που παραθέτω μπορεί να είναι ενδιαφέρουσα ,αλλα δεν παύει να είναι απλά τα λόγια ενός ανρθρώπου.Ας δούμε λοιπόν τί έχει να πει και η φύση : http://www.paterasprod.org/phpBB2/viewtopic.php?t=182 . 'Οποιος μπεί στον κόπο να το διαβάσει θα καταλάβει οτι οι όροι "τεχνητό" και "φυσικό" είναι δικές μας εφευρέσεις και για την φύση (στην οποία υπάγεται και το σώμα μας) φαντάζουν ,με το συμπάθιο, μπούρδες μιας που η Κυρία φύση δεν ξεχωρίζει μεταξύ "Φυσικού" και "Τεχνητού".

Το εύλογο είναι κάποιος να ρωτήσει αν προσπαθώ να βγάλω τρελλούς όλους όσους έχουν δεί ή και γνωρίζουν προσωπικά "καμμένους" απο ουσίες.Όχι,όντως υπάρχουν τέτοια άτομα.Αυτο που βλέπεται αποδίδετε καθαρά και μόνο στην ουσία? Το πιο εύκολο είναι να βγάλεις φταίχτη ένα χημικό μόριο,δεν πρόκειτε ούτε να σου αντιμηλίσει ούτε να σου κάνει μύνηση για συκοφαντική δυσφήμιση. Ένα παράξενο γνωμικό λέει οτι "Ο Καμμένος ήταν Καμμένος εξαρχής,η ψυχεδελική ουσία απλά του το έβγαλε προς τα έξω". Αν το ψάξετε λίγο παραπάνω θα δείτε οτι ο "νυν καμμένος" κάπου έκανε λάθος.Είναι "παιδί της πιάτσας" : Πήρε τις ψυχεδελικές ουσίες που πήρε,είτε με λάθος πρόθεση (να ξεφύγει απο προβλήματα/πραγματικότητα) ,είτε με λάθος τρόπο (λάθος set-setting),χωρίς να έχει ιδέα τι κάνει (έλλειψη γνώσης/πληροφόρησης ,η μόνη πηγή πληροφοριών είναι τα "φιλαράκια" και ο dealer) και φυσικά αναμίχθηκε με διάφορα κυκλώματα διακίνησης (με όοοοοτι συνεπάγεται αυτό απο κακή ποιότητα εώς αυθεντικά κακές παρέες).Λάβετε υπόψην σας και οτι το στύλ χρήσης τέτοιων ατόμων είναι η ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΟΥΣΙΩΝ Το κάψιμό του λοιπόν δέν είναι αποτέλεσμα βιοχημικής δράσης μίας ουσίας αλλα η συνισταμένη κοινωνικών (βέπε συναναστροφές που προαναφέρθηκαν) και ψυχολογικών παραγόντων.Για όσους δεν το ξέρουν αξίζει να αναφέρω οτι ένα "ψυχεδελικό" δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για διαφυγή απο την "πραγματικότητα" και τα "προβλήματα",επειδή πολύ απλά μεγενθύνει επι 1000 τον υπάρχον ψυχολογικό κόσμο σου (πάνε για μαλλί και φεύγουν όχι απλα κουρεμένοι,αποτριχωμένοι!).Και τί θα γίνει αν του ξεφύγει λίγο προς τα πάνω η δοσολογία (που έτσι και αλλιώς δέν είναι έγκυρα μετρημένη) και αυτό το άτομο βιώσει συναισθήματα και εμπειρίες θρησκευτικού βεληνεκούς που δέν είναι έτοιμος να δεχτεί ώντας ήδη χωμένος μέσα στα προβλήματα και ώντας στο καθόλου υποστιρικτικό περιβάλλον τις "κάνω το κέφι μου και είμαι μάγκας" μαστουροπαρέας? Χαμός...Θα ένιωθε κάτι τόσο δυνατο ικανό να μπερδέψει,να χαζέψει ή ακόμα χειρότερα τρελλάνει ( αυτό που λέμε "να κάψει" ίσως? ) κάποιον που θα είχε την προδιάθεση να πάθει κάτι τέτοιο.Ας μήν κατηγορήσουμε το "μαχαίρι" λοιπόν για τον "φόνο",νομίζω οτι ο "φονιάς" είναι ο υπαίτιος...

Ώς εδώ τα πράγματα που ανέφερα είναι γνωστά απο τα άτομα που ψάχνουν σοβαρά το θέμα και έχουν ειπωθεί πολλές φορές.Το πολύ-πολύ σε κάποια φάση να ακολουθήσει κονταροχτύπημα μεταξύ κάποιου που παραθέτει μια θριαμβευτική υπέρ-κανναβολογία (με τα απραίτητα ποσοστά μείωσης εγκληματικότητας στο Άμστερνταμ μπλά ,μπλά,μπλά...) και των πολέμιων τέτοιων αντιλήψεων.Δυστηχώς όμως όπου και να είδα τέτοια συζήτηση,πουθενά δεν είδα να την πηγαίνουν στο επόμενο επίπεδο ,αυτό της νοοτροπίας. Για να το πάμε ένα βήμα παραπάνω ,θα εφεύρω έναν τύπο ας τον αποκαλέσουμε "ο Εσωτεριστής μας" (Καλύτερο απο το "Ο εσωτερικούλης" ,δεν νομίζετε?).Όχι δεν χρειάζεται να τον οκειοποιηθείτε,ούτε υπάρχει καμμία υπόνοια οτι αυτό το πλάσμα υπάρχει.Μπορεί αν υπήρχε να ήταν μέλος αυτού του φόρουμ ,μπορεί και όχι.Ας τον Γνωρίσουμε : Ο Εσωτεριστής μας λοιπόν είναι ένα απο αυτά τα παράξενα άτομα που την ψάχνει την υπόθεση πιο βαθειά,πιό βαθεία απο ότι απαιτεί η σημερινή κοινωνία να ψαχτούμε (απο το τι θα φάμε,τι θα πιούμε,με ποιον ή με ποιά θα πάμε δηλαδή).Μέσα στην όλη του αναζήτηση έχει στραφεί και σε εσωτερικές μεθόδους αναζήτησης,και το αυτάκι του ίσως έλκετε και απο τα "περιέργα φαινόμενα".Ο Εσωτεριστής μας δεν ακούει τυφλά τους άλλους...Ίσως τον βρείς χωμένο σε βιβλιοθήκες και ίντερνετ να ψάχνει για κάτι που άκουσε,επειδή η "βιβλιοφαγεία" είναι ένας πολύ καλός τρόπος απόκτησης γνώσης. Ο Εσωτεριστής μας με άλλα λόγια δεν χάφτει μύγες,θα μπορούσε να θεωρηθεί "κίνδυνος για την κοινωνία" (για να μην πω για όλη την Γή) επειδή έχει ακονίσει την κριτική του σκέψη,τις "ευριστικές" του ικανότητες και τον τρόπο σκέψης του. Αρχίσατε να τον συμπαθείτε? Αλίμονό σας,γιατί τέτοια άτομα δεν τα βλέπει με καλό μάτι η σημερινη κοινωνία...

Ο Εσωτεριστής μας ,λοιπόν, μέσα στο ψάξιμό του έρχεται αντιμέτωπος και με το θέμα τον ενθεογενών,και αποφασίζει ώς δραστήριο και "αβόλευτο" μυαλό να το ψάξει λίγο το θέμα πρωτού εκφέρει γνώμη. Έχει δεί τι συμβαίνει στον έξω κόσμο όσον αφορά αυτό το θέμα (έλεος,εσωτεριστής είπαμε,δεν ζεί και σε σπήλαιο :-) )και έχει δεί την υπάρχουσα νοοτροπία του ωμού καταναλωτισμού που επεκτείνετε και στις ουσίες,της μαζοποίησης,των κυκλώμάτων εμπορίας,και της κατάντιας μερικών συνανθρώπων του που πήγαν να παίξουν με ισχυρότατες ενθεογενείς ουσίες.

Πρώτα απο όλα η πληροφορία,να γνωρίζουμε για τί μιλάμε αν δεν θέλουμε οι στοματικοί μας ήχοι να "ομοιάζουν με πορδαί" όπως έλεγε και κάποιος γνωστός μου για αυτούς που μιλάν χωρίς να ξέρουν.Αρχίζει λοιπόν ο Εσωτεριστής μας ένα διάβασμα ξεγυρισμένο δυκτιακό και μή! Μια ωραία σελίδα για να αρχίσει το διάβασμα είναι ένα συνοθήλευμα εξαίρετων link που μπορεί να βρεθεί εδώ http://www.paterasprod.org/phpBB2/viewtopic.php?t=135 . Ένα βιβλίο συνήθως είναι πιο φιλικό προς τον χρήστη επειδή έχει "αρχή-μέση-τέλος" και δέν είναι τόσο χαοτικό όσο μια ιστοσελίδα με πλειάδα πληροφοριών.ΓΙα αυτό το λόγο ο ενδιαφερόμενος μπορεί σε ένα βιβλίο να εντοπίσει καλύτερα τι τον ενδιαφέρει και μετά μέσω 'keywords" να το ψάξει ενδοδυκτιακώς.Κλασσικό κείμενο αποτελει "Η Εγκυκλοπαίδια των Ψυχεδελικών" γραμμένη απο τον Peter Stafford των εκδόσεων Σμίλη.Αυτό περιέχει λίγο απο όλα : Ψυχολογία,Χημεία πίσω απτα φυτά,εθνολογία,εμπειρίες,δοσολογίες,λατινικά ονόματα φυτων κτλ κτλ. Πολύ ενδιαφέρον έχουν και τα βιβλία των εκδόσεων "Οξύ" και συγκεκριμένα αυτά που ανοίκουν στην κατηγορία "Κυκεών".Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο πλούσιο σε πολιτισμική ανάλυση και εθνολογία/ανθρωπολογία είνα η "Ιερα Μέθη" του Richard Rudgley απο τις προαναφερθήσες εκδόσεις.

Δύο απαραίτητα κείμενα για την φύση της εμπειρίας που το ένα εκ τον οποίων είναι επιστημονικό σύγγραμα είναι "Το εγχειρίδιο της θεραπευτικής χρήστης του LSD-25" ( http://www.erowid.org/psychoactives/guides/handbook_lsd25.shtml ) και "Η ψυεχεδελική εμπειρία" ( http://www.erowid.org/library/books_online/psychedelic_experience/psychedelic_experience.shtml ) .Το δεύτερο είναι γραμμένο απο τον Dr Timothy Leary ,έναν άνθρωπο που δεν μπορώ να πώ οτι σέβομαι και εκτιμώ πολύ,αλλα αυτό του το σύγγραμα είναι όντως χρήσιμο.Και τα δύο προτεινόμενα link είναι e-book,μεγάλα σε όγκο για αυτούς πολύ όρεξη για διάβασμα.

Αφού ο Εσωτεριστής μας έχει πλυμμυρίσει της "μνημονικές του τράπεζες" με ένα σωρό πληροφορίες απο την μελέτη που έκανε ,λογικό είναι να προκύψουν κάποιες απορίες.Απορίες που αφορούν την νοοτροπία χρήσης και πολλές φορές έχουν τεθεί και ώς αναπάντητα ερωτήματα σε αυτό το φόρουμ. Καταρχήν είναι η αρχέγονη ερώτηση του "Γιατί;" που τίθετε όταν κάποιος κοιτάει το μονοπάτι που βρίσκετε μπροστά του.Ο Εσωτεριστής μας είναι διαβασμένος,αλλα αυτό δεν σημαίνει οτι αρχίζει τους τυφλούς πειραματισμούς.Ψάχνει τα κίνητρα μέσα του και οι σκοποί του είναι καθαροί.Δέν έχει χώρο στην νοοτροπία του και στο στύλ ζωής του για ιδεολογικούς μανδύες που καλύπτουν μια κατάχρηση/κακή χρήση υπο το πρόσχημα κάποιου νόθου πειραματισμού.Έχει σκεφτεί πολύ τι κάνει πρωτού το κάνει,και άν αποφασίσει να χρησιμοποιήσει κάποιο ενθεογενές το κάνει μετα απο πυρετώδη προετοιμασία (όπως εξάλλου την ίδια προετοιμασία απαιτούν πολλές θρησκευτικες/εσωτεριστικές/μαγικές πρακτικές) και πάντα ενταγμένο σε ένα ευρύτερο σύστημα πεποιθήσεων,όχι "έτσι ξεκάρφωτα" ή "με την παρέα". Ο Εσωτεριστής μας δεν "παίζει" με αυτές της ουσίες (γνωρίζει φυσικά και τους κινδύνους που ελοχέβουν),παρα μόνο εργάζεται (παράγει έργο). Για αυτόν το να πάρει κάποιος μια ψυχεδελική ουσία "για να φτιαχτεί" θα ήταν τόσο απαγορευμένο και ηλίθιο όσο θα ήταν για έναν χριστιανό να ορμήξει κάποιος εν μέσω Θείας Λειτουργίας στο άγιο δισκοπότηρο και να κατεβάσει με μιας όλη την θεία κοινωνία για να μεθύσει.Το να δηλώσει κάποιος οτι "απλά πειραματίζεται" θα ήταν το ίδιο βλακώδες και βλάσφημο (με την έννοια της έλλειψης σεβασμού πρώτα προς τον εαυτό του και μετά σε κάτι δυνατότερο απο αυτον) με το να αρχίσει κάποιος να παίζει με το άγιο δισκοπότηρο και να αστειεύετε με το περιεχόμενό του.

Ο Εσωτεριστής μας δέν είναι σε καμμία περίπτωση ναρκωμένος ή παραπλανημένος.Γνωρίζει πολύ καλά οτι το ενθεογενές είναι απλά ένας καταλύτης ο οποίος απαιτεί το κατάλληλο και κατάλληλα προετοιμασμένο υπόστρωμα για να μπορέσει να επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.Μοιάζει κάπως σαν την μαγιά του κρασιού/μπύρας: Αν έχεις δύο βαρέλια,το ένα γλυκό σταφυλόζουμο και το άλλο (συγχωρέστε τα Γαλλικά μου) σκατά και προσθέσεις και στα δύο μαγιά δεν μπορείς να περιμένεις στο τέλος να έχεις το ίδιο προιόν.Στο πρώτο βαρέλι μετά απο ένα μήνα να βρείς γλυκό και ευωδιαστό κρασί ενώ στο δέυτερο...Τέλοσπάντων ,κάτι θα βρείς αλλα σίγουρα δεν θα είναι γλυκό κρασί! Ο Εσωτεριστής μας επίσης ξέρει ότι το ενθεογενές δεν θα κάνει όλη την δουλειά για αυτόν...Είναι απλά ένα δείκτης,που μετά την εμφάνισή του ο εν λόγω κύριος πρέπει να δουλέψει πολύ σκληρά για να διατηρήσει και να επαυξήσει ότι έμαθε εκ τον έσω απο αυτό.Αν δέν καταλάβατε τί εννοώ ρίξτε μια ματιά εδώ http://druglibrary.org/schaffer/lsd/stolarof.htm

Ωραία όλα αυτά...Ο Εσωτεριστής μας όμως θα καταλήξει να είναι ένα πλάσμα το οποίο συνεχώς θα είναι "υπο την επίρρεια"? Κάθε φορά που θα θέλει να διαλογιστεί η να αγγίξει καταστάσεις εναλλακτικής συνείδησης θα απλώνει τα φιλήδονα χεράκια τουστην καβάντζα του να πιάσει κάποιο "μαγικό φυτό".Όχι φυσικά...Η χρήση του εσωτεριστή μας είναι σπάνια πολύ προσεγμένη και δεν έχει σκοπό να αντικαταστήσει καμμία άλλη πρακτική.Πόσο σπάνια? Μπορεί και μία μόνο φορά στα γεράματά του...Μπορεί και μιά φορά την δεκαετία.Δεν θα μεταμορφωθερί σε πλασματάκι πυ κάθε τρείς και λίγο θα κατεβάζει παράξενα καταπότια.Μην φοβάστε,δε θα σταματήσει να διαλογίζεται :-) .Φανταστείτε τον όμως να έχει πάρει το ενθεογενές μετά απο χρόνια προετοιμασίας,μετά απο μέρες νηστίας και διαλογισμού...

Πόσοι απο εσάς που "πειραματιστίκατε" με ουσίες το κάνατε όπως θα το έκανε ο υποθετικός Εσωτεριστής μας? Πόσοοι απο εσάς ξεκοκαλίσατε την υπάρχουσα βιβλιογραφία,και σε χαρί αλλα και ενδοδυκτιακώς πρωτού τα μανιτάρια ή το χαρτάκι με το LSD αγγίξει την γλώσσα σας.Πόσοι απο εσας προετοιμαστήκατε πραγματικά έχωντας μελετήσει τα κίνητρα και τους σκοπούς σας και δεν μετατρέψατε την όλη φάση σε "ένα απόγευμα πειραματισμού με φιλαράκια"? Αν εσύ, που είχες εμπειρία απο ψυχεδελικό, δέν ακολούθησες την μέθοδο του Εσωτεριστή μας και οι απαντήσεις σου στις ερωτήσεις που έκανα είναι λειψές,τότε σημαίνει οτι προσσέγγισες το θέμα απο λάθος οπτική γωνία και καθόλου παράξενο αν αναφέρεσε σήμερα σε αυτές τις ουσίες με όρους όπως "Ναρκωτικό" ή αν τρέμεις στην σκέψη τους.

Φαίνετε όμως να έχω ξεχάσει την αναφορά μου στους κοινωνικούς μηχανισμούς εξαθλίωσης που περιβάλουν την απόκτηση μίας τέτοιας ουσίας? Όχι.Γεγονός είναι οτι όσοι ζητούσαν κάτι τέτοιο αργά η γρήγορα παραπέυθηκαν σε "dealer" των οποίων τα κίνητρα είναι ασχολίαστα και τα προιόντα τους...έ,είπαμε να μην βρίσουμε σήμερα! Ο Εσωτεριστής μας λοιπόν θα πέσει θύμα του κυκλώματος και τα λεφτά του θα πάνε για την στήριξη άλλων εγκληματικών δραστηριωτήτων κάνωντας σε όλο το ταξίδι απόκτησης ενθεωγενών πολύ κακές παρέες? Όχι ακριβώς...

Υπάρχει πλειάδα ενθεογενών που ΟΥΤΕ ΤΑ ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΕΙ ο "dealer" πόσο μάλλον ο "μαστουράκος της γειτονίας σας".Ακόμα και ουσίες ανάλογες του πολυφημισμένου και πολυμιλημένου LSD υπάρχουν στη φύση πχ στα σπέρματα του φυτού "Argyreia Nervosa".Ψάχνει κάποιος για ουσία ανάλογη της πινολίνης? Ιδού η χαρμαλίνη (δεν είναι πάράνομη) στο φυτό Peganum Harmala που φυτρώνει στην ευρύτερη μεσόγειο.Επίσης πολλές τρυπταμίνες είναι τρομερά διαδεδομένες στην φύση ,ρίξτε μια ματιά εδώ http://www.erowid.org/psychoactives/faqs/faqs_tryptamine.shtml.Ο άνθρωπος ανέκαθεν είχε επαφή με αυτά τα φυτά,μην κοιτάτε σήμερα που οι ντομάτες φυτρώνουν στα ράφια των σούπερμαρκετ και δεν ξέρουμε τι φυτά φυτρώνουν στην πίσω αυλή μας (αν υπάρχουν ακόμα αυλές δηλαδή).Έχουμε ξεχάσει πώς η φύση δίνει τροφή και φάρμακα απο την στιγμή που η μαμά μας γυρνάει σπίτι απο τον μπαχτσε του φαρμακείου και με εκείνες τις υπέροχες ασφαλέστατες για την ψυχική μας υγεία ραντισμένες πλαστικές ντοματούλες.Η γνώση αυτών των φυτών υπήρχε,χάθηκε όμως επειδή τώρα είμαστε "πολιτισμένοι" και ώς πολιτισμένοι οι μόνες επιτρεπτές ουσίες είναι η εθυλική αλκοόλη,και αν θές αλκαλοειδή πάνε σε νικοτίνη.Άντε,σας κάνουμε και την χάρη να σπονσοράρει τους Ολυμπιακούς το καφεινούχο ρόφημα "Coca Cola"...Για να γυρίσουμε όμως στο θέμα της πληθώρας τον ενθεογενών: Υπάρχουν επίσης και πολλές εθνοβοτανολογικές εταιρίες στο διαδύκτιο απο τις οποίες κάποιος θα μπορούσε να προμηθευτεί σπόρους απο φυτά με εθνοβοτανολογική σημασία νομιμότατα.Μόλις πετάξαμε τον dealer,τα τσιράκια του,τις κακές του παρέες ,τα λεφτά του και τα κυκλώματά του στον κάλαθο των αχρήστων.


Disclaime: Ω,ναι! Η ώρα που περιμέναμε όλοι μας! Ας τελειώσω λοιπόν. Το παραπάνω κείμενο απευθύνετε μόνο σε ένλογα,σοβαρά,ενήλικα άτομα.Ο μακροσκελής του χαρακτήρας δεν είναι καθόλου τυχαίος ή ένδειξη έλλειψης λακωνισμού.Αν κάποιος "βαριέται" ή "δεν μπορεί" να διαβάσει μια αποστολή τέτοιου μεγέθους τότε σίγουρα δεν θα μπορούσε να διαβάσει οτι απαιτείτε να διαβάσει κάποιος για να γνωρίσει επαρκώς τα ενθεογενή. Ώς ένλογα όντα θα έχετε καταλάβει οτι αυτό το κείμενο δεν προάγει την "χρήση ναρκωτικών" 'οπως και μία αποστολή με θέμα τον σατανισμό δεν αποσκοπεί στο να αρχίσουν οι αναγνώστες επικλησεις με πεντάλφες ή μια αποστολή με θέμα σπηλίες και υπόγεια μονοπάτια δεν προτείνει σε κανένα να χωθεί στο πρώτο λαγούμι που θα βρεί στην άκρη του πεζοδρομίου ή να γίνει θέμα στις Ειδήσεις ώς "Κακόμοιρος νεαρός χάθηκε σε σπηλιά".

Σε κάποιοα απο τις αποστολές με παρόμοιο θέμα είχε παρέμβει,αν θυμάμαι καλά,ένας moderator βάζωντας το disclaimer της Esoterica αρχίζωντας "Η επίσημη στάση μας.." και συνεχίζωντας οτι κάτι τέτοιες πρακτικές δεν είναι εφαρμόσιμες στην σημερινή κοινωνία παρα μόνο αν α)άνηκες σε παλαιότερες σαμανιστικές κοινωνίες και β) είχες κάποιον οδηγό στύλ Δον Χουάν. Θυμάμαι οτι διαβάζωντάς το ψιθύρισα στον εαυτό μου "Και η...ανεπίσημη στάση σας?". Φυσικά το να ανήκει κάποιος σε παλιότερη σαμανιστική κοινωνία απαιτεί χρονομηχανή συνάμα με το να έχεις τον Δον Χουάν για οδηγό...Είναι τόσο πιθανό όσο το να βρείς ανοίγωντας το πλυντήριό σου έναν ρόζ ελέφαντα να σου μιλάει Πορτογαλικά..Πέραν του αστείου ,καταλαβαίνω και σέβομαι τους Moderator αυτού του δυκτιακού τόπου.Η επίσημη στάση τους είνα οτι δεν θέλουν να έχουν νομικά μπλεξίματα και μυνήσεις αν κάποιο κλαμμένο (και συνάμα βλακώδες) μουτράκι καταλήξει σε νοσοκομείο/ψυχίατρο και όταν τον ρωτήσουν που ξεκίνησε το κακό δείξει, μην αναλαμβάνωντας τις ευθύνες του, τα forum του Esoterica.gr.Ούτε νομική δράση θα θέλαμε κατά του Esoterica.gr ούτε να γίνει παιχνιδάκι στα χέρια κάποιον γνωστών τρομολάγων δημοσιογράφων.Οφείλω όμως να πώ ,με όλο το σεβασμό και διατυπόνωντας οτι είναι προσωπική μου γνώμη και μόνο, οτι το να θέσει κάποιος το θέμα των ενθεογενών ως μη "επίκαιρο" και "μη αρμόζων στη σημερινή μας κοινωνία" είναι λανθασμένο.Η μέθοδος του "Εσωτεριστή μας" που παρουσίασα δεν διαφέρει σε κόπο,μόχθο,διάβασμα προσπάθεια απο καμμια άλλη μέθοδο που συζητιέται εδώ μέσα.Είναι δύσκολος δρόμος και δέν είναι παιχνίδι,όπως και ο διαλογισμός δεν είναι παιχνίδι.Απαιτεί προσοχή όπως και μερικές άλλες τεχνικές που αναφέρωνται μέσα στο φόρουμ σας.Απαιτεί έρευνα των εσωτερικών στόχων και κινήτρων που αν δεν κάνω λάθος είναι άρικτα δεμένα με εσωτερικές τεχνικές. Με τα επιχειρήματα που θέτωνται τα ενθεογενή ανεπίκαιρα ,μπορεί κάποιος να θέσει όλες τις τεχνικές που αναφέρονται εδώ μέσα καθώς και το ίδιο το φόρουμ "ανεπικαιρο" στην υλιστική κοινωνιά του "τί έχεις,τι δηλώνεις και ποιόν γνωρίζεις" που ζούμε.

Μια τελευταία σημείωση για όσους τρέμουν στις καρέκλες τους μπροστά απο τον υπολογιστή τους.Η πληροφορά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΗ.Επαναλαμβάνω,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΗ (τουλάχιστον όχι ακόμα). Αν κριθεί η πληροφόρηση και κατεπέκτασην η πληροφορία παράνομη τότε η ελευθερία μας θα απειλείτε σε τέτοιο βαθμό που το καλύτερο που θα έχουμε να κάνουμε είναι να σταματήσουμε τις συζητήσεις στα φόρουμ και ή να οργανώσουμε μια μαζική αντίσταση ή να τρέξουμε στα βουνά να σωθούμε...

Κάπου εδώ σταματάω να κρατώ τον ρυθμό χτυπώντας την μαγκούρα μου στο βάρθρο και παραδίδω τον λόγο (και την μαγκούρα) σε όποιον παρευρισκόμενο θέλει να μιλήσει.Μακάρι αυτή η συζήτηση να γίνει βάση επιχειρημάτων και να επιφέρει καρπούς.

Anonymous said...

Αν όλα αυτά σας δελέασαν, έχει καλώς...

ΑΛήθεια,εκεί στην Ιταλία σας μίλησαν για την Ιμπογκαίνη (ibogaine) ?

Δείτε λίγο και στο www.ibogainefilm.com


Περι ιμπογκαίνης ο λόγος λοιπόν...

Ώρα να ταράξουμε κάποια "βολεμένα" μυαλά,να σοκάρουμε μερικούς φανατικούς της "Δίωξης Ναρκωτικών" και να αντιπαραθέσουμε μια "Αντίναρκωτική ουσία" που το κράτος την κατατάσει στα "Ναρκωτικά του Πίνακα 1" (Μαζί με την Ηρωίνη παρακαλώ!) απέναντι στην Ηρωίνη και σε εθισμούς απο σωματικά εθιστικές ουσίες.

Η ιμπογκαίνη είναι ένα βαρέως υποκατεστημένο αλκαλοειδές που βασίζετε πάνω στον ινδολικό δακτύλιο όπως "κλασσικά ενθογενή" σαν την Ψιλοκυβίνη,την διμεθυλοτρυπταμίνη και ενδοκρινείς ουσίες όπως η σεροτονίνη...Το χημικό της όνομα είναι ,πιο σωστά, 12-μέθοξυιμπογκαμίνη

Εδώ το πολύπλοκο μόριο της οπου φαίνετε καθαρά η τρικυκλική μορφή της,δηλαδή ενας κλειστός τρυπταμινικός δακτύλιος





Η ιμπογκαίνη βρίσκεται στην ρίζα του φυτού Tabernanthe iboga που μπορεί να βρεθεί στην κεντρική Αφρική και επίσης έχει αναφερθεί η ύπαρξη της όπως και παρόμοιων αλκαλοειδών στον κορμό του φυτού [iVoacanga African].Το πρώτο εκ των δύο φυτών έχει μεγάλο εθνοβοτανολογικό υπόβααθρο μιας που χρησιμοποιούταν εκτενώς στην Gabon και στο Κονγκό απο διάφορες φυλές στις τελετές ενηλικίωσης.Οι προς μύηση νέοι λάμβαναν σχετικά μεγάλες ποσότητες της ρίζας σε διαδοχικές δόσεις αφού πρώτα είχαν βάψει τα πρόσωπά τους λευκά για να συμβολίσουν τον θάνατο τους απο την μορφή του νεαρού αγοριού και την ανάστασή τους ώς άνδρες. Οι γυναίκες έβαφαν και αυτές τα πρόσωπά τους με την ρίζα του φυτού και την προετοίμαζαν για κατάποση ,χωρίς όμως να επιδίδωνται και οι ίδιες σε αυτό.Περιγραφές αυτόχθονων μας λένε οτι με αυτό το φυτό επισκέπτονταν τον κόσμο των νεκρών και μιλούσαν με προγόνους τους οι οποίοι τους έκριναν για την ζωή που ζούσαν,τους μάθαιναν μυστικά του κυνηγιού και τους μεταβίβαζαν την σοφία της φυλής τους (Ακασικά αρχεία ,ακούω μερικούς απο εσάς να λέτε...)

Η εμπειρία που προσφέρει η Ιμπογκαίνη δεν θυμίζει τα "κλασσικά ψυχεδελικά".Σε μικρές δοσολογίες του καθαρού αλκαλοειδούς (300-500 mg) παρατηρείτε διέγερση του KΝΣ (Κεντρικού Νευρικού Συστήματος) και καταστολή της πείνας,πράγμα ιδιαίτερα χρήσιμο για φυλές που βασίζωνταν στο κυνήγι για να επιζήσουν...Σε μεγαλύτερες δοσολογίες (1 γραμμάριο καθαρού αλκαλοειδούς!!!) η εμπειρία γίνετε πολύ σύνθετη,με τα αρχικά της στάδια να θυμίζουν αυτά των μικρώτερων δοσολογιών και αργότερα ένα πλήρες "παραισθησιακό/ψευδαισθησιακό" καταληπτικο στάδιο (έτσι θα το χαρακτήριζε η Ιατρική μας,με παθολογικούς "άρρωστους" όρους) κατα το οποίο ο μυούμενος παραμένει ακινητοποιημένος και βιώνει...τα ανομολόγητα! Κεντρικό θέμα η επαναξιολόγηση της ζωής του μυούμενου με "βασανιστικό" "επαναληπτικό" τρόπο μέχρι να "χωνέψει" για τα καλά τα λάθη του τα σωστά του κτλ κτλ. Η δράση αυτού του αλκαλοειδούς είναι μεγάλη απο 12 ώρες εώς και 1 ημέρα,έχουν αναφερθεί όμως και περιπτώσεις σε τελετές οπου η όλη επίδραση διήρκησε 2 ημέρες!

Η φαρμακολογική της επίδραση είναι άκρως ενδιαφέρουσα και άκρως πολύπλοκή μιας που εμπλέκετε σε πολλά συστήματα νευροδιαβιβαστών και όχι μόνο σε ένα.Η αντιεθιστική της δράση φαίνετε να οφείλετε στην δράση αυτής της ουσίας πάνω σε NMDA υποδοχείς του εγκεφάλλου ( http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=12921910)
που είναι υποομάδα των υποδοχέων γλουταμάτης.Μέσω αυτών τον υποδοχέων μια και μόνο θεραπεία με ιμπογκαίνη μπορεί να διακόψει το στερητικό σύνδρομο για περίπου μια βδομάδα,και η θεραπεία μπορεί να συνεχιστεί (απο φαρμακολογικής απόψεως) με μία μικρότερη "αναμνηστική" δόση μια βδομάδα έως και έναν μήνα μετά. Απο τις γνώσεις που έχουμε ώς τώρα φαίνετε οτι ο εθισμός απο όλες τις ουσίες που μπορούν να προκαλέσουν σωματικό εθισμό ακολουθούν το ίδιο "νευροχημικό μοτίβο" οπότε αν η ιμπογκαίνη κριθεί ώς κατάλληλο υποστιρικτικό μέσω απεξάρτησης τότε με αυτή θα μπορούν να αντιμετωπιστούν και εθισμοί πέραν των οποιοειδών όπως της κοκαίνης,του αλκοόλ,μερικών αμφεταμινών κ.α.

Η μεγάλη διάρκεια της ιμπογκαίνης και εξαλείψεως του στερητικού συνδρόμου δεν οφείλετε στην ιμπογκαίνη αυτή καθεαυτή αλλα σε έναν μεταβολίτη της (12-ύδροξυιμπογκαμίνη γνωστή και ώς νοριμπογκαμίνη) η οποία είναι 10 φορές πιο ενεργή απο την πρώτη και έχει τρομερά μεγάλο χρόνο ημιζωής (μερικές μέρες νομίζω) (http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=11303040
) (http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=11085335)
Απο ότι φαίνετε φαρμακολογικώς η ιμπογκαίνη και η νοριμπογκαίνη δεν έχει πεί ακόμα την τελευταία της λέξη,η ενεργή της δοσολογία είναι πολύ μεγάλη και έχω υποψίες οτι θα μπορούσε να γίνει σύνθεση τεχνητών αναλόγων της με μεγαλύτερη ημιζωή,μικρότερη ενεργή δοσολογία (1 γραμμάριο καθαρού αλκαλοειδούς είναι ΠΟΛΥ,ίσως ένα ανάλογω να δείχνει την ίδια δράση στα 50 mg) και να είναι με λιγότερες σωματικές παρενέργιες (περισσότερα για αυτό σε λίγο). Φυσικά πολύ λίγοι ασχολούντε με την ιμπογκαίνη,είναι οικονομικώς πιο εποφελής για τις εταιρίες να χορηγούν μεθαδόνη όπως επίσης και στην καλύτερη περίπτωση μπλοκαριστές των οποιοειδών υποδοχέων που απλά κάνουν τον χρήστη ηρωίνης να (για να το που και στην αργκό) "βαράει άσφαιρα" ,δηλαδή να μην τον πιάνει η ηρωίνη αν την χορηγήσει ενδοφλεβίως αφότου του έχει χορηγηθεί ο μπλοκαριστής. Η σύγχρονη χρήση ιμπογκαίνης με ένα ψυχολογικό υποστηρικτικό πλαίσιο θα μπορούσε να κάνει θαύματα κατα την άποψή μου με πολύ μικρό κόστος και καλύτερα ποσοστά απεξάρτησης απο τα σημερινά.Θέλεις να μάθεις αν έχουν γίνει προσπάθειες απόκρυψης αυτών τον δεδομένων? Αυτό θα στο αφήσω να το σκεφτείς μόνος σου ,αρχίζωντας με βάση το οτι δεν ζούμε σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο οπου η ζωή του συνάνθρωπού μας κοστίζει απλά μερικα κατοστάευρα (αν και στην "αγορά" ακούγωνται και πολύ χαμηλότερες τιμές για την ανθρώπινη ζωή).Οι εταιρίες έχουν συμφέρωντα και...να δείς πως το έλεγε η ταινια ¨" Είναι πολλά τα λεφτά ,Στάθη" ή κάτι ανάλογο.

Θα μπορούσε η ιμπογκαίνη να ξεφύγει απο το εργαστήριο,το νοσοκομείο και την θεραπευτική κοινότητα και να καταλήξει στα χέρια του Παυλάκη,του Γιώργου ,του Μήτσου που δεν μπορεί να βρεί τα χάπια του ,το LSD του ή το χόρτο του και να αποτελέσει "εναλλακτική οδό φτιαξίματος".Όχι,έχει δοκιμαστεί και έχει αποτύχει (και εδώ οφείλετε η εμπειρική ανακάλυψη των αντιεθιστικών ιδιοτήτων της).Ένας (αν δεν κάνω λάθος) γιατρός μορφινομανής είχε ακούσει για "το καινούργιο High,την ιμπογκαίνη" και ψάχνωντας νέες συγκινήσεις αποφάσισε να φτιαχτεί με αυτή.Τον περίμενε μια πολύ δυσάρεστη έκπληξη:εμετοί,διάροια,πυρετός,ρίγος και μια πολύ πολύ δυσάρεστη και συνάμα κολασμένη επιστροφή στο παρελθόν του και όλα αυτά για ένα 12ωρο!!!! Όταν συνήλθε διαπίστωσε οτι μέσα σε όλο αυτό τον χαμό είχε ξεχάσει να κάνει την ένεση μορφίνης αλλα....δεν ένιωθε καθόλου το στερητικό σύνδρομο,κάτι το οποίο συνεχίστηκε για μερικές μέρες ακόμα!!! Έτσι λοιπόν η ιμπογκαίνη δεν θα μπορούσε να γίνει η καινούργια συγκινηση του Παυλάκη,Γιωργάκη,Μητσάρα επειδή πολύ απλά δεν θα μπορούν υπο την εππίρειά της να ακούνε τον αγαπημένο τους Dj χορεύωντας στο κλάμπ ώντας (ας μου επιτραπεί και εμένα μια φορά η έκφραση) χεσμένοι ώς τα μπούνια με διάρροια,ξερνωβολώντας,ιδρώνωντας,ριγώντας ανεβάζωντας πυρετό και περνώντας μια "μισή μέρα στην κόλαση"










###
Έχει βρεθεί οτι αυτή η ουσία παρεμβαίνει βιοχημικώς στους μηχανισμούς εξάρτησης του εγκεφάλλου και κόβει μαχαίρι το στερητικό σύνδρομο σε χρήστες ηρωίνης,κοκαίνης πολές φορές και αμφεταμινών.Αφήνει δηλαδή τον χρήστη καθαρό απο σωματικά συμπτώματα για γύρω στισ 3-6 βδομάδες,μέχρι να "καθαρίσει" το κεφαλάκι του για το που οδεύει η ζωή του και τί κάνει σε αυτόν τον πλανήτη.Η ουσία επίσης δίνει και ένα έντονο ταξίδι που μπορεί να κρατήσει μέχρι 36 ώρες με έντονα σωματικά συμπτώματα όπως διάροια και εμετούς.Υπο την καθόλου διασκεδαστική (και άρα καθόλου "καταχράσιμη" επίρρεια ιμπογκαίνης ο χρήστης αναθεωρεί τις απόψεις του για την ζωή καθώς αυτή περνάει μπροστά απο τα μάτια του... Ο ρόλος της εν λόγω ουσίας είναι διπλός : Και πνευματική κάθαρση και σωματική. Το όμορφο? Τα παραπάνω συμβαίνουν και με ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΦΟΡΑ ΧΡΗΣΗΣ αυτής της ουσίας...

Ωραία ,τί με όλα αυτα? Ε, αφελής ώς νέος συγκεντρωσα πολλά στοιχεία για την ιμπογκαίνη (εδώ μιλάμε και για επιστημονικές εργασίες,μη ξεχνιόμαστε) και τα έστειλα στο υπουργείο υγείας και τον ΟΚΑΝΑ με υπόμνημα οτι η ουσία θα μπορούσε να βοηθήσει στο στερητικό συνδρομο και μετά ο ΄πρώην χρήστης να ακολουθήσει ψυχολογική υποστίριξη.Το υπουργείο ,ώ τι έκπληξη, δεν απάντησε! Ο ΟΚΑΝΑ? Ε,μετά απο συνεχείς ενοχλήσεις μου απάντησε "Η μέθοδος που χρησιμοποιούμε είναι αυτή της μεθαδόνης και είναι αποτελεσματικότατη.Η ουσία που αναφέρετε είναι παράνομη". Υπέροχα,προτιμουν την μεθαδόνη,έτσι για να τους κρατάνε εθισμένους! Θέλετε να γελάσουμε λίγο ακόμα? Η Ιμπογκαίνη είναι στον πίνακα Ι των παράνομων ουσιών στον ίδιο πίνακα δηλαδήμε την κυρία Ηρωίνη. Καλό ε?

KiTaSuMbA said...

Jesus!
Όταν έγραφα αυτό το post ήθελα να αποφύγω ότι ακριβώς έκανες. Να γράψω δηλαδή ένα τεράστιο σεντόνι με έναν λαχανιασμένο πολυβολισμό ορολογίας, προσπαθώντας να συμπτίξω χρόνια μελέτης και προσωπικής ενασχόλησης μεσα σε μια στενή σελίδα του διαδικτύου.

Φίλε μου, ομολογώ με ζάλισες και μάλλον θα πρέπει να ξαναδιαβάσω αυτά τα σχόλιά σου πρωί με ηρεμία για να βγάλω κάποια άκρη. Ξεκινώντας απο το μηδέν και χτίζοντας μέχρι το μοριακό επίπεδο, προκαλείς ένα τεράστιο diluition των επιγχειρημάτων σου και δυσκολεύομαι να τα ακολουθήσω. Εξάλλου, αυτός ήταν ο λόγος που έγραψα ένα ποστ αντί για σχόλιο επί της αρχικής κουβέντας στο blog του J95. Με μηδαμινό ουσιαστικά formatting προσπαθείς να γράψεις ένα κείμενο ακόμα πιο λεπτομερές από το αρχικό post, με μήκος και references τουλάχιστον ενός πλήρους review! Συγγνώμη, αλλά προκαλεί πονοκέφαλο. Θα σε συμβούλευα στην χρήση ενός καλόσχηματισμένου post/άρθρου με ενότητες, επικεφαλίδες και παραγράφους. Είναι κρίμα τόση πληροφορία να χάνεται στις δυσκολίες μορφοποιήσης του κειμένου. Επίσης, η μη χρησιμοποιήση html tags για τα link που προσφέρεις στην κουβέντα, δυσχαιρένει τον όποιον ενδιαφέρεται ακόμα περισσότερο.

Ενδεικτικά πάντως θα σε ρωτήσω το εξής. Αρνήσε την νευροτοξική δράση του LSD, ως προς την υπερέκριση γλουταμικού οξέως ή ισχυρίζεσαι πως το γλουταμικό οξύ δεν προκαλεί απόπτωση στους νευρώνες;

Anonymous said...

Συγνώμη για αυτό...Δεν ξέρω πως να τα κάνω edit για να τα διορθώσω. Αυτά είναι κάποια πρώιμα κείμενα που είχα γράψει παλιότερα,κυρίως για φόρουμ που θα πρέπει να οργανωθούν καλύτερα.Σε κάποια στιγμή θα το κάνω και αυτό. Προς το παρόν ,συγνώμη για αυτή μου την αμέλεια. Πιστεύω δυστηχώς οτι υστερούν αναγνωσιμότητας και είναι κρίμα να μην σχολιαστούν. Παρόλαυτα αν κάποιος ενδιαφέρεται πραγματικά πιστεύω πως θα τα διαβάσει. Απο html tags ντρέπομαι να το πώ ,αλλα δεν γνωρίζω...

Πάμε λοιπόν στην ερώτηση!

Το γλουταμινικό οξύ σε περιπτώσεις υπερέκκρισης όντως προκαλεί απόπτωση λόγω "τοξικότητας υπερδιέγερσης" . Κυριολεκτικά δηλαδή ,κάνει τα κύτταρα να μεταδίδουν νευρικές ώσεις με τέτοια συχνότητα που τα σκοτώνει.Εξού και πολλά φάρμακα πρόληψης αλτσχαίμερ όπως η μεμαντινη και η αμανταδίνη (ορθογραφία) εμποδίζουν την έκπτωση της πνευματικής λειτουργίας παρεμβαλώμενες στον NMDA υποδοχέα...

Οπότε η διαφωνία μου δεν θα μπορούσε να βρίσκεται σε αυτό το σκέλος.Αρνούμε λοιπόν την νευροτοξική δράση του LSD, ως προς την υπερέκριση γλουταμικού οξέως (μεγάλη προσοχή εδώ) σε μη συνεχόμενες δοσολογίες εντός μιας λογικής απόσταση απο την δοσολογίας ουδός (threshold),δηλαδή την μικρότερη πιθανή δοσολογία που φέρει ψυχεδελικά αποτελέσματα.

Εργασίες που έχουν δείξει τέτοια αποτελέσματα ,δυστηχώς χρησιμοποίησαν μεγάλες (εώς υπερβολικά μεγάλες) δόσεις ανα κιλό πάντα (μg/kg) και χορήγηση πολλών ημερών.Στον άνθρωπο η threshold δόση είναι 25 μικρογραμμάρια ,και αυτό που "κυκλοφορεί" δεν ξεπερνάει τα 100 μικρογραμμάρια ανα "στυπόχαρτο" στην καλύτερη περίπτωση. Η "δόση της πίατσας" είναι λίγότερη απο 100 μικρογραμμάρια ,γιατί πολύ απλά αυτά τα ατομάκια δεν είναι προετοιμασμένα και δεν θα μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα στο περιβάλλον που κάνουν την χρήση του με παραπάνω απο 100 μικρογραμμάρια. Τώρα ,αν κάποιος παίρνει 500 μικρογραμμάρια ή 1 μιλλιγκράμ την ημέρα αυτής της ουσίας (δύσκολο!) για 7 μέρες ή το κάνει κάθε σαββατοκύριακο ,δεν θα με παραξένευε αν παρουσιαζώταν πρόβλημα απόπτωσης...

Στα παραπάνω όμως κείμενά μου μια τέτοια συμπεριφορά την "θάβω" εντελώς! Πλέον το απλό θέμα της φαρμακολογίας του "πόσο και κάθε πότε" το πάω περισσότερο σε επίπεδο νοοτροπίας.

Για να συνοψίσω θα πώ αυτό που είπες : Μπορούν να αποτελέσουν ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ και στην ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ συχνότητα φάρμακα,ουσίες όπως το LSD αλλα σε λάθος δοσολογία και σε "συχνότητα χρήσης της πιάτσας" (βάλε μέσα και νοθείες) αποτελούν φαρμάκια!

Προσοχή!!! Για να μην παρεξηγηθούμε : Ουδέποτε έχρισα την εν λόγω ουσία "ασφαλή" ,ιδίως για τον "μέσο άνθρωπο" που απλά θα τσαλαβουτήξει στα ύδατά της. Απλά παρουσιάζω στα κείμενά μου μια πλευρά που έχει θαφτεί κάτω απο τόννους μπάζα τα οποία δεν είναι επιστημονικής φύσεως αλλα κοινωνικής και πολιτικής.

KiTaSuMbA said...

Σ'αυτή σου την θεώρηση θα συμφωνήσω. Δυστυχώς ο πολύς κόσμος επιρρεάζεται στις απόψεις του από κοινωνικά και πολιτικά στοιχεία παρά από την επιστημονική αλήθεια. Και εδώ βάζω και τους «ευαίσθητους πολίτες» που έχουν εντελώς δαιμονοποιήσει τα recreational drugs την στιγμή που οι ίδιοι τα χρησιμοποιούν ευρέως (η αναφορά μου σε καφεΐνη, νικοτίνη και αλκοόλ δεν είναι καθόλου τυχαία) αλλά και τους πιτσιρικάδες κυρίως που «καταπίνουν» άκριτα ό,τι τους πλασάρουν τα «φιλαράκια» και οι pushers.

Αυτός ήταν και ο λόγος που έγραψα αυτό το post εξάλλου, βλέποντας σε ένα προηγούμενο discussion πως ο πολύς κόσμος έχει μεγάλη άγνοια για αυτά τα θέματα.

Σήμερα πάντως άρχισα να μελετάω τα «σεντόνια» σου, επισκεπτόμενος και τα links και μπορώ να πω πως αξίζουν μεγαλύτερης προβολής από ένα αμορφοποίητο σχόλιο σε ένα ποστ που ήδη «πάλιωσε». Η ανωνυμία σου με κάνει να υποθέτω πως δεν είσαι blogger και πως μάλλον τυχαία βρέθηκες εδώ, ίσως μέσα από ένα google search.

Μάλιστα θα ήθελα την άδειά σου για να συμπληρώσω την αρχική λίστα με αρκετά νέα στοιχεία από τα σχόλιά σου με το δικό σου όνομα (ή ψευδόνυμο). Αν ενδιαφέρεσαι στειλε ένα mail στο kitasumba [at] gmail.com

Anyway, ευχαριστώ για τα ενδιαφέροντα σχόλια και το feedback.

kaltsovrako said...

Ρε είστε τρελοί;

Έρχομαι αύριο μεθαύριο να μου πείτε τι έχω, τι φάρμακα να πάρω, πότε να ετοιμάσω τέλος πάντων τα νομίσματα μου για το φευγιό και θα μου μιλήσετε έτσι; Έτσι θα μου γράψετε την συνταγή; Μην μιλήσω για τα γράμματα σας! Αλήθεια το να γράφετε έτσι(με μολύβι, στυλό) είναι μάθημα στις σχολές σας; Γιαυτό ρε σπουδάζετε πανάθεμά σας; Για να μην σας καταλαβαίνουν οι ανθρώποι;

Ζαλίστηκα, ένα γιατρό.......

KiTaSuMbA said...

Βρε, καλώστον καλτσόβρακο!

Τι δεν κατάλαβες να προσπαθήσω να στο εξηγήσω; (δεν κάνω πλάκα, αλήθεια ό,τι αποροία έχεις, πέστο!)

Όσο για τα ορνιθοσκαλίσματα στις συνταγές οι λόγοι είναι διάφοροι. Από βιασύνη/αδιαφορία μέχρι την εκκούσια «κρυπτογράφηση» η οποία μάλιστα δεν είναι πάντα μεμπτή. Θα σου αναφέρω ένα συγκεκριμένο περιστατικό. Όταν ο παππούς μου πάτησε τα 70+, είχε αρχίσει να τα «ψιλοχάνει» και σε ένα συνηθισμένο checkup ο γιατρός του έγραψε ένα νοοτρόπο. Φυσικά, αν του έλεγε τι ήταν, ο περήφανος παππούς σιγά μην το έπαιρνε... οπότε και του πούλησε την παραμύθα πως είναι προληπτικό (??!!!) για τον βήχα! Η συνταγή γραμμένη στα καλικαντζαρέϊκα προειδοποιούσε τον φαρμακοποιό επί της μυθοπλασίας. Ο παππούς βέβαια την ψιλιάστηκε την δουλειά και με ρώτησε τι είναι τούτο το κουτί. Πιτσιρικάς εγώ τότε (Γυμνάσιο πήγαινα ακόμα) παραλίγο να τους «δώσω στεγνά» αλλά πρόλαβα και τα μπατάρισα. Ο παππούς «έφυγε» με το μυαλό μάχιμο και στην θέση του...

Anonymous said...

Τι του χορήγησε του παππού? Φάρμακα του τύπου Υδεργίνης και Πιρακετάμης?

Επανήλθα έχωντας μάθει HTML tags για ένα μικρό κεφάλαιο πάνω στο MDMA με σύγχρονα δεδομένα!Υπομονή!

Ακριβής τρόπος λειτουργίας MDMA και πρόκληση νευροτοξικότητας:

Όπως προανέφερε ο φίλος μας το MDMA επιδρά στον μεταφορέα σεροτονίνης με αποτέλεσμα τον πλεονασμό της σεροτονίνης μέσα στον συναπτικό χώρο. Αυτό γίνεται με έναν ενδιαφέρον μηχανισμό: Αντιστρέφετε ο τρόπος λειτουργίας του μεταφορέα σεροτονινής του προσυναπτικού κομβίου και....λειτουργεί ανάποδα! Αντί να απομακρύνει σεροτονίνη προσθέτει και άλλη!

Αυτό φυσικά βασίζετε και στο πόση σεροτονίνη είναι διαθέσιμη.Το λοιπόν,μετά απο μια "δοσολογία" MDMA και εξασθένηση των αποθεμάτων σεροτονίνης ,το να πάει ο χρήστης "παραπάνω" δεν δουλεύει. Άντε,καιρός να το μάθουν και στα κλάμπ που πλακώνωνται στα χάπια

Η νευροτοξικότητα προέρχεται απο ελευθερες ρίζες που δημιουργούνται κυρίως απο την "λάθος εισαγωγή ντοπαμίνης" απο τον μεταφορέα που δουλέυει ανάποδα.

Για καλύτερη κατανόηση ρίξτε μια ματιά σε αυτό το slideshow http://www.dancesafe.org/slideshow/slide1.html

Μπορεί να αντιμετωπιστεί η νευροτοξικότητα και τα άλλα δυσμενή αποτελέσματα?

Σύντομη απάντηση: Ναί,μετά την χορήγηση απο την εμπειρία μιας ουσίας που θα απασχολήσει τον..."αλανιάρη" πλέον μεταφορέα σεροτονίνης.Μια ιδέα είναι η Φλουοξετίνη (Ladose,Prozac).Άλλη μια ιδέα είναιχορήγηση κάποιου 5ΗΤ-2α αγωνιστή που α)απασχολεί τον μεταφορέα και β) επαναφέρει το φάσμα ισχύος στις περιοχές του εγκεφάλου που μειώθηκε η διεγερσιμότητά τους απο το MDMA. Μια άλλη ιδέα είναι η σύγχρονη χορήγηση των δύο παραπάνων με αντιοξειδωτικά,όπως επίσης και με ουσίες όπως το 5HTP που επαναφέρει σε σύντομο χρονικό διάστημα τα αποθέματα σεροτονίνης.

Για μια πιο "επιστημονική ματιά" στο θέμα της νευροπροστασίας μέσω SSRI δείτε εδώ http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=11522596&query_hl=1
και εδώ http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=10607865&query_hl=1

Καλά όλα αυτά...γιατί όμως τόσο ενδιαφέρον για αυτή την ουσία?

Εν τροχάδι για να μην σας κουράσω παραπάνω...Αυτή η ουσία σε ψυχαναλυτικό περιβάλλον και μετά απο ψυχανάλυση θα μπορούσε να αποτελέσει θεραπευτικό βοήθημα που χορηγείτε λίγες φορές (1-2 σε όλη την ζωή του ατόμου) για δυσλειτουργικές οικογένιες,διαπροσωπικά προβλήματα, κοινωνικά απροσάρμοστα άτομα ή αγοραφοβικούς,θύματα κακαποίησης ή ατυχημάτων που πάσχουν απο PTSD (μετατραυματικό στρές) κτλ κτλ. Η σπανιότατη χρήση της σε συνδιασμό με προστατευτικά σκευάσματα θα μπορούσε πραγματικά να βοηθήσει πολλά άτομα...Ίσως οικογένιες που μαλλώνουν απο το πρωί ως το βράδυ έχωντας καταστρέψει την σχέση τους "ανεπιστρεπτί" και έχωντας κάνει και μικρές ψυχούλες να υποφέρουν ,να μπορούσαν με αυτό το σκεύασμα και με την παρακολούθηση ψυχιάτρου για μια φορά στην άμοιρη ζωούλα τους να μιλήσουν με αγάπη σαν άνθρωποι και να μην ουρλιάζουν σαν ζώα...

Αυτό το σκεύασμα ,έχει την ιδιότητα της απάλυνσης των ορίων του "Εγώ" ,μια κατάσταση οπου οι "εγωισμοί" και οι "επιβολή επι του άλλου" φαντάζουν...αστείες.Υπο αυτό το καθεστώς που διαρκεί 3-4 ώρες ,μερικά άτομα θα μπορούσαν για πρώτη φορα στην ζωή τους να βγάλουν συνενόηση με το έταιρο ήμισή τους ή να κάνουν αναδρομή σε παρελθοντικές τραυματικές στιγμές χωρίς την παρεμπόδιση που φέρουν οι έμφυτη μηχανισμοί ψυχικής άμυνας.

Δεν θέλω να μακρυγορήσω άλλο ,ήδη καταχράστηκα την φιλοξενία σας οπότε αν ενδιαφέρεται κάποιος μπορεί να ψάξει τι απο αυτά που λέω όντως ισχύουν.

Κρίμα που ξεφτιλίστηκε στα κλάμπ και στην πιάτσα..

(Φίλε Kitasumba δεν δέχεται url tag)

---. said...

...παιδιά δυστυχώς ο καλτσόβρακος μας "τελείωσε". Διάβασε και άλλα μεγάλα σχόλια -μετά από το δικό του- και δεν άντεξε άλλο, μου έμεινε στα χέρια.
Οι τελευταίες του λέξεις ήταν: Με φάγαν οι γιατροί..........

kaltsovrako said...

...στην επόμενη ζωή μου θα πάω στους μάγους.....και να μην ξεχάσω να με ξεγενήσει μια μαμή.

"Όσιος Καλτσόβρακος"

KiTaSuMbA said...

Ανώνυμε: ναι, piracetam (Nootrop εμπορική ονομασία). Δεν θυμόμουν την δραστική ουσία, αλλά να'ναι καλά το mednet

Επί του θέματος, τώρα.
Σωστά και λογικά η φλουοξετίνη εμποδίζει την νευροτοξικότητα της MDMA αφού δρα πάνω στην SERT (τον μεταφορέα σεροτονίνης) σε διαφορετικό σημείο, παρουσιάζοντας έτσι non competitive antagonism και άρα ανεξάρτητο από πόσο πολύ έχει «χαπακωθεί» ο χρήστης (ιδιαίτερα χρήσιμο σημείο για «να προλάβουμε τα χειρότερα»). Το ίδιο όμως άρθρο θα πρόσεξες πως αναφέρει πως δεν καταφέρανε να επιρρεάσουν την εμφάνιση κακοήθους υπερθερμίας, την πιο οξεία και δραματική παρενέργεια χρήσης MDMA. Κιαυτό λογικό είναι αφού στον μηχανισμό που την προκαλεί παρεμβάλεται και το σύστημα της αδρεναλίνης (βλέπε εδώ και εδώ).
Η υπερθερμία αντιμετωπίζεται στην εντατική με καρβεδιλόλη αλλά το πιο εκπληκτικό αποτέλεσμα είναι ο αρχίκός προστατευτικός ρόλος του αλκοόλ που ταχύτατα όμως χάνεται με απρόβλεπτες συνέπειες για τον συνήθη αυτό συνδυασμό των clubbers (π.χ. σκας μύτη σε ένα τριήμερο rave και ενώ την πρώτη νύχτα είσαι μια χαρά λόγω του αλκοόλ που κατάπιες μαζί με το κουμπί, αποθρασύνεσαι, ξαναπέρνεις την δεύτερη και καταλήγεις μέσα σε ένα ασθενοφόρο που τρέχει σαν δαιμονισμένο μπας και σε προλάβουν!)

Όσον αφορά την τυχόν θεραπευτική χρήση, δεν νομίζω πως κανείς θέλει να ρισκάρει κακοήθη υπερθερμία επειδή είναι ακοινώνητος και αγροίκος! Στο κάτω κάτω, η φαρμακευτική αγωγή στα ψυχιατρικά νοσήματα έχει τον ρόλο «αρογού» και «δημιουργίας κατάλληλης προδιάθεσης» ώστε τα αποτελέσματα της ψυχοθεραπείας να «πιάσουν τόπο». Π.χ. τα νευροληπτικά δεν σου «αλλάζουν τα μυαλά» για να θεραπεύσουν μια ψύχωση... απλά σε αναγκάζουν σε μια πιο συγκαταβατική στάση ώστε να αποδεχθείς την αλήθεια που θα σου υποδείξει ο ψυχίατρος χωρίς να τον θεωρήσεις κι αυτόν «ένα ακόμα μέλος της διαγαλαξιακής συνωμοσίας εναντίον σου».

Για τα links, η σωστή σύνταξη είναι:
[a href="διευθηνση"]περιγραφή[/a] αντικαθιστώντας τα [ και ] με < και >. Προφανώς μπερδεύτηκες με τα phpBB tags των φόρουμ ([url="foo"]bar[/url]).

Και με ένα ακόμα σεντόνι λοιπόν σίγουρα στείλαμε τον καλτσόβρακο στον Ευαγγελισμό με σπασμούς!

Χίλια συγγνώμη φιλαράκο μου!
:-) GET WELL! :-)

Anonymous said...

Όταν το MDMA είχε χρησιμοποιηθεί ψυχαναλυτικά (αρκετά παλιά) σε ελεγχόμενες δόσεις και ελεγχόμενα περιβάλλοντα δεν είχε παρατηρηθεί ούτε μία περίπτωση κακοήθους υπερθερμίας,αν και πολλά άτομα είχαν κάνει θεραπεία με αυτή την ουσία. Με το που ξέφυγε απο το γραφείο του ψυχιάτρου και πήγε στην πιάτσα εκεί άρχισαν τα προβλήματα για γνωστούς λόγους.

Το κάθε φάρμακο έχει το ρίσκο του,και σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον με την επίβλεψη κάποιου με ιατρικές γνώσεις (και φυσικά και με τα κατάλληλα φάρμακα σε περίπτωση ανάγκης) πιστεύω πως το ρίσκο της υπερθερμίας θα μπεί στην κατηγορία των "σπάνιων αντιδράσεων". Το κάθε φάρμακο όμως θα μπορούσε να προκαλέσει πρόβλημα,ακόμα και η ασπιρίνη ώς αντίδραση ιδιοσυγκρασίας μπορεί να παρουσιάσει νεκρωτική λύση του δέρματος. Σπανιο φαινόμενο,αλλα τα θετικά της ασπιρίνης,του αντιβιοτικού,ακόμα και της στατίνης για την χοληστερίνη ξεπερνά τα αρνητικά.

Οπότε ο ασθενής θα "ρισκάρει" κακοήθη υπερθερμία όπως "ρισκάρει" για αλλεργική αντίδραση όταν θα πάρει το αντιβιωτικό του.Επίσης δεν θα το κάνε για να μην ειναι ακοινώνητος και αγροίκος (αν και για αυτά ρώτα το τι μπαγάζια αφήνει στα παιδία του όταν τον βλέπουν να αρπάζει την μαμά και να της φοράει κολάρο τον καθρεύτη).Θα το πάρει ίσως σε περίπτωση PSTD και όταν έχουν εξαντληθεί όλα τα άλλα περιθώρια.Και αυτό θα δράσει ως αρογός! Ως ένας πανίσχυρος όμως αρογός ,που δεν θα χρειαστεί επανάληψη. Φυσικά εδώ μιλάμε και για άτομα που θέλουν να βοηθηθούν! Δεν μετατρέπει μια για πάντα τον "προβληματισμένο" σε απροβλημάτιστο!

Δεν μιλάμε δηλαδή για "magic bullet",ούτε για "είστε ακοινώνητος? Πάρτε αυτό το χαπάκι!". Μιλάμε για μια σοβαρή,επιστημονική αντιμετώπιση , η οποία θα ακολουθεί συγκεκριμένο προτόκολλο, όχι "άντε ,καλή φάση ας δοκιμάσουμε να τον χαπακώσουμε".

Εχεις παρεβρεθεί ποτέ σε session ψυχιατρικό,εννοείτε με την συγκατάθεση του "ασθενούς" οπου χρησιμοποιήθηκε η εν λόγω ουσία (δυστηχώς παράνομα). Είχα παρεβρεθεί ,σε κάποια μακρινή χώρα,σε μια τέτοια ψυχαναλυτική συνεδρία (ναι,με ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ψυχίατρο) ενός κοντινού μου ατόμου.Προσκόμησε εξετάσεις οτι δεν έχουν πρόβλημα τα ένζυμα του ,να μην πάθει καμμία αιμόλυση,και έλαβε μια μικρή δόση στην αρχή για να αποκλειστούν αλλεργικά φαινόμενα ή ενδείξεις υπερπυρεξίας που δεν πρέπει να αγνοηθούν. Όταν όλα πήγαν καλά του χορηγήθηκε το φάρμακο...Τα αποτελέσματα που είδα πάνω σε αυτό το άτομο εκείνη την ώρα,όπως και τώρα 2 χρόνια μετά με έχουν σοκάρει θετικά! Δεν του "άλλαξε τα μυαλά".Δεν τον "αλλοίωσε" ,ούτε του πρόσέδωσε χαρακτηριστικά που σχετίζουμε με τους "υπο την επίρρεια". Απλά υπήρξε ανοιχτός και όλες τις κακοήθεις ψυχικές άμυνες που είχε αναπτύξει ,κατεβασμένες. Είναι δύσκολο να το εξηγήσω,και σίγουρα ακόμα και με 10 εργασίες παραπάνω να παραθέσω δεν μπορώ να γίνω πειστικός. Μακάρι να μπορούσε ο καθένας να δεί μια συνεδρία με αυτή την ουσία...

Είμουν σκεπτικός στην αρχή,δεν μπορούσα ούτε "ήθελα" να το πιστέψω αλλά...μίλησε απο μόνο του.Υπενθυμίζω: Το φάρμακο δεν είναι μαγικό απλά ένας καταλύτης.

Δεν πιστευέτε πως αξίζει λίγη παραπάνω μελέτη? Αν η κακοήθης υπερπυρεξία είναι το πρόβλημα,πιστεύω πως μπορεί να επιλυθεί με πολλά μέσα ,ιδίως στο πρίσμα θεραπευτικής χρήσης που εκθέτω.

Υποσημείωση: Προσέξατε την δοσολογία MDMA που χορήγησαν στους ποντικούς για πρόκληση αυτού του φαινομένου? Σίγουρα είναι ΠΟΛΥ μα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ υψηλότερη απο τα 150 mg που χορηγούνται ΤΟ ΠΟΛΥ σε μια συνεδρία ,per os.Στην εργασία με με την καρβδιλόλη χορήγησαν 40 mg/kg υποδορίως! Αν εμένα μου χορηγούσαν αντίστοιχη δόση,όχι ραβδομυόλυση θα πάθαινα και υπερθερμία ,DSL σύνδεση με τον Άγιο Πέτρο θα αποκτούσα...Πολύ προσοχή λοιπόν!

KiTaSuMbA said...

Psiloman (ανώνυμε):
Έχω μιλήσει ήδη για τον «θεραπευτικό δείκτη» και πλέον τον ενσωμάτωσα και στο αρχικό post. Δυστυχώς δεν έχω τα data για να μιλήσω για ευρύ ή στενό δείκτη, οπότε και δέχομαι τον ισχυρισμό σου sub conditio.

Χαίρομαι που συμφωνούμε ως προς την σκοπιμότητα και την «στρατηγική δράσης» των ψυχοτρόπων ουσιών στην ψυχιατρική. Δεν απέριψα a priori την πιθανή χρήση MDMA ή άλλων «ψυχεδελικών» (αδόκιμος και αρνητικά φορτισμένος μεν όρος, κατανοητός από όλους δε) φαρμάκων, παρά μόνο εν όψι συχνών και ιδιαίτερα επικινδύνων παρενεργειών.

Έξεφρασες την πεποίθηση πως ο θεραπευτικός δείκτης είναι αρκετά υψηλός ώστε να επιτρέπει την χρήση της MDMA σε επιλεγμένες περιπτώσεις και περιέγραψες ένα κλινικό περιστατικό. Μια σύντομη έρευνα στο pubmed αποδεικνύει πως δεν είσαι ο μόνος σκεπτικιστής. Μπορώ λοιπόν να υποθέσω πως δύσκολα μια πιθανή θεραπευτική χρήση θα εμποδιστεί για πολύ ακόμα αν οι ισχυρισμοί σου αποδειχθούν και επαναληφθούν από περισσότερους ερευνητές.

Αν διαβάσεις τον διάλογο που είχα με τον kkk στα σχόλια, θα δεις πως το team στο οποίο συμμετέχω έχει εργασθεί εκτενώς για την θεραπευτική χρήση μιας άλλης αμφιλεγόμενης κατηγορίας φαρμάκων (κανναβινοειδή - συνθετικοί uptake inhibitors κυρίως, όπως η AM404). Ξέρω λοιπόν από «πρώτο χέρι» πώς ο «κοινωνικός στιγματισμός» μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην ιατρική χρήση καθόλα ικανών ουσιών. Είναι όμως «κάστρα που πέφτουν» αυτά και στο κάτω κάτω καλύτερα μια εξ αρχής εμπερειστατομένη και ακράδαντη βάση για την σωστή χρήση παρά απέλπιδες προσπάθειες να συμμαζευτούν τα ασυμμάζευτα αργότερα. «Καλύτερα γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε» λέει ο λαός και έχει απόλυτο δίκιο.

Anonymous said...

Σε αυτό θα συμφωνήσω!Απο την μιά το ταμπού βοηθάει στο να μην πάρουν φωτιά όλα επειδή κάποιοι με "άλλες βλεψεις" εκμεταλέυτηκαν το επιστημονικό ενδιαφέρον,απο την άλλη παρεμποδίζει ίσως.Απλά όπως είχε προ-υποθεί να κρατάμε στο μυαλό μας οτι δεν μιλάμε μόνο για τα "χωράφια" της επιστήμης αλλα και της πολιτικής και της "κοινής γνώμης".

Προσωπικά παρακολουθώ τις εξελίξεις στον τομέα των νευροεπιστημών,και είμαι απο τα άτομα που δεν φοβάμαι να ανακαλέσω αν παρουσιαστούν δεδομένα που καταρίπτουν κάποια θεωρία μου ή τα συμπεράσματα που έχω βγάλει απο την υπάρχουσα βιβλιογραφία. Μιλώντας για βιβλιογραφία,μου κίνησε πολύ το ενδιαφέρον το θέμα της έρευνάς σου.Μπορείς σε παρακαλώ (αν θές στο email μου) να μου στείλεις κάποιες ιστοσελίδες ή κείμενα με πληροφορίες? Θα το εκτιμούσα ιδιαίτερα μιας που αν καταλαβα καλά ,η ύπαρξη uptake inhibitor των καναβινοειδών είναι μια κλάσση που αγνοούσα. Έχουν σχέση με την "διάθεση/διακίνηση" του αναναμιδίου μέσα στον εγκεφαλο?

Σε καταλαβαίνω πάντως ,περι θέματος ταμπού της δουλειά σου. Τα ίδια και πολύ χειρότερα είχε τραβήξει [a href=http://www.kafkalides.com/]ο Δρ Αθανάσιος Καυκαλίδης[/a] , ο οποίος έκανε αρκετό έργο αλλα δυστηχώς δεν έχει αναγνωριστεί ακόμα. Νομικώς το Ελληνικό κράτος τον είχε εμποδίσει με κάθε τρόπο,ακόμα και οι ακροάσεις που είχε με την Δίωξη (και μιλάμε ο άνθρωπος ήταν ερευνητής με credentials,όχι τυχάρπαστος) έπεφταν στο κενό...Προσωπικα διαφωνώ με την θεωρία του περι προγεννητικών μνημών και έχω αρκετές ενστάσεις ,αλλα η δουλειά του είναι άκρως ενδιαφέρουσα.

Μακάρι ,τουλάχιστον για τους ερευνητές,μερικά ταμπού να τα ξεπερνούσε το κράτος....

By the way,μπορείς να χρησιμοποιήσεις τα κείμενά μου όπως θές,ίσα ίσα χαρά μου θα ήταν!

Anonymous said...

Απρόσεκτος...

Το link για τον κύριο Καυκαλίδη βρίσκεται

KiTaSuMbA said...
This comment has been removed by a blog administrator.
KiTaSuMbA said...

Psiloman,
Εδώ είναι μια αρκετά εκτενής λίστα με τα σημαντικότερα άρθρα για αυτή την κλάση φαρμάκων.
BTW, το ΑΜ στο ΑΜ404 σημαίνει Αλέξανδρος Μακρυγιάννης, μιας και μιλάμε για έλληνες επιστήμονες. ;-)


1: Karanian DA, Brown QB, Makriyannis A, Kosten TA, Bahr BA.
Dual modulation of endocannabinoid transport and fatty acid amide hydrolase
protects against excitotoxicity.
J Neurosci. 2005 Aug 24;25(34):7813-20.
PMID: 16120783 [PubMed - in process]

2: Solbrig MV, Adrian R, Baratta J, Piomelli D, Giuffrida A.
A role for endocannabinoids in viral-induced dyskinetic and convulsive
phenomena.
Exp Neurol. 2005 Aug;194(2):355-62.
PMID: 16022863 [PubMed - indexed for MEDLINE]

3: de Lago E, Fernandez-Ruiz J, Ortega-Gutierrez S, Cabranes A, Pryce G, Baker
D, Lopez-Rodriguez M, Ramos JA.
UCM707, an inhibitor of the anandamide uptake, behaves as a symptom control
agent in models of Huntington's disease and multiple sclerosis, but fails to
delay/arrest the progression of different motor-related disorders.
Eur Neuropsychopharmacol. 2005 Jul 8; [Epub ahead of print]
PMID: 16006105 [PubMed - as supplied by publisher]

4: Hogestatt ED, Jonsson BA, Ermund A, Andersson DA, Bjork H, Alexander JP,
Cravatt BF, Basbaum AI, Zygmunt PM.
Conversion of Acetaminophen to the Bioactive N-Acylphenolamine AM404 via Fatty
Acid Amide Hydrolase-dependent Arachidonic Acid Conjugation in the Nervous
System.
J Biol Chem. 2005 Sep 9;280(36):31405-12. Epub 2005 Jun 29.
PMID: 15987694 [PubMed - in process]

5: Seagard JL, Hopp FA, Hillard CJ, Dean C.
Effects of endocannabinoids on discharge of baroreceptive NTS neurons.
Neurosci Lett. 2005 Jun 24;381(3):334-9.
PMID: 15896495 [PubMed - indexed for MEDLINE]

6: Rodella LF, Borsani E, Rezzani R, Ricci F, Buffoli B, Bianchi R.
AM404, an inhibitor of anandamide reuptake decreases Fos-immunoreactivity in
the spinal cord of neuropathic rats after non-noxious stimulation.
Eur J Pharmacol. 2005 Jan 31;508(1-3):139-46. Epub 2005 Jan 12.
PMID: 15680264 [PubMed - indexed for MEDLINE]

7: Chhatwal JP, Davis M, Maguschak KA, Ressler KJ.
Enhancing cannabinoid neurotransmission augments the extinction of conditioned
fear.
Neuropsychopharmacology. 2005 Mar;30(3):516-24.
PMID: 15637635 [PubMed - indexed for MEDLINE]

8: Patel S, Cravatt BF, Hillard CJ.
Synergistic interactions between cannabinoids and environmental stress in the
activation of the central amygdala.
Neuropsychopharmacology. 2005 Mar;30(3):497-507.
PMID: 15280883 [PubMed - indexed for MEDLINE]

9: Yue HY, Fujita T, Kawasaki Y, Kumamoto E.
AM404 enhances the spontaneous release of L-glutamate in a manner sensitive to
capsazepine in adult rat substantia gelatinosa neurones.
Brain Res. 2004 Aug 27;1018(2):283-7.
PMID: 15276889 [PubMed - indexed for MEDLINE]

10: Hajos N, Kathuria S, Dinh T, Piomelli D, Freund TF.
Endocannabinoid transport tightly controls 2-arachidonoyl glycerol actions in
the hippocampus: effects of low temperature and the transport inhibitor AM404.
Eur J Neurosci. 2004 Jun;19(11):2991-6.
PMID: 15182306 [PubMed - indexed for MEDLINE]

11: Fortin DA, Trettel J, Levine ES.
Brief trains of action potentials enhance pyramidal neuron excitability via
endocannabinoid-mediated suppression of inhibition.
J Neurophysiol. 2004 Oct;92(4):2105-12. Epub 2004 Jun 2.
PMID: 15175370 [PubMed - indexed for MEDLINE]

12: Breivogel CS, Walker JM, Huang SM, Roy MB, Childers SR.
Cannabinoid signaling in rat cerebellar granule cells: G-protein activation,
inhibition of glutamate release and endogenous cannabinoids.
Neuropharmacology. 2004 Jul;47(1):81-91.
PMID: 15165836 [PubMed - indexed for MEDLINE]

13: Mendiguren A, Pineda J.
Cannabinoids enhance N-methyl-D-aspartate-induced excitation of locus coeruleus
neurons by CB1 receptors in rat brain slices.
Neurosci Lett. 2004 Jun 3;363(1):1-5.
PMID: 15157983 [PubMed - indexed for MEDLINE]

14: Fowler CJ, Tiger G, Ligresti A, Lopez-Rodriguez ML, Di Marzo V.
Selective inhibition of anandamide cellular uptake versus enzymatic
hydrolysis--a difficult issue to handle.
Eur J Pharmacol. 2004 May 10;492(1):1-11.
PMID: 15145699 [PubMed - indexed for MEDLINE]

15: Fegley D, Kathuria S, Mercier R, Li C, Goutopoulos A, Makriyannis A,
Piomelli D.
Anandamide transport is independent of fatty-acid amide hydrolase activity and
is blocked by the hydrolysis-resistant inhibitor AM1172.
Proc Natl Acad Sci U S A. 2004 Jun 8;101(23):8756-61. Epub 2004 May 11.
PMID: 15138300 [PubMed - indexed for MEDLINE]

16: Ronesi J, Gerdeman GL, Lovinger DM.
Disruption of endocannabinoid release and striatal long-term depression by
postsynaptic blockade of endocannabinoid membrane transport.
J Neurosci. 2004 Feb 18;24(7):1673-9.
PMID: 14973237 [PubMed - indexed for MEDLINE]

17: Lees G, Dougalis A.
Differential effects of the sleep-inducing lipid oleamide and cannabinoids on
the induction of long-term potentiation in the CA1 neurons of the rat
hippocampus in vitro.
Brain Res. 2004 Jan 30;997(1):1-14.
PMID: 14715144 [PubMed - indexed for MEDLINE]

18: Huang YC, Wang SJ, Chiou LC, Gean PW.
Mediation of amphetamine-induced long-term depression of synaptic transmission
by CB1 cannabinoid receptors in the rat amygdala.
J Neurosci. 2003 Nov 12;23(32):10311-20.
PMID: 14614090 [PubMed - indexed for MEDLINE]

19: Viggiano D, Ruocco LA, Pignatelli M, Grammatikopoulos G, Sadile AG.
Prenatal elevation of endocannabinoids corrects the unbalance between dopamine
systems and reduces activity in the Naples High Excitability rats.
Neurosci Biobehav Rev. 2003 Jan-Mar;27(1-2):129-39.
PMID: 12732229 [PubMed - indexed for MEDLINE]

20: Trettel J, Levine ES.
Endocannabinoids mediate rapid retrograde signaling at interneuron right-arrow
pyramidal neuron synapses of the neocortex.
J Neurophysiol. 2003 Apr;89(4):2334-8.
PMID: 12686587 [PubMed - indexed for MEDLINE]

21: Segovia G, Mora F, Crossman AR, Brotchie JM.
Effects of CB1 cannabinoid receptor modulating compounds on the hyperkinesia
induced by high-dose levodopa in the reserpine-treated rat model of Parkinson's
disease.
Mov Disord. 2003 Feb;18(2):138-49.
PMID: 12539206 [PubMed - indexed for MEDLINE]

22: Del Arco I, Navarro M, Bilbao A, Ferrer B, Piomelli D, Rodriguez De Fonseca
F.
Attenuation of spontaneous opiate withdrawal in mice by the anandamide
transport inhibitor AM404.
Eur J Pharmacol. 2002 Nov 1;454(1):103-4.
PMID: 12409011 [PubMed - indexed for MEDLINE]

23: Papa M, Diewald L, Carey MP, Esposito FJ, Gironi Carnevale UA, Sadile AG.
A rostro-caudal dissociation in the dorsal and ventral striatum of the juvenile
SHR suggests an anterior hypo- and a posterior hyperfunctioning
mesocorticolimbic system.
Behav Brain Res. 2002 Mar 10;130(1-2):171-9.
PMID: 11864732 [PubMed - indexed for MEDLINE]

24: Lastres-Becker I, Hansen HH, Berrendero F, De Miguel R, Perez-Rosado A,
Manzanares J, Ramos JA, Fernandez-Ruiz J.
Alleviation of motor hyperactivity and neurochemical deficits by
endocannabinoid uptake inhibition in a rat model of Huntington's disease.
Synapse. 2002 Apr;44(1):23-35.
PMID: 11842443 [PubMed - indexed for MEDLINE]

25: Giuffrida A, Beltramo M, Piomelli D.
Mechanisms of endocannabinoid inactivation: biochemistry and pharmacology.
J Pharmacol Exp Ther. 2001 Jul;298(1):7-14. Review.
PMID: 11408519 [PubMed - indexed for MEDLINE]

26: Bisogno T, MacCarrone M, De Petrocellis L, Jarrahian A, Finazzi-Agro A,
Hillard C, Di Marzo V.
The uptake by cells of 2-arachidonoylglycerol, an endogenous agonist of
cannabinoid receptors.
Eur J Biochem. 2001 Apr;268(7):1982-9.
PMID: 11277920 [PubMed - indexed for MEDLINE]

27: Giuffrida A, Rodriguez de Fonseca F, Nava F, Loubet-Lescoulie P, Piomelli
D.
Elevated circulating levels of anandamide after administration of the transport
inhibitor, AM404.
Eur J Pharmacol. 2000 Nov 17;408(2):161-8.
PMID: 11080522 [PubMed - indexed for MEDLINE]

28: Beltramo M, de Fonseca FR, Navarro M, Calignano A, Gorriti MA,
Grammatikopoulos G, Sadile AG, Giuffrida A, Piomelli D.
Reversal of dopamine D(2) receptor responses by an anandamide transport
inhibitor.
J Neurosci. 2000 May 1;20(9):3401-7.
PMID: 10777802 [PubMed - indexed for MEDLINE]

29: Piomelli D, Beltramo M, Glasnapp S, Lin SY, Goutopoulos A, Xie XQ,
Makriyannis A.
Structural determinants for recognition and translocation by the anandamide
transporter.
Proc Natl Acad Sci U S A. 1999 May 11;96(10):5802-7.
PMID: 10318965 [PubMed - indexed for MEDLINE]

Anonymous said...

Ωράιο ποστ. Πάν μέτρων άριστων. ;)

Anonymous said...

Μπορώ να πώ ένα από τα καλύτερα και πιο διαφώτιστικά άρθρα τα οποία έχω διαβάσει άλλα εμένα η ερώτησή μου ακόμη παραμένει και δε ξέρω αν ποτέ κανείς θα μου την απαντήσει ευθέως.
Κάνει κακό δέ κάνει σε θέματα υγείας η κάνναβη αυτό δε με πολύαπασχολεί. Όλοι μας λίγο πολύ έχουμε δοκιμάσει κάτι, εγώ είμαι μέσα σε αυτούς που μπορείς να πείς έχουν δοκιμάσει αρκετά. Όλα πάνω κάτω κάτι μου πρόσφεραν άλλα πάντα ένοιώθα ότι κάτι απουσιάζει από τη γενική εικόνα. Κανένα από αυτά δε μου πρόσφερε ποτέ αυτό που μπορεί να μου προσφέρει ο έρωτας, το σέξ ο καθένας το λέει όπως θέλει, αυτό που μπορεί να μου προσφέρει η αγκαλιά ενός συντρόφου, το φιλί, το άγγιγμα, εσωτερικό, εξωτερικό το πως αλλάζουν όλες μου οι αισθήσεις, κάτι που το έχω συζητήσει αρκετές φορές με άλλα άτομα χρήστες και να μου λένε όλοι πράγματι δεν το κάνει. Τότε βρέ παιδιά γιατί το κάνετε???
Με ηρεμεί και το έχω ανάγκη να ηρεμήσω από μιά κουραστική μέρα από τη δουλειά,είναι η μόνη μου λύση με τόσα προβλήματα που έχω, οικονομικά, οικογενειακά. Μια κοινή δικαιολογία που ακούω συχνά. Συγνώμη αλλά τους φίλους, τους συντρόφους στη ζωή τί τους έχουμε? Ας λοιπόν αρκεστούμε όλοι σ'αυτό που μας προσφέρει το ΄μαύρο΄κι ας αφήσουμε όλα τα αθρώπινα ερεθίσματα που μας προκάλουν τα ίδια πραγματα με αυτό. Θα κλειστούμε όλοι στα σπίτια μας και θα κάνουμε φούντα. Δε μιλάω σε αυτούς που κάνουν χρήση μια φορά καθέ τόσο γιατί έτυχε και ήμουνα σε μια παρέα και απλά περνάγαμε καλά. Εξάλλου το ξέρουμε είναι καθαρά ΄παρεηστικο΄ ή πολύ μοναχικό. Μιλάω γιαυτούς που προτιμούν αυτό από την ανθρώπινη μαστούρα που στην τελική το ανθρώπινο μπορεί να σε οδηγήσει κάπου ενω το χόρτο πολύ απλά εκείνη την ώρα σε χαλαρώνει πας για ύπνο κομματιασμένος και το επόμενο πρωί ξυπνάς πάλι με τα ίδια προβλήματα και ανυπομονείς να γυρίσεις σπίτι να κάνεις πάλι το μονοφυλλάκι σου για να χαλαρώσεις. Αξίζει λοιπόν να χανούμε χρόνο γιαυτό ενώ μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο? Εξάλλου ποτε δε ξέρεις άυριο ίσως είναι η τελευταία μου μέρα, αξίζει λοιπόν να περάσουμε το τελευταίο μας βράδυ μαστουρώμενοι?????????

Anonymous said...

Χαίρω πολύ οτι ο έρωτας και άλλες δραστηριότητες γεμίζουν...Αν κάποιος μπεί στην λογική υποκατάστατου/αντικατάστατου,δηλαδή αν ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΖΩΗ και προσπαθεί μέσω ενός τσιγάρου/χαπιού/οτιδήποτε να βρει ενδιαφέρον...τότε είναι χαμένος απο χέρι. Είναι εθισμένος.Γιαυτό θα δείς πολλούς εθισμένους να έχουν πρόβλημα σε πολλούς τομείς τις ζωής τους που προυπήρχε της ψυχοενεργής ουσίας.

Αν το ψάξεις το θέμα υπάρχουν και άτομα που αν χρησιμοποιήσουν κάποια ψυχοενεργή ουσία δεν το κάνουν για να "περάσουν καλά" ή "για να συμπληρώσουν αυτό που τους λείπει".Surprise-surprise! Ναι συμβαίνει και τούτο, αλλα αυτοί δεν έχουν βγεί στην επιφάνεια διότι η χρήση τους δεν είναι του τύπου που δημιουργεί πρόβλημα ,που καταλαμβάνει την ζωή τους ολόκληρη.Εδώ δεν μιλάω για "περιστασιακούς χρήστες".Περίσταση -> δηλαδή "επειδή έλαχε/επειδή ο μήτσος είχε ένα τσιγάρο πάνω του" ->αρα δεν το κανούν κάθε μέρα μόνο όποτε τύχει. Τέλοσπάντων αυτοί είναι παράξενη ,ειδική κατηγορία και ...συντρηπτική μειοψηφία (προσοχή εδώ).

Αν κάποιος "το έχει ΑΝΑΓΚΗ για να -εισήγαγε δικαιολογία-" , "το ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ","ΠΡΕΠΕΙ να το πάρει" -προσοχή πάλι στις λέξεις- τότε έιναι ΕΘΙΣΜΕΝΟΣ.Θα το επεκτείνω λέγοντας οτι αν το παίρνει "για να γελάσει με την παρέα" ,"να σπάσει την βαρεμάρα" ,"να περάσει καλά" δηλαδή recreational χρήση (χρήση διασκέδασης) πάλι βαδίζει σε επικίνδυνο δρόμο....Καλύτερα να πάει σε laser show,νησάκι με τους φίλους του, μια καλή παρτίδα σκάκι είναι να κυνηγήσει ένα απο αυτά τα θηλυκά ή αρσενικά που κυκλοφορούν, πιο καλά θα περάσει.

Ορισμένες ουσίες ίσως αξιοποιούνται καλύτερα....σε χέρια που δεν ψάχνουν να περάσουν καλά (δες τι αναφέρθηκε παραπάνω,πολύ πράμα στην συζήτηση αλλα έχει απαντήσεις).

Όσον αφορά απάντηση στο ερώτημά σου απο μη περιστασιακούς χρήστες, ή εκτός ειδικών κατηγοριών "χρηστών" (είναι "χρήστες" αυτοί που ανέφερα παραπάνω,πχ είσαι "χρήστης" Linux αν το χρησιμοποίησες μια φορά στην ζωή σου ?) μην περιμένεις να πάρεις.Είναι πολύ απασχολημένοι με το να κυνηγάνε κάποιο "high".


KITASUMBA, το post σου αμέσως πιο πάνω απο τα refferences που δίνεις αναφέρει οτι αφαιρέθηκε απο κάποιο moderator.Πρόκειται περι bug? Γιατί αφαιρέθηκε?

Unknown said...

Γειά σας.
Πολύ καλά όσα έχετε γράψει και πολύ κατατοπιστικά-εκεί που απευθύνονται.
Το θέμα όμως τελικά-πιστεύω- είναι ότι κάποιοι τα έχουμε ανάγκη.
Ειδικά για το(α) χόρτο(α), που είναι από όσο ξέρω νευροχαλαρωτικά.
Και εδώ νομίζω ότι παίζεται (πάλι), ένα φαύλο παιχνίδι από τις φαρμακοβιομηχανείες που είναι υπαίτιες απαγόρευσης των, για να μην χάσουν τα τεράστια κέρδη των ψυχοφαρμάκων.
Προσωπικά δεν έχω πάρει κανένα (ναρκωτικό), πέρα από αλκοόλ, και αυτό χωρίς να μπορώ να πιω μεγάλες ποσότητες, γιατί μετά με χαλάει πολύ.
Τα προβλήματα-συναισθηματικής φύσεως-δυστυχώς πολύ δυνατά-με ανάγκασαν (ευτυχώς λόγω δυνατής θέλησης), να διαβάσω και να ψάξω πολλά τα τελευταία έξι χρόνια (ίσως θα μπορούσα να παρω και πτυχίο ψυχολογίας ).
Δυστυχώς λοιπόν, όσοι από μας υποφέρουμε, (και προσωπικά υποφέρω άσχημα από την κοιλιά ακόμη), οι γνωρίζοντες καταλαβαίνουν,
το έχουμε ανάγκη το χαλαρωτικό, γιατί (τώρα) καταλαβαίνω, από πίσω είναι η ψύχωση και ότι άλλο ευάρεστο, που δυστυχώς μας φορτώσαν τα παρανοϊκά και τρελαμμένα ανθρωπάκια που λέγονται γονείς, μακάριοι (σαν και μένα) όσοι είχαν την ευτυχία να τα γευτούν.
Έτσι λοιπόν, και ο Arthur Janof, και ο Αθανάσιος Καυκαλίδης παλιότερα (αλλά και άλλοι ψαγμένοι) έχουν γράψει για την ελεγχόμενη χρήση (θεραπευτική), των ενθεογενών, αλλά και γενικά ουσιών που επιτρέπουν να ανοίξουν τα φράγματα άμυνας για το δρόμο προς τη θεραπεία.
Από κει και πέρα όταν αδυνατείς (οικονομικά, ή ζεις σε χωριουδάκι πολύ μακριά από πιθανούς -ικανούς- θεραπευτές), για να επιβιώσεις κάπως καλύτερα, θα κάνεις χρήση ή θα πιείς αλκοόλ.
Αλλιώς η εσωτερική πίεση σε τρελλαίνει.
Σίγουρα δεν είναι λύση.
Αλλά λύση προυποθέτει, ή (σωστούς) ανθρώπους στο κοντινό σου περιβάλλον, ή να βρεις (μεγάλα) αποθέματα εσωτερικής δύναμης, και να σπάσεις τα φράγματα-φόβους για την οδό πρός τη θεραπεία.
Μόνο εκείνοι που ζούνε-βιώνουνε το πρόβλημα, μπορούν να κατανοήσουν.
Παλιότερα και εγώ χαρακτήριζα αυτούς που καπνίζουν χόρτο, που κάνουν χρήση, προβληματικούς.
(Ευτυχισμένος) μες την άγνοιά μου, και στις άμυνές μου.
Κάποιος είπε ότι η αλήθεια είναι σκληρή;
Πριν γίνει αμείλικτη, εσείς που είστε (ειδικά νέοι) γονείς, δώστε αγάπη στα παιδιά σας.
Ατέλειωτη αγάπη αν μπορείτε, και εκείνα δεν θα χρειαστούν ποτέ αλκοόλ, χασίς, ηρωίνη, αλλά ούτε τα χημικά σκα..ά, που πασσάρουν οι φαρμακοβιομήχανοι.